rozmjetować
rozmjetować
rozmjetować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozmjetuju | rozmjetujemoj | rozmjetujemy |
| 2. | rozmjetuješ | rozmjetujetej (-taj) | rozmjetujeće |
| 3. | rozmjetuje | rozmjetujetej | rozmjetuja (rozmjetuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | rozmjetujo, rozmjetujcy, rozmjetowawši |
| prezensowy particip | rozmjetowacy |
| preteritowy particip | rozmjetowany |
| ł-forma | rozmjetował, rozmjetowała, rozmjetowało, dual: rozmjetowałoj, plural: rozmjetowali (rozmjetowałe) |
| werbalny substantiw | rozmjetowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | rozmjetowach | rozmjetowachmoj | rozmjetowachmy |
| 2. | rozmjetowaše | rozmjetowaštej | rozmjetowašće |
| 3. | rozmjetowaše | rozmjetowaštej | rozmjetowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | rozmjetujmoj | rozmjetujmy |
| 2. | rozmjetuj | rozmjetujtej (-taj) | rozmjetujće |
| 3. | rozmjetuj, njech rozmjetuje | rozmjetujtej (-taj) | njech rozmjetuja (rozmjetuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
roz-mje-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: ʀɔzmʲetou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne rozmjetowaše je 1x dokładźene, rozmjetowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] přečinić; přečinjeć; rozfórmanić; rozfórmanjeć; brojić; rozmjetać; bjechtować; do wody mjetać; do wody ćisnyć; do hnoja mjetać; do hnoja ćisnyć; wokoło mjetać; rozćiskać; mjetać; trusyć; přepraskać; rozpraskać; rozbrojić; přepraskować; rozpraskować; rozbrojeć
Přikłady:
- [1] Zahaćinscy ruce rozmjetowachu, z retlemi so zahanjachu a pjasće činjachu na toho Boblika. (Njechorński)
- Fridolin by so na hłuposć teje stareje >>Achmójbožobožičko<< cyle wěsće rozhněwał, njeby-li Hanka jeho zdobom hišće bóle hněwał: Tón mj enujcy z kobjelu prěki a podłu po polu běhaše a rjany, žołty wows rozmjetowaše, město zo by jón Fridolinej do korta spynył! (Brězan)
- Tutón kusk zemje dźěn njewucyca nic jenož poslednje mocy ratarja sameho, kotrehož chribjet dočasnje škřiwi a kotrehož 155 přezahe ćisnje do rowa, ale tutón kusk zemje zestari a zmoršći dočasnje jeho žonu, kotrejež młodosć wotžerje w běhu krótkich, starosce połnych a z dźěłom nakopjenych lět, do kotrejež wobliča zarywa hłuboke fałdy a kotrejež rukomaj kradnje cunjosć; tutón kusk zemje zadrěwa jeho dźěći, kotrež hustohdy w lětach, hdźež druhe dźěći sej bjezstarostnje hrajkaju, so dračuja z płuhom abo rozmjetuja hnój -- wón zadrěwa jich ćělnje a zadźěwa jich duchownemu wuwiću, zežerje jim wšón nimošulski čas a někotružkuli šulsku hodźinu k tomu. (Brězan)
- Nakoncowa je pěsk rozmjetowała. (Brězan)
- To su tajcy błazni, kiž bychu słódke płody čestneje a sprócniweje dźěławosće rady jědli a wobohaćili, ale dźěłać so jim njecha, a tuž pytaju na lóše wašnje k temu přińć; to su ćělnosći a njepócćiwosći a wopiłstwu poddani čłowjekojo, kiž chcyli rady strowi a čerstwi, krući a zamóžići wostać, ale tola tež swojim žadosćam wolu činić, tuž ramuja a lichuja na jednym boku, na druhim rozmjetuja, steja za česću a teptaja ju tež z nohomaj. (Zejler)
- A zo sebi Serbja swoje pjenjezy haja a z hromadami njerozmjetuja, štó by jim to porokował? (Ćišinski)
- Jenož njespokojne brunčenje motora so z njeho dobywa, a propeler rozmjetuje paru kaž móškowe pjerjo. (Krawža)