prowokować

prowokować

prowokować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	prowokuju	prowokujemoj	prowokujemy
2.	prowokuješ	prowokujetej (-taj)	prowokujeće
3.	prowokuje	prowokujetej	prowokuja (prowokuju)

aspekt	ip
transgresiw	prowokujo, prowokujcy, prowokowawši
prezensowy particip	prowokowacy
preteritowy particip	prowokowany
ł-forma	prowokował, prowokowała, prowokowało, dual: prowokowałoj, plural: prowokowali (prowokowałe)
werbalny substantiw	prowokowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	prowokowach	prowokowachmoj	prowokowachmy
2.	prowokowaše	prowokowaštej	prowokowašće
3.	prowokowaše	prowokowaštej	prowokowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	prowokujmoj	prowokujmy
2.	prowokuj	prowokujtej (-taj)	prowokujće
3.	prowokuj, njech prowokuje	prowokujtej (-taj)	njech prowokuja (prowokuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: pro-wo-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: pʀou̯okou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne prowokowaše je 2x dokładźene, prowokowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] wuprowokować

Přikłady:

[1] Jan strowješe přihladowarjow z pozběhnjenej ruku, kaž to prezidenća a kralojo činja, prowokujo swojeho wumóžnika. (Koch)

Tola njetraješe scyła dołho a prašenje za hornjoserbskej telewiziju steješe w srjedźišću diskusije, snadź tež trochu wužadane přez prowokowace (tola woprawnjene) dr. (Rozhlad 1993)

Změnjena socialna struktura serbskeho luda - přirost Serbow - >>měšćanow<<, zwyšeny podźěl přistajenych, dźěłačerjow, rjemjeslnikow, přemysłownikow prowokuje prašenje Je w měsce žiweje serbskeje kultury (Rozhlad 1993)

Radyserb prowokuje swojeho čitarja k rozestajenjam, njepoćežuje jeho z hłuboko filozofiskimi rozwažowanjemi, tola nući k přemyslowanju. (Rozhlad 1993)

Konflikty z tym maja a prowokuja přeco zaso ći, kiž njeakceptuja wonu pisanu mnohosć. (Rozhlad 1992)

Swěcy, čerwjene a žołte, swěćachu so nětko za wulke dźěći, kotrež hižo wo lubosći sonjachu a žadosćiwe abo prowokowace pohlady wokoło so wudźělowachu. (Młynkowa)

Poezija mje wostudźa, jeli njeprowokuje nowu rěč a zdobom husćišo jónu abo docyła njepohonja do narodneho a politiskeho rozmyslowanja a skónčnje do skutka. (Rozhlad 1998)

Rumbo wudźěraše na njeho, pak je tón Hanuš pjany, pak chce wón mje prowokować. (Brězan)

Ty wottorhnješ horstku słowow, z kotrymiž je wona na tebje wujěła - w nahłym hněwje nimo toho, kotryž sy ty prowokował -, wot njeje a wobhladuješ słowa same za so. (Brězan)

Wón widźeše, zo nacijej, kotrehož znaješe, lěwe wóčko zaćekaše, a spěšnje tež zwěsći, zo bě Rumbo bijeńcu prowokował. (Brězan)

Njedajće so prowokować! (Brězan)

To jich mući a prowokuje prašenja, na kotrež dźěćom dowotmołwić njemóžeš. (Brězan)

Boleše mje, zo su z nim za mojim chribjetom rěčeli, zawěsće je bratr jeho prowokował, znaju jeho direktnosć, kotraž móže zranić. (Čornakec)

Wona pak jeho přeco zaso prowokowaše. (Čornakec)

A poměr mje aliěrowanymi běše mjez tym chětro wochłódnił14, tak běše wočakowanje, Serbow dla nowe jednanja wo hranicy Němskeje přewjesć a z tym dalše konflikty prowokować, skerje absurdne. (Rozhlad 1995)

Sobotu předstaješe farar Jan Malink w domje Adama-vonTrotta w derje rozrjadowanym přednošku 1000lětne stawizny Serbow a prowokowaše přez swoje prašenja, hač su so w 20. (Rozhlad 1995)

Dźěła Jana Hanskeho napadnychu za čas NDRjako swojowólne, tež skradźne a znjeměrnjenje prowokowace znamjenja. (Rozhlad 1995)

Hakle wěste situacije w bjesadźe prowokuja wužiwanje přisłowow. (Rozhlad 1995)

Někotre tradicionelne regule płaća pola młodych jako banalne mudrowanje a prowokuja skeršo napřećiwne reakcije. (Rozhlad 1995)

Pře- chwatane rozsudy prowokuja njezro- zumjenje a wotpokazanje. (Rozhlad 1994)

Kruhi wokoło Łužičana prowokowachu ze swojimi zestarjenymi nahladami młodu generaciju. (Rozhlad 2000)

Přełožki

němski: [1] provozieren (de) pólski: [1] prowokować (pl)