apostrofować
apostrofować
apostrofować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | apostrofuju | apostrofujemoj | apostrofujemy |
| 2. | apostrofuješ | apostrofujetej (-taj) | apostrofujeće |
| 3. | apostrofuje | apostrofujetej | apostrofuja (apostrofuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | apostrofujo, apostrofujcy, apostrofowawši |
| prezensowy particip | apostrofowacy |
| preteritowy particip | apostrofowany |
| ł-forma | apostrofował, apostrofowała, apostrofowało, dual: apostrofowałoj, plural: apostrofowali (apostrofowałe) |
| werbalny substantiw | apostrofowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | apostrofowach | apostrofowachmoj | apostrofowachmy |
| 2. | apostrofowaše | apostrofowaštej | apostrofowašće |
| 3. | apostrofowaše | apostrofowaštej | apostrofowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | apostrofujmoj | apostrofujmy |
| 2. | apostrofuj | apostrofujtej (-taj) | apostrofujće |
| 3. | apostrofuj, njech apostrofuje | apostrofujtej (-taj) | njech apostrofuja (apostrofuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
a-po-stro-fo-wać
Wurjekowanje
- IPA: apɔstʀɔfou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne apostrofowaše je 1x dokładźene, apostrofowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Zejler w tutej basni apostrofuje łaćonski studentski spěw cyle po swojim Tekstowe warianty -- a) Muka, III. (Zejler)
- W basni >>Burstwo<< Zejler swoje mysle takle apostrofuje: >>Burja přebytk maja, radosć wužiwaja w lutej zahrodźi<< -- abo mysle formulujo kritisce warnuje kaž w basni >>Slěpc<<: >>Štóž dźěło dobre zatama, za zhubjene je swari, je duša słaba, zawrjena, kiž jeno swój chlěw twari. (Zejler)
- W pěsni >>Nalětni ptačkow přichad<<, kotruž spóznajemy jako wariaciju na baseń z >>Počasow<<, apostrofuje basnik swoje radostne začuwanje: >>Zwjeselnosćow žórleško, ow swobodnosć a nalěćo, we waju pruhach miłych lóšt, móc a lubosć womłodza! (Zejler)
- Wuznamni teologojo to jako "nowogermanske pohanstwo apostrofuja. (Rozhlad 1996)
- Nic naposledk by wona móhła skutkować jako wony často apostrofowany zwjazowacy stawčk nětkó jednotneje Němskeje k słowjanskim krajam w ranju a juhu. (Rozhlad 1990)
- A słyšu, zo běše sudnik Serbow a jich hibanje zaso jónu njewušnje apostrofował. (Rozhlad 1995)
- Při zwobraznjenju žiwjenskeho wašnja apostrofuje Nowak-Njechorński jeje kulturne, etiske a etniske hódnoty rady přez dramatiku ludoweho spěwa. (Rozhlad 2000)
- Na kóncu apostrofowaše wón cyłu akciju trjechicy ze słowom: "Budź změrom, lube dźěćo, ze suchim lisćom wětřik wěje", štož dołhi wichor zawjeselenja zudźi. (Katolski Posoł 1911)
Přełožki
[wobdźěłać]
|