K wobsahej skočić

stykować

z Wikisłownika

stykować

wosoba singular dual plural
1. stykuju stykujemoj stykujemy
2. stykuješ stykujetej (-taj) stykujeće
3. stykuje stykujetej stykuja (stykuju)
aspekt ip
transgresiw stykujo, stykujcy, stykowawši
prezensowy particip stykowacy
preteritowy particip stykowany
ł-forma stykował, stykowała, stykowało,
dual: stykowałoj, plural: stykowali (stykowałe)
werbalny substantiw stykowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. stykowach stykowachmoj stykowachmy
2. stykowaše stykowaštej stykowašće
3. stykowaše stykowaštej stykowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. stykujmoj stykujmy
2. stykuj stykujtej (-taj) stykujće
3. stykuj, njech stykuje stykujtej (-taj) njech stykuja (stykuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: sty-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: stɪkou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne stykowaše je 4x dokładźene, stykowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Zo je so w tutym času hižo wjele modliło a rucy stykowało ze strony mužskich a žónskich, starych a młodych, je nam znate. (Katolski Posoł 1915)
Wona jeju jara lubo měła, jimaj njeličomnje wjele dobroho wopokazała, jeju prěni króć rucy stykować wučiła, a tež wona , z kotrejež horta prěni: "Wótče naš" słyšeštaj. (Katolski Posoł 1915)
Někotryžkuli nima na zemi hižo maćerje, kiž by swojej rucy za njoho stykowała a při puću na njoho čakała, hdyž zwony jomu domoj zwonja a mócne hurrah wołanjo so domoj wróćacych powita. (Katolski Posoł 1915)
Mnohe tysacy su přez tute dopušćenjo a chostanjo Bože zasy swojoho Boha a wumožnika Khrystusa namakali, so na njoho dopomnili, z nim so samo wujednali a stykuja so modlo swojej rucy tam na hrózbnych bitwišćach zasy k Bohu, hdyž su so prócowali najprjedy hižo z nim so wujednać; a tak swjećachu lětsa w polu snadź zbožowniše hody w duši hač lěta hdy prjedy, hdyž skoro wjacy njewědźachu, što hody woznamjenjeja, koho su nam po prawym wobradźili tu na zemi. (Katolski Posoł 1915)
Rucy stykuje a hlada, Zrudnje na kolena pada, Jurjej z čoła hładźi włosy, K wobliču so nakłonja, Sylzy so ji wuronja. (Katolski Posoł 1915)
Ke křižej za wsu Hańžka běži, Ke křižej rucy stykuje; Na kolenomaj dołho leži A z horcej dušu zdychuje. (Katolski Posoł 1915)
Pafka stykowaše ruce. (Koch)
Hdyž klakanje biješe, wza sebi kóždy swoju čapku a wosta stejo, wonka na drózy, na dworje abo wo jstwje, kóždy stykowaše swojej rucy a wuspěwa ćichi wótčenaš. (Sykora)
Lipa mjetaše swój chłódk na dwór, kotryž plestrowany a zeleny přerosćeny, a syješe symješka přez dźěrawu šćěpjelowu třěchu stykowaneho twarjenja hródźe. (Brězan)
Tež do cyrkwje na rańše a njedźelu na wulke kemše wona z nim chodźeše a wuceše joho, ruccy stykować a njebjeskomu Wótcej so modlić. (Katolski Posoł 1914)
Ći joho, rucy stykujo a k njomu pozběhujo, wobdawachu a žałosćejo wo jałmožnu prošachu. (Katolski Posoł 1914)
Z hłowu kiwajo a wijo a so dźiwajo stoješe tójhdy, potom rjekny rucy stykujo cyle wótře, zo drěmacy dźěrkawc wustróžany wotući: "Ach ty njezbožowne stworjenjo: zo ty tola njemóžeš ničo při sebi zdźeržeć! (Katolski Posoł 1914)
Mać pak z ćicha rucy k njebju zběhaše a zasy stykowaše, dokelž so ji zdaše, zo toho spodźiwanja a teje njenadźiteje radosće dźensa ani kónca njebudźe. (Katolski Posoł 1917)
Pozdźišo njech so z nim modli: dźěćo njech skónčnje jenož ručcy stykuje; bórzy budźe wone tež něšto słowčkow sobu rěčeć počeć. (Katolski Posoł 1917)
Dźěći zahe wučić ručki stykować. (Radyserb)
Wichor je ß mjes tym wschitkón s dycha wuduł, wodychujo stykuje ß wjele sprózne kschidła. (Radyserb)
A ruce k modlenju so stykujetej, we wutrobje so torha horja sak, a k njebju woči ze žedźenjom dźetej, we wušomaj mi zaspěwuje ptak. (Ćišinski)
Hrózba wšěch woběhnje wjelesław so klakajo a rttce stykujo Ow, křesćanki božo wěrny, rozpjerš djabołske kuzło, potul z ruku chłostacej nječesneho jebaka, zo lud by serbski spóznał tebje (Ćišinski)
A sylza so mi z woka błyska, hdyž ruce mjelčo stykuju; a rosa w trawje ze mnu wyska, a z kwětkow wónju zdychuju. (Ćišinski)
A k njebju ruce stykuje, a ze žałosću ruce spina, a běduje a zdychuje, zo zapłakuje wokolina: >>Ach, we wutrobach, we wokach, ćmy telko hišće, (Ćišinski)
Klimant k njebjesam ruce stykuje, za sebje nic, za Romjanow zdychuje. (Ćišinski)


Přełožki

[wobdźěłać]