Stanisław

Stanisław

Stanisław (hornjoserbšćina)

substantiw, předmjeno, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	Stanisław	Stanisławjej	Stanisławjojo
genitiw	Stanisławja	Stanisławjow	Stanisławjow
datiw	Stanisławjej	Stanisławjomaj	Stanisławjam
akuzatiw	Stanisławja	Stanisławjow	Stanisławjow
instrumental	z(e) Stanisławjom	z(e) Stanisławjomaj	z(e) Stanisławjemi
lokatiw	po Stanisławje	po Stanisławjomaj	po Stanisławjach

Dźělenje słowow:

Sta·ni·sław, lokatiw Sta·ni·sła·wje

Wurěkowanje:

MFA: ['stanʲisu̯au̯], lokatiw ['stanʲisu̯au̯ʲɛ],

Słuchowe přikłady:

Woznamy:

[1] serbske muske předmjeno

Skrótšenki:

[1] S.

Pochad:

[1] dwuzdónkate słowjanske mjeno, zestajane z prasłowjanskeho *stani (bywać) a *slava (sława) respektiwnje serbski stać / stanyć a sława

Warijanty:

[1] Stanij, Stani, Stan

Žónske formy:

[1] Stanisława

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Přikłady:

• [1] Mjez mnohimi awtorami, za kotrychž twori awtobiografija spisowaćelske inspiracije, je tež kniha dopomnjenkow Měrćina Nowaka-Njechorńskeho "Žycie pisaćpisane i malowane" (Žiwjenje pisane a molowane), kotruž je přełožił do pólšćiny wulce zasłužbny spěchowar serbskeje rěče a kultury Stanisław Marciniak. (Rozhlad, 1990)
• [1] Najćešu z hłownych rólow dósta Stanisław Budar jako mudry nora, kotryž na błudnym předewzaću ,,zymskeje wójny dwěluje, so pak njemóže abo njecha z rozumom přesadźić. (Rozhlad, 1997)
• [1] Tam běchmy šesćo: Borbora Ledźborec, Michał Nawka, Jan Malink, Bosko Neter, Stanisław Brězan a ja. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999)
• [1] Tež wopyt w starym Europskim parlamenće być nam Stanisław Tilich zmóžnił. (Serbske Nowiny, 6. žnjenca 1999)
• [1] Z powójnskeje generacije kašubskich poetow je wosebje popularne tworjenje Alojza Nagla, Jana Piepki a Stanisława Pestki, kotryž z pseudonymom Jan Zbrzyca podpisowaše. (Rozhlad, 1998)
• [1] We Łužicy być mjeno Stan, kotryž być wotwodźowane wot Stanisława, prěni raz w lěće 1136 zapisane. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999)
• [1] Lemjacy pesimizm jeju dźěłow woznamjenješe wužadanje za wusahowaceho dramatikarja epochi, Stanisława Wyspiańskeho (1869-1907), kaž tež za jeje wusahowaceho kritikarja, Stanisława Brzozowskeho (1878-1911). (Rozhlad, 1998)
• [1] Tuchwilu (po Stanisławje Marciniaku a Ewa Siatkowskej) je wona předsydka koła, kiž być so do kulturneje sekcije Pólsko-serbskeho towarstwa, pod nawodom Zbigniewa Gajewskeho, přetworiło. (Rozhlad, 1996)
• [1] Swjata Ludmiła Swjaty Wjacławje Swjaty Wójćecho Swjaty Jano Nepomuko Swjaty Stanisławje Swjata Jadwiga Zbóžny (swjaty) Maksymiliano Kolbe Swjaty Józafato Wšitcy swjeći słowjanskich ludow - prošće za nas! Předłoha:žórło-wosadnik 1979.cyr

Kolokacije:

[1]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znate nošerjo mjena:

[1] Stanisław Tilich

Přełožki

běłoruski: [1] Станіслаў (Stanislaw) (be) m čěski: [1] Stanislav (cs) m delnjoserbski: [1] Stanisław  m francoski: [1] Stanislas (fr) m hornjoserbski: [1] Stanisław (hsb) m kašubski: [1] Stanisłôw (csb) m łaćonski: [1] Stanislaus (la) m letiski: [1] Staņislavs (lv) litawski: [1] Stanislovas (lt)

madźarski: [1] Szaniszló (hu) němski: [1] Stanislaus (de) m, Stanislaw (de) m pólski: [1] Stanisław (pl) m; Staszek (pl) m, Stasiek (pl) m, Stasio (pl) m, Staś (pl) m ruski: [1] Станіслав (Stanislav) (ru) m słowakski: [1] Stanislav (sk) m; Stano (sk) m słowjenski: [1] Stanislav (sl) m; Stane (sk) m, Stano (sk) m, Staš (sk) m, Staša (sk) m, Staško (sk) m španiski: [1] Estanislao (es) m ukrainski: [1] Станіслав (Stanislav) (uk) m

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Stanislav

[1] Němska wikipedija: Stanislaus

[1] Pólska wikipedija: Stanisław

Noty: