K wobsahej skočić

Stanisław

z Wikisłownika

Stanisław

kazus singular dual plural
nominatiw StanisławStanisławajStanisławojo
genitiw StanisławaStanisławowStanisławow
datiw StanisławejStanisławomajStanisławam
akuzatiw StanisławaStanisławowStanisławow
instrumental z(e) Stanisławomz(e) Stanisławomajz(e) Stanisławami
lokatiw po Stanisławjepo Stanisławomajpo Stanisławach
wokatiw StanisławjeStanisławajStanisławojo

Ortografija

[wobdźěłać]

Dźělenje słowow:

Sta·ni·sław, genitiw Sta·ni·sła·wa, lokatiw Sta·ni·sła·wje

Wurjekowanje

[wobdźěłać]
MFA: ['stanʲisu̯au̯], lokatiw ['stanʲisu̯au̯ʲɛ],
Słuchowe přikłady:

Semantika

[wobdźěłać]

Woznamy:

[1] mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] S.

Pochad:

[1] dwuzdónkate słowjanske mjeno, zestajane z prasłowjanskeho *stani (bywać) a *slava (sława) respektiwnje serbski stać / stanyć a sława [1]

Warijanty:

[1] Stanij, Stani, Stan

Žónske formy:

[1] Stanisława

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Mjez mnohimi awtorami, za kotrychž twori awtobiografija spisowaćelske inspiracije, je tež kniha dopomnjenkow Měrćina Nowaka-Njechorńskeho Žycie pisaćpisane i malowane (Žiwjenje pisane a molowane), kotruž je přełožił do pólšćiny wulce zasłužbny spěchowar serbskeje rěče a kultury Stanisław Marciniak. (Rozhlad, 1990) [2]
[1] Najćešu z hłownych rólow dósta Stanisław Budar jako mudry nora, kotryž na błudnym předewzaću zymskeje wójny dwěluje, so pak njemóže abo njecha z rozumom přesadźić. (Rozhlad, 1997) [3]
[1] Tam běchmy šesćo: Borbora Ledźborec, Michał Nawka, Jan Malink, Bosko Neter, Stanisław Brězan a ja. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [4]
[1] Tež wopyt w starym Europskim parlamenće być nam Stanisław Tilich zmóžnił. (Serbske Nowiny, 6. žnjenca 1999) [5]
[1] Słónco wusuši módry nócny woblek stareho Stanisława a žołty nócny woblek młodeho Stanisława. Běłu zmawowanu nócnu košulku małeho Stanisława najspěšnišo wusuši. (Vera Ferra-Mikura) [6]
[1] Z powójnskeje generacije kašubskich poetow je wosebje popularne tworjenje Alojza Nagla, Jana Piepki a Stanisława Pestki, kotryž z pseudonymom Jan Zbrzyca podpisowaše. (Rozhlad, 1998) [7]
[1] We Łužica/Łužicy być mjeno Stan, kotryž być wotwodźowane wot Stanisława, prěni raz w lěće 1136 zapisane. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [4]
[1] Lemjacy pesimizm jeju dźěłow woznamjenješe wužadanje za wusahowaceho dramatikarja epochi, Stanisława Wyspiańskeho (1869–1907), kaž tež za jeje wusahowaceho kritikarja, Stanisława Brzozowskeho (1878–1911). (Rozhlad, 1998) [7]
[1] Tuchwilu (po Stanisławje Marciniaku a Ewa Siatkowskej) je wona předsydka koła, kiž być so do kulturneje sekcije Pólsko-serbskeho towarstwa, pod nawodom Zbigniewa Gajewskeho, přetworiło. (Rozhlad, 1996) [8]
[1] Ow haj! wotmołwi mały Stanisław. Slyšu Weroniku wołać. Wona woła: Stanisławje, snědań přihotowana je! (Vera Ferra-Mikura) [6]
[1] Swjata Ludmiła Swjaty Wjacławje Swjaty Wójćecho Swjaty Jano Nepomuko Swjaty Stanisławje Swjata Jadwiga Zbóžny (swjaty) Maksymiliano Kolbe Swjaty Józafato Wšitcy swjeći słowjanskich ludow prošće za nas! (Wosadnik) [9]
[1] Wobaj małej Stanisławaj jedyn na druheho narazymoj. (Vera Ferra-Mikura) [6]
[1] Třo Stanisławojo z wowku, z maćerju a z Weroniku w přitulnej, małej chěžce bydlachu. (Vera Ferra-Mikura) [6]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znaći nošerjo mjena:

[1] Stanisław Tilich

Přełožki

[wobdźěłać]
Zapadosłowjanske předmjena
[wobdźěłać]
Wšitke
[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[wobdźěłać]
[1] Čěska wikipedija: Stanislav
[1] Němska wikipedija: Stanislaus
[1] Pólska wikipedija: Stanisław
[1] Słowjenska wikipedija: Stanislav

Nóžki

[wobdźěłać]
  1. Za ‚prasłowjanski’ hlej jendźelski wiktionary: Category:Proto-Slavic_language. Nastawkej za *stani a *slava pak tam hišće (julija 2012) nima.
  2. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1990.
  3. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1997. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. 1 2 Serbske Nowiny, 1. oktobra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Serbske Nowiny, 6. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. 1 2 3 4 Vera Ferra-Mikura: Unsere drei Stanisläuse. Wien: Jungbrunnen, 1963.
  7. 1 2 Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1998.
  8. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  9. Wosadnik. Modlitiwy a kěrluše za katolskich Serbow. 2. nakład. Budyšin 1977. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de