wustorkować
wustorkować
wustorkować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wustorkuju | wustorkujemoj | wustorkujemy |
| 2. | wustorkuješ | wustorkujetej (-taj) | wustorkujeće |
| 3. | wustorkuje | wustorkujetej | wustorkuja (wustorkuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wustorkujo, wustorkujcy, wustorkowawši |
| prezensowy particip | wustorkowacy |
| preteritowy particip | wustorkowany |
| ł-forma | wustorkował, wustorkowała, wustorkowało, dual: wustorkowałoj, plural: wustorkowali (wustorkowałe) |
| werbalny substantiw | wustorkowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wustorkowach | wustorkowachmoj | wustorkowachmy |
| 2. | wustorkowaše | wustorkowaštej | wustorkowašće |
| 3. | wustorkowaše | wustorkowaštej | wustorkowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wustorkujmoj | wustorkujmy |
| 2. | wustorkuj | wustorkujtej (-taj) | wustorkujće |
| 3. | wustorkuj, njech wustorkuje | wustorkujtej (-taj) | njech wustorkuja (wustorkuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-stor-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯ustɔʀkou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wustorkowaše je 7x dokładźene, wustorkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wudźělić; wudźěleć; wudźělować; wustorčić; wuměsyć; wuměsować
Přikłady:
- [1] Tole rozmyslowaše Jakub Hanuš, bě to rjany módry přichod, wón wustorkowaše sylne mróčele tobakoweho kura, tobak njesłodźeše špatnje, mróčele běchu módre kaž jeho mysle wo wyšnosći. (Brězan)
- Słoma knóskotaše a lězeše do prasy, prasa korčeše a wjazane walčki wustorkowaše. (Brězan)
- K nohomaj spěwarja lubowaše čerwjenowłosaty, kostrjancowy kadla nimale cyle zwotkrytu makojcowu holcu, kotraž -- kaž w dźiwnym refrenje na pěsen spěwarja -- małe wótre křiki wustorkowaše. (Brězan)
- Bě to wohidne 463 zwěrjo, tón jeho jazyk: Jara čerwjeny a mjasny, tołsty a někak přewulki, haj, hoberski, stajnje libotacy a sliny wustorkowacy a wokoło so pryskacy. (Młynkowa)
- Ze zapróšenym, zapoćenym wobličom ryješe za Lizu, wón jachleše a přepadowaše přeco zaso do słomy, wustorkowaše wudma, a pozdźišo bě z bróžnje słyšeć dołhe rozćehnjene křičenje a šwórčenje křuda, a něhdźe přeměni so Lizyne mazane psyče ćěło do syreho mjasa a kreje a do mazanosće kaž nihdy. (Młynkowa)
- Eh, hm, Handtka"<, wustorkowaše wučer, ">je so chětro přeměniło pola nas we wsy. (Młynkowa)
- Jakubje", a burowka wustorkowaše jednotliwe słowa, kaž by je z někajkeho bjezdna kóžde wosebje ćahała, "boju \x96 so \x96 wo \x96 nas \x96 wšitkich, jeli ty, Jakubje (A. Nawka)
- Wótře budźeja žałosćić nad tobu, wustorkować hórke křiki; proch budźeja sej na swoje hłowy trusyć a so w popjele waleć. (Stary zakoń 1973)
- A tehdy spóznajeće, zo sym ja, Jahwe, sxyšał wšitke twoje hanjenja, kajkež sy wustorkowała, přećiwo israelskim horam prajo: Puste su wone, nam k zežraću date. (Stary zakoń 1973)
- Ze swětła do ćmy joh ćěrja, ze zemje joh wustorkuja. (Stary zakoń 1973)
- Słowa njeměrnje wustorkujo připowědźi Radet bamžej, zo ma poručnosć, joho z kardinalom Pacca jatoho wotwjesć. (Katolski Posoł 1914)
- Mały kulowaty muž, korčmarsku čapku z rukomaj přepřimujo, pospochi na lěwo a na prawo so pokłonjejo, słowa runja z trubu wustorkujo, to běše kaž postawa z wjeselohry. (Katolski Posoł 1914)
- Nětko dyrbimy tež na najhórše spomnić, štož so knotej porokuje, to je jeho mjerzace podtočowanje na łukach a knotwišća, kiž wón tam wustorkuje. (Šěca)
- Wjacy wojakow sčinichu 263 zběžkarstwo a wustorkowachu přeradniske rěče ducy na dwórnišćo a tež po puću w železniskim ćahu; haj zwažichu sebi samo tež oficěrow přimać. (Katolski Posoł 1913)
- Systematiscy španiske knježerstwo wěru ze swojich ludowych šulow wustorkuje. (Katolski Posoł 1913)
- A što ma to woznamjenjeć, třiceći, štyrceći lět, kóždy dźeń za sobu wjacy króć sakrować, kleć, zelić a tamać, zo mohła so zemja pukać, nječiste rěče, plampanja žwantorjenja wustorkować, jako by wutroba jenož tule smjerdźacu cyrobu znała? (Katolski Posoł 1912)
- W dobje, hdyž nastawaše tuta zběrka basnjow, čuieše so basnik často njezrozumjeny a wustorkowany wot tehdy w serbskej literaturje a w serbskim kulturnym žiwjenju dominowacych mocow: >>Ja drje so jara hněwach<<, pisaše dnja 20. (Ćišinski)
- Daloko widźiš tam horjeka hač k wobzorej, hdźež milinarni w Čornej Pumpje a Hamorje mróčele pary wustorkujetej. (Protyka 2001)
- Mały kulowaty muž, korčmarsku čapku z rukomaj přepřimujo, pospochi na lěwo a na prawo so pokłonjejo, słowa kaž z trubu wustorkujo, to běše kaž postawa z wjeselohry. (Radlubin)
- Stary zrědka a z napinanjom wodychowaše, a z dźiwnym błyšćom, kaž lodowym, staještej so jeho wóčce na młodeho wojownika, a słabje so blědej hubje pohibowaštej a z třepotacym hłosom wustorkowaštej słowa ,,Ach, lubši syno, hižo wěm, zo Łobja wjace njewohladam, (Zalěski)
- Mužik zejmowaše swoju čapku, kłonješe so hłuboko před Jolitom a wustorkowaše spodźiwne słowa ,,Haw -- haw -- haw -- hawko (Zalěski)