přirunować
Napohlad
přirunować
přirunować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | přirunuju | přirunujemoj | přirunujemy |
2. | přirunuješ | přirunujetej (-taj) | přirunujeće |
3. | přirunuje | přirunujetej | přirunuja (přirunuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | přirunujo, přirunujcy, přirunowawši |
prezensowy particip | přirunowacy |
preteritowy particip | přirunowany |
ł-forma | přirunował, přirunowała, přirunowało, dual: přirunowałoj, plural: přirunowali (přirunowałe) |
werbalny substantiw | přirunowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | přirunowach | přirunowachmoj | přirunowachmy |
2. | přirunowaše | přirunowaštej | přirunowašće |
3. | přirunowaše | přirunowaštej | přirunowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | přirunujmoj | přirunujmy |
2. | přirunuj | přirunujtej (-taj) | přirunujće |
3. | přirunuj, njech přirunuje | přirunujtej (-taj) | njech přirunuja (přirunuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
při-ru-no-wać
Wurjekowanje
- IPA: pʃiʀunou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne přirunowaše je 31x dokładźene, přirunowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wi- ćaz wěcywustojnje činił, tójšto tajkich motiwowych zwiskow namakać móhli abo přirunowanskich aspektow, zhromadnosćow a njezhromadnosćow z wulkimi swětoweje fabuloweje literatury; bych- my zwěsćili, zo so runaja charaktery jeho zwěrja- tow z Esopowymi, zo so >>wujuje<< ze swojimi zwě- rjatami kaž Lafontaine a kaž tutón ludowje, >>šěro- ko a lěnkojć<< powěda, zo kaž Krylow >>steješe na stronje teptanych, poniženych (Zejler)
- Poddan so přirunuje z wosołom. (Zejler)
- štučki hodźi so tekst běžnje přirunować, potom je slěd jara rozdźělny [0] bjez nadpisma [[[štyrjoch|4]]] přez lěs a přez hory. (Zejler)
- Njeje ničo hóršeho za powědarja, hač swoje powědki wospjetować dyrbjeć a pytnyć, kak připosłucharjo je słowo za słowom \x96 přirunuja a w kóždym wotchilenju hnydom łžu wučuja. (Krawža)
- Rěčnik přirunowaše wójnske dźěło, kotrež so při fronće stawa, z tym w domiznje. (Katolski Posoł 1917)
- Knjez kapłan Mič přirunowaše tamne wobstojnosće z našimi a pokaza, kak trěbne nam je, zo wšitcy hromadźe dźeržimy a so skrućimy. (Katolski Posoł 1913)
- Dyrbju wobšěrne studije přirunowaceje słowjanskeje archeologije a prehistorije činić, prjedy hač móžu pisać započeć. (Ćišinski)
- Kritika, kotraž spisaćela ze swinjećom abo druhimi rjanymi zwěrjatami přirunuje, kotraž wurazow wužiwa, kotrychž do huby wzać je hrěch a hańba, to njeje žana kritika. (Ćišinski)
- Skónčnje přirunowachmy naš lud we wšelakim nastupanju ze susodnym, a nětko poča so we nas mućić a měšeć, howrić a wichorić, a wulki bě bój, kotryž rozom wojowaše, a trašna bě měšeńca njeměrnych čućow w žołmjatej wutrobje. (Ćišinski)
- We wědomosći su so docpěli rjane rezultaty wosebje w přirunowacym słowjanskim rěčespyće wot tajkich wučencow kaž prof. (Ćišinski)
- Lěta 1891 wuda Muka přirunowacu rěčnicu delnjoserbskeje rěče, kotraž bu z čestnym mytom Towarstwa wědomosći wjercha Jabłonowskeho při Lipsčanskej uniwersiće wuznamjenjena. (Ćišinski)
- Hižo wjace lět dźěła na zestajowanju dospołneho delnjoserbskeho słownika, kotryž, dźiwajo na hornjoserbsku a na druhe nawječorne słowjanske rěče, budźe na zakładźe stareje słowjanšćiny takrjec přirunowacy słownik nawječornych słowjanskich rěči. (Ćišinski)
- Potom rěčeše so wo někotrych namjetach, ale bjez wulkeho wuspěcha, a radźeše so, zo maju so tajke nahlady najprjedy nadrobnje rozrěčeć w jednotliwych towarstwach, potom so přirunować a na kóncu so předpołožić powšitkownej zhromadźiznje. (Ćišinski)
- Frater Grgo Martić, kotrehož sławny slawista, profesor Jagić we Widnju, mjenuje chorwatskeho Homera (druzy jeho přirunuja z Vergilom), je pódla mnohich druhich pěsnjow a basni w duchu južnosłowjanskich ludowych pěsni spisał wulkotnu episku baseń, >>Osvetnici<< (Wjećerjo) w sedmi spěwach, w kotrejž wopisuje žałostne wojowanje južnosłowjanskich splahow z Turkami w druhej połojcy zašłeho stolěta. (Ćišinski)
- Haj, samo nowiny su pomhali hrózbne powěsće rozšěrjeć, rěčo wo wosebitych wjećerskich kolonach Židow a dźiwich cwólbach Mongolow a přirunujo Čerwjene wójsko z krejlačnymi črjódami Dźingis-Chana. (Čitanka 10. lětnika 1990)
- Wjacsław přirunowaše z tym serbske, štož ryćerja jara zajimowaše. (Kašćanski)
- Wón jim wotmołwi: ">~to da sym ja hižo činił přirunujo so z wami? (Stary zakoń 1976)
- Z tajkeho nastajenja přirunuje młody wućer swoju dobu z dobu Pestalozzia, w kotrejž měješe postupowy dźěl luda tohorunja z tajkim parazitstwom wojować. (Iselt)
- W tutym zwisku je zajimawe přirunować tež tajke němske městne mjena kaž Darß Ort při Baltiskim morju, Ruhrort we Westfalskej abo Ortrand w Sakskej. (Protyka 2001)
- Wona so z nimi přirunowaše. (Mětowa)
- Tež rano a wječor w myjerni so mjez sobu přirunowachu. (Mětowa)
Přełožki
[wobdźěłać]
|