wuwoteńć

wuwoteńć

wuwoteńć (hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	wuwoteńdu	wuwoteńdźemoj	wuwoteńdźemy
2.	wuwoteńdźeš	wuwoteńdźetej (-taj)	wuwoteńdźeće
3.	wuwoteńdźe	wuwoteńdźetej (-taj)	wuwoteńdu (wuwoteńdźeja)

aspekt	p
transgresiw	wuwoteńducy, {{{zdónk ł-formy}}}edši, ({{{zdónk ł-formy}}}owši)
prezensowy particip	wuwoteńducy
preteritowy particip	wuwoteńdźeny
ł-forma	{{{zdónk ł-formy}}}oł, {{{zdónk ł-formy}}}ła, {{{zdónk ł-formy}}}ło, dual: {{{zdónk ł-formy}}}łoj (-łaj, -łej), plural: {{{zdónk ł-formy}}}li ({{{zdónk ł-formy}}}łe)
werbalny substantiw	-

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	wuwoteńdźech	wuwoteńdźechmoj	wuwoteńdźechmy
2.	wuwoteńdźe	wuwoteńdźeštej	wuwoteńdźešće
3.	wuwoteńdźe	wuwoteńdźeštej	wuwoteńdźechu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	---	wuwoteńdźmoj	wuwoteńdźmy
2.	wuwoteńdź	wuwoteńdźtej	wuwoteńdźće
3.	wuwoteńdź, njech wuwoteńdźe	wuwoteńdźtej	njech wuwoteńdu (wuwoteńdźeja)

Ortografija

Dźělenje słowow: wu-woteńć

Semantika

Dalše wujasnjenja:

jenož pola A. Sykory

Synonymy:

[1] woteńć

Antonymy:

[1] přińć

Hyperonymy:

[1] hić

Přikłady:

[1] Ale runjež mějach swoje ćerpjenje sobu ze staršimi, kiž sebje swoje dźěćo do rowa chowachu, abo sobu z dźěsćom, kotrež dyrbješe swojeho nana abo swoju mać dać do rowa połožić, tola so mi spochi zezdać so, tak husto kaž bu žane nowe Bože požohnowanje tymle morwym wudźělene, kaž był jim jich lós wupadnył był na lubozne město; přetož wšěm tym z jich rukow wuwoteńć, kiž člowjeka jowle na swěće lubuja, ale temu do jeho rukow dodóńć, kiž člowjeka ze swojej wěčnej, njebjeskej lubosću lubuje, - tole zawěsće za nikoho ničo hórke njeje. (Sykora)

Sydom lět zasobu běch był dotal, kaž wšón zapohłušeny, nětkle běch zaso wšón hinaši, - nětkle jasnje wšón swój stysk we wutrobje začuch, z kajkimž tehdy, luby nano, w radnej chěža před wami stejach, a z kajkimž z njeje chabłajo wuwoteńdźech. (Sykora)

Přełožki

němski: weggehen (de)