zasakrować
zasakrować
zasakrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zasakruju | zasakrujemoj | zasakrujemy |
2. | zasakruješ | zasakrujetej (-taj) | zasakrujeće |
3. | zasakruje | zasakrujetej (-taj) | zasakruja (zasakruju) |
aspekt | p | ||
transgresiw | zasakrujo, zasakrujcy, zasakrowawši | ||
prezensowy particip | zasakrowacy | ||
preteritowy particip | zasakrowany | ||
ł-forma | zasakrował, zasakrowała, zasakrowało, dual: zasakrowałoj, plural: zasakrowali (zasakrowałe) | ||
werbalny substantiw | zasakrowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zasakrowach | zasakrowachmoj | zasakrowachmy |
2. | zasakrowa | zasakrowaštej | zasakrowašće |
3. | zasakrowa | zasakrowaštej | zasakrowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | --- | zasakrujmoj | zasakrujmy |
2. | zasakruj | zasakrujtej (-taj) | zasakrujće |
3. | zasakruj, njech zasakruje | zasakrujtej (-taj) | njech zasakruja (zasakruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-sa-kro-wać
Wurjekowanje
- IPA: zasakʀou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zasakrowaše je 0x dokładźene, zasakrowa (móže tež něšto druhe być) 1x.
Přikłady:
- [1] A Jan so wobroći w twjerdym stólcu klubownje a zasakrowa na wšěch pilnje studawacych, zatama wšěch wukonowych stipendiatow, germanistow, žurnalistow, lěkarjow a chemikarjow a pochwali nas srjedźnych, kotřiž z trójkami so spokojichmy. (Koch)
- Jedyn z nich zasakrowa, tamnaj so šćěrještaj, wšitcy třo zběhnychu škleńčki, prěnju a hnydom za njej druhu, a kidnychu je ze zwučenym storkom do rozdajenych hubow. (Brězan)
- Druhi dźeń praskaše so po hodźinach cyle blisko, a druhdy zasłyša Fridolin samo to helske šwórčenje tych woclowych čmjełow tak njemile blisko, zo dyrbješe -- cyle jednorje dyrbješe -- rjehotać: Z cyłej mocu duješe do swojeho synoweho měcha, na čož Hanka njekřesćansce, ale ćiše zasakrowa a Fridolinej hišće tołsty přikryw wokoło hłowy zawjaza. (Brězan)
- Dokelž nimo toho dźeń a husćišo po pućach so zetkawaše z wulkimi, jara harowacymi a strašnje smjerdźacymi bubotakami, kotrež so dźeń a husćišo po polach krosnowachu, hdźež běštaj hišće nazymu Hanka a Fridolin sej swój wows zasłužiłoj -- a dokelž skónčnje Hanka te bubotaki >>traktory<< mjenowaše (njezabywši při tym zasakrować na >>poklatych komunistow<<) --, tak njeje dźiwa, zo Fridolin so počasu nawuči, wobě słowje zwjazać a z hidu na njej myslić. (Brězan)
- Tohodla ćisny sej Hanka rjaneho dnja zasakrowawši swój stary nachribjetnik na chribjet, wotkusny hněwnje prěni kusk prima po štyrjoch lětach a woteńdźe do skały, hdźež běše do wójny dźěłał. (Brězan)
- Mócnje wšo zaropota, a młody elefant Marumba, kiž tohorunja spaše, zasakrowa: \x84Wopiči měd a hadźacy jěd! (Brězan)
- Marumbje so zecny, wón zasakrowa a ćekny. (Brězan)
- Žehliwy muž zasakruje kaž sam djas, wostanje nablaku stejo, jeho woheń so hasnje, ja du k njemu, a tón ći tam w zemi tči kaž zasukany dubowy kolik. (Brězan)
- Feliks hišće raz z bleše srěbny, wótře zasakrowa a mašinje přichodny snop do tlamy ćisny. (Brězan)
- Njebjo poćahny so ze zelenej šklenčnosću, skupina štyrjoch abo pjeć chójnow hraješe sćinohry před nim, muž při šmrěku, zajaty w cyrcatej wěži kuntworow, zabi dźesatu kuntworu, a hdyž jeho jědnata do nosa kałny, zasakrowa wón. (Brězan)
- Jemu so ničo stało njebě, wón zasakrowa na ćežku, staru mašinu ze złym, cuzym sakrom, kotryž běchu někotři ludźo po wójnje přiwzali jako dźiwnuške znamjo doprědkarstwa. (Brězan)
- Feliks zasakrowa. (Brězan)
- Wićaz zasakruje kaž zrědka hdy a hižo zachadźa wołajo za Marju na njerodu a njezbožo. (Kmjeć, Grojlich)
- Tući\ \x96 a wona na nich zasakrowa \x82\ (Kubaš)
- Najprjedy pak por króć na dworje zasakrujće a kruće poteptajće, zo mi moja Kata žane šperencle nječini a wšo wěri, hewak budźe čert lós, hdyž wona tu zrumowanu husycu namaka. (Wornar)
- Ze smjertnej stysknosću wbohi mužik zdźěla zdychny, zdźěla zasakrowa: >>Mój božo, čert a hela, sćerbje, ty žno tu sy? (Ćišinski)