Stanisław

z Wikisłownika

Stanisław

Stanisław (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, m[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw Stanisław Stanisławaj Stanisławojo
genitiw Stanisława Stanisławow Stanisławow
datiw Stanisławej Stanisławomaj Stanisławam
akuzatiw Stanisława Stanisławow Stanisławow
instrumental z(e) Stanisławom z(e) Stanisławomaj z(e) Stanisławami
lokatiw po Stanisławje po Stanisławomaj po Stanisławach
wokatiw Stanisławje Stanisławaj Stanisławojo

Ortografija

Dźělenje słowow:

Sta·ni·sław, genitiw Sta·ni·sła·wa, lokatiw Sta·ni·sła·wje

Wurjekowanje

MFA: ['stanʲisu̯au̯], lokatiw ['stanʲisu̯au̯ʲɛ],
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] S.

Pochad:

[1] dwuzdónkate słowjanske mjeno, zestajane z prasłowjanskeho *stani (bywać) a *slava (sława) respektiwnje serbski stać / stanyć a sława [1]

Warijanty:

[1] Stanij, Stani, Stan

Žónske formy:

[1] Stanisława

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Mjez mnohimi awtorami, za kotrychž twori awtobiografija spisowaćelske inspiracije, je tež kniha dopomnjenkow Měrćina Nowaka-Njechorńskeho Žycie pisaćpisane i malowane (Žiwjenje pisane a molowane), kotruž je přełožił do pólšćiny wulce zasłužbny spěchowar serbskeje rěče a kultury Stanisław Marciniak. (Rozhlad, 1990) [2]
[1] Najćešu z hłownych rólow dósta Stanisław Budar jako mudry nora, kotryž na błudnym předewzaću zymskeje wójny dwěluje, so pak njemóže abo njecha z rozumom přesadźić. (Rozhlad, 1997) [3]
[1] Tam běchmy šesćo: Borbora Ledźborec, Michał Nawka, Jan Malink, Bosko Neter, Stanisław Brězan a ja. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [4]
[1] Tež wopyt w starym Europskim parlamenće być nam Stanisław Tilich zmóžnił. (Serbske Nowiny, 6. žnjenca 1999) [5]
[1] Słónco wusuši módry nócny woblek stareho Stanisława a žołty nócny woblek młodeho Stanisława. Běłu zmawowanu nócnu košulku małeho Stanisława najspěšnišo wusuši. (Vera Ferra-Mikura) [6]
[1] Z powójnskeje generacije kašubskich poetow je wosebje popularne tworjenje Alojza Nagla, Jana Piepki a Stanisława Pestki, kotryž z pseudonymom Jan Zbrzyca podpisowaše. (Rozhlad, 1998) [7]
[1] We Łužica/Łužicy być mjeno Stan, kotryž być wotwodźowane wot Stanisława, prěni raz w lěće 1136 zapisane. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [4]
[1] Lemjacy pesimizm jeju dźěłow woznamjenješe wužadanje za wusahowaceho dramatikarja epochi, Stanisława Wyspiańskeho (1869–1907), kaž tež za jeje wusahowaceho kritikarja, Stanisława Brzozowskeho (1878–1911). (Rozhlad, 1998) [7]
[1] Tuchwilu (po Stanisławje Marciniaku a Ewa Siatkowskej) je wona předsydka koła, kiž być so do kulturneje sekcije Pólsko-serbskeho towarstwa, pod nawodom Zbigniewa Gajewskeho, přetworiło. (Rozhlad, 1996) [8]
[1] Ow haj! wotmołwi mały Stanisław. Slyšu Weroniku wołać. Wona woła: Stanisławje, snědań přihotowana je! (Vera Ferra-Mikura) [6]
[1] Swjata Ludmiła Swjaty Wjacławje Swjaty Wójćecho Swjaty Jano Nepomuko Swjaty Stanisławje Swjata Jadwiga Zbóžny (swjaty) Maksymiliano Kolbe Swjaty Józafato Wšitcy swjeći słowjanskich ludow prošće za nas! (Wosadnik) [9]
[1] Wobaj małej Stanisławaj jedyn na druheho narazymoj. (Vera Ferra-Mikura) [6]
[1] Třo Stanisławojo z wowku, z maćerju a z Weroniku w přitulnej, małej chěžce bydlachu. (Vera Ferra-Mikura) [6]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znaći nošerjo mjena:

[1] Stanisław Tilich

Přełožki[wobdźěłać]

Zapadosłowjanske předmjena[wobdźěłać]
Wšitke[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Stanislav
[1] Němska wikipedija: Stanislaus
[1] Pólska wikipedija: Stanisław
[1] Słowjenska wikipedija: Stanislav

Nóžki[wobdźěłać]

  1. Za ‚prasłowjanski’ hlej jendźelski wiktionary: Category:Proto-Slavic_language. Nastawkej za *stani a *slava pak tam hišće (julija 2012) nima.
  2. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1990.
  3. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1997. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. 4,0 4,1 Serbske Nowiny, 1. oktobra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Serbske Nowiny, 6. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Vera Ferra-Mikura: Unsere drei Stanisläuse. Wien: Jungbrunnen, 1963.
  7. 7,0 7,1 Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1998.
  8. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  9. Wosadnik. Modlitiwy a kěrluše za katolskich Serbow. 2. nakład. Budyšin 1977. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de