wupowědować
wupowědować
wupowědować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wupowěduju | wupowědujemoj | wupowědujemy |
| 2. | wupowěduješ | wupowědujetej (-taj) | wupowědujeće |
| 3. | wupowěduje | wupowědujetej | wupowěduja (wupowěduju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wupowědujo, wupowědujcy, wupowědowawši |
| prezensowy particip | wupowědowacy |
| preteritowy particip | wupowědowany |
| ł-forma | wupowědował, wupowědowała, wupowědowało, dual: wupowědowałoj, plural: wupowědowali (wupowědowałe) |
| werbalny substantiw | wupowědowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wupowědowach | wupowědowachmoj | wupowědowachmy |
| 2. | wupowědowaše | wupowědowaštej | wupowědowašće |
| 3. | wupowědowaše | wupowědowaštej | wupowědowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wupowědujmoj | wupowědujmy |
| 2. | wupowěduj | wupowědujtej (-taj) | wupowědujće |
| 3. | wupowěduj, njech wupowěduje | wupowědujtej (-taj) | njech wupowěduja (wupowěduju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-po-wě-do-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯upou̯ʲɪdou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wupowědowaše je 1x dokładźene, wupowědowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Dźěłaćerjo a słužowni škodźa sebi samym cyle njetrjebawši, hdyž přezahe wupowěduja. (Katolski Posoł 1915)
- Haj, woprawdźe wulka nuza je dyrbjała tehdom wo duchomnych być, přetož hač do lěta 1560 dyrbjachu Serbja husto ze swójnikami, cyrkwinskimi słužomnikami, šrybarjemi, pisarjemi pola knježich, rjemjeslnikami (hantwjerskimi), měšćanami a burami město duchomnych za lubo wzać, jeno zo trochu w bibliji zhonjeni běchu a hewak pěkne žiwjenje wjedźechu, dokelž ćilej woboje, němsku a serbsku rěč rozumjachu a hač dotal tež tym wosadnym wučby swojich němskich fararjow wupowědowachu. (Zejler)
- Wulkoho dokładnoho wupowědowanja wo sebi pak stare rubišćo ani njerodźi. (Katolski Posoł 1917)
- Ambroź so radowaše: >>W Praze Marja zdyćhuje za powěsću wo Hrjehorju, a ja jeho mam<<, zaso a zaso to njezapřijomne zbožo wupowědowaše wótře a wyskajo wóznikej, mjelčo z přepołneje, njesćerpliweje wutroby konjej do wućha, ćhójnam při puću, mróčelam nad sobu a twjerdej dróze pod nohomaj. (Kubašec)
- W prěnim procesu w lěće buchu někotři nižši wojerscy zastojnicy zasudźeni, dokelž běchu wot Brandta dary brali a jomu wupowědowali. (Katolski Posoł 1913)
- Našim wótcam je dyrbjało so derje zdać, hdyž sebi při kadołbje, sedźo złe a dobre wupowědowachu, žony a holcy pak wjesele předźechu. (Katolski Posoł 1916)
- Njewidźiš, kak wěru dźernu z čłowjeskoho žiwjenja Šulu jej wupowěduja - cyrkwje jej zamkaja, wo skału swj. (Katolski Posoł 1911)
Přełožki
[wobdźěłać]
|