losować
losować
losować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | losuju | losujemoj | losujemy |
| 2. | losuješ | losujetej (-taj) | losujeće |
| 3. | losuje | losujetej | losuja (losuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | losujo, losujcy, losowawši |
| prezensowy particip | losowacy |
| preteritowy particip | losowany |
| ł-forma | losował, losowała, losowało, dual: losowałoj, plural: losowali (losowałe) |
| werbalny substantiw | losowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | losowach | losowachmoj | losowachmy |
| 2. | losowaše | losowaštej | losowašće |
| 3. | losowaše | losowaštej | losowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | losujmoj | losujmy |
| 2. | losuj | losujtej (-taj) | losujće |
| 3. | losuj, njech losuje | losujtej (-taj) | njech losuja (losuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
lo-so-wać
Wurjekowanje
- IPA: lɔsou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne losowaše je 1x dokładźene, losowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wulosować
Přikłady:
- [1] Zabawny wubjerk je losowanjo wo dary, třělenjo, kehelekulenjo atd. (Katolski Posoł 1914)
- Jako pak běchu jeho skřižowali, rozdźělichu jeho drastu losujo wo nju, zo by so dopjelniło, štož je prajene přez profetu: Woni su moju drastu mjez sobu rozdźělili a wo moju suknju losowali. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- Jako pak běchu jeho skřižowali, rozdźělichu jeho drastu losujo wo nju, zo by so dopjelniło, štož je prajene přez profetu: Woni su moju drastu mjez sobu rozdźělili a wo moju suknju losowali. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- A hdyž bě móžnosć dowola ze znajmjeńša połsta procentami jako fakt wobkrućena, losowachu so jězdźenki do domizny mjez jednotliwymi kanoněrami, při čimž wulku rólu hraješe to, hdy sy swój posledni dowol měł. (A. Nawka)
- Rozdźělće sej jón přez losowanje jako dźědźinstwo mjez sobu a cuzymi, kotřiž bydla wosrjedź was a kotřiž su spxodźili synow mjez wami. (Stary zakoń 1973)
- Stał sy pódla na dnju, hdyž barbarojo jeho wójsko jate wotwjedźecliu a cuzozemscy so do jeho wrotow zadobychu a wo Jerusalem losowachu; ty sy był kaž jedyn z nich. (Stary zakoń 1973)
- Wćipny so wopraša, što ma to rěkać, a ludźo jemu prajachu: "W našim měsće dyrbimy kóžde třeće lěto losować a štóž so wulosuje, dowjeze so na horu, kotraž je njedaloko města. (Ludowe bajki 1955)
- Khiba, zo budźa wo jstwy losować. (Katolski Posoł 1913)
- A losowachu wo suknju po Dawidowym wěšćenju. (Wosadnik 1979)
- Tak so dopjelni Pismo: Rozdźělichu moju drastu mjez sobu a wo moju suknju losowachu. (Nowy zakoń 1966)
- Rozdźěl jenož kr~ z losowanjom mjez \'~raelitow, kaž sym ći to přikazal. (Stary zakoń 1976)
- Dźělachu z losowanjom, šjcaž bě Jahwe dźewjeć a poł kmjenej přez Mójzesa při~; (Stary zakoń 1976)
- Israelića dachu z losowanjom lewitam tute města a pastwišća, kaž bě to Jahwe přez Mójzesa přikazał. (Stary zakoń 1976)
- Hlejće, z losowanjom sym wam, wašim kmjenam za dźědiinstwo rozdźělił pódu ludow, kotrež su hišće zbyłe ze wšěch ludow, kaž tež tych; kotrež sym zahubił wot Jordana hač k Wulkemu morju na zapadźe. (Stary zakoń 1976)
- Potom losowachmy my, měšnicy, lewića a lud, kak a kotre naše swójby maja so kóžde lěto w postajenych ćasach wo drjewo do domu našeho \\$oha postarać, zo by so wono na wołtarju Jahwy, našeho \\$oha, wotpowědnje k předpismu w zakonju spaliło. (Stary zakoń 1976)
- Zbytny lud pak losowaše, zo by so jedyn muž na dźesaćoch k tomu pohnul, w Jerusalemje, w swjatym měsće, bydlić, mjeztym zo měješe dźewjeć dźesaćinow w druhich městach bydlić. (Stary zakoń 1976)
- Nětko njech Aaron nad woběmaj kozołomaj losuje, jedyn los za Jahwu, jedyn los za Azazela. (Stary zakoń 1976)
Přełožki
[wobdźěłać]
|