zrumować
zrumować
zrumować (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zrumuju | zrumujemoj | zrumujemy |
| 2. | zrumuješ | zrumujetej (-taj) | zrumujeće |
| 3. | zrumuje | zrumujetej (-taj) | zrumuja (zrumuju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | zrumujo, zrumujcy, zrumowawši | ||
| prezensowy particip | zrumowacy | ||
| preteritowy particip | zrumowany | ||
| ł-forma | zrumował, zrumowała, zrumowało, dual: zrumowałoj, plural: zrumowali (zrumowałe) | ||
| werbalny substantiw | zrumowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zrumowach | zrumowachmoj | zrumowachmy |
| 2. | zrumowa | zrumowaštej | zrumowašće |
| 3. | zrumowa | zrumowaštej | zrumowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zrumujmoj | zrumujmy |
| 2. | zrumuj | zrumujtej (-taj) | zrumujće |
| 3. | zrumuj, njech zrumuje | zrumujtej (-taj) | njech zrumuja (zrumuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zru-mo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zʀumou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zrumowaše je 0x dokładźene, zrumowa (móže tež něšto druhe być) 1x.
Synonymy:
- [1] rumować; wotnjesć
Přikłady:
- [1] Wón njewě, hač njejsu wonu zarosćenu wólšinu za karpjacym hatom hižo zrumowali. (Krawža)
- Po jich wuprajenju běchu naša artillerija a minymjetaki žałostnje mjez nimi zrumowałe. (Katolski Posoł 1917)
- A derje, zo to zrumowachmy - na druhe ranjo bě wšo, štož bě tam wostało, do popjeła přewobroćene. (Katolski Posoł 1914)
- Tuž jón do komódy stajich, tam bě derje zrumowany. (Šěca)
- Hdyž je žona šalki zrumowała, sydnje so z ručnym dźěłom před telewizor. (Žadyn happy end 2001)
- Wobrónichmy so ze łžicu a bórze bě wšitko zrumowane. (Žadyn happy end 2001)
- Zapłaću, stykam wšo do swojeje wulkeje toboły, zrumuju wozyčk, ale haj, jeli je wobchad wonka mjeztym tola přiběrał, to dyrbjała tla hišće raz wustupić hić. (Žadyn happy end 2001)
- A potom w nocy Beno Šołta: "Pój, Kata, zrumuj wšitko sobu, jutře rano budźeja 256 funkcionarojo slědźić, što smy tu činili. (Rozhlad 1990)
- Čas žiwjenja je mać ćerpiła pod předstawu, zo je pola druhich ludźi wšitko bóle zrumowane, bóle čiste, a wona steješe druhdy njepohibliwa srjedź bydlenja a jeje pohlad pućowaše po wšěch róžkach a potom poča stajnje bydlenje zwobroćeć. (Mětowa)
- Wječor by dyrbjał wopłokować nadobu, warić za přichodny dźeń a zrumować bydlenje. (Rozhlad 1992)
- Stykajće sej to wšo hnydom do zakow, zo su zrumowane, wosebje tón Schneider (A. Nawka)
- Někomu kamjenje z puća zrumować. (Radyserb)
- Na kerchowje zrumowach z Ualaatjoweho rowa hałžki, wuplěch njerodź a nasadźach nowe kwětki. (Wuhladko 2001)
- Wona wuči: Wužiwaj wot wšeho čapora a iluzijow zrumowany rozum. (Wobraz ze skibami 2001)
- We stwach, hač do pincy a na łubju, běše zrumowane a čiste. (Wobraz ze skibami 2001)
- Konkretnosć zrumuje w strowym rozumje njeporjadk. (Wobraz ze skibami 2001)
- Na zbožo běchu ludźo na polu, kotřiž hnydom bližše popy zrumowachu, tak zo so wjetše njezbožo njesta. (Katolski Posoł 1913)
- Pětr doda spěchliwje: \xbbHnydom wšo zrumuju. (Stachowa)
- Potom běše wón nadobo zaso cyle hinaši, wopraša so wěcownje: \xbbPraj jónu, Jenny, njemóhłoj tón tačelak do druheje stwy zrumować? (Stachowa)
- Anita zrumowa nadobu do kuchnje. (Stachowa)
- Na poł dźesaćich wona wšitko zrumowa, z dobrym začućom, zo je tola něšto nadźěłała, předsłowo w hrubym steješe. (Stachowa)
Přełožki
[wobdźěłać]
|