wućahować
Napohlad
wućahować
wućahować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wućahuju | wućahujemoj | wućahujemy |
2. | wućahuješ | wućahujetej (-taj) | wućahujeće |
3. | wućahuje | wućahujetej | wućahuja (wućahuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wućahujo, wućahujcy, wućahowawši |
prezensowy particip | wućahowacy |
preteritowy particip | wućahowany |
ł-forma | wućahował, wućahowała, wućahowało, dual: wućahowałoj, plural: wućahowali (wućahowałe) |
werbalny substantiw | wućahowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wućahowach | wućahowachmoj | wućahowachmy |
2. | wućahowaše | wućahowaštej | wućahowašće |
3. | wućahowaše | wućahowaštej | wućahowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wućahujmoj | wućahujmy |
2. | wućahuj | wućahujtej (-taj) | wućahujće |
3. | wućahuj, njech wućahuje | wućahujtej (-taj) | njech wućahuja (wućahuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-ća-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uʧahou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wućahowaše je 3x dokładźene, wućahowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wućahnyć; wućahać; won ćahnyć; won ćahać; wupućować; emigrować; wućabać; zwućahać; wupytać; wupytować
Přikłady:
- [1] Hdyž Maja z kamora wućahowaše te pyšne zelene a čorne a fijałkojte a čerwjene suknje ze šěrokimi pisanowušiwanymi bantami kołowokoło, to wuwalachmoj woči na licy. (Njechorński)
- Sabina stawaše zahe a čapaše we wrjosojtej zahrodźe, wobkopowaše rjadki, zo móhli kwětki a cyble, róže a tomaty dychać, a wućahowaše móličke stwjelčka njerjedźe. (Brězan)
- Zaso žno ćeńke čini a wućahuje so mi na Delany. (Ćišinski)
- Potajnosće ze ćmy wućahuje, přinoša na swětło sćiny smjerće. (Stary zakoń 1973)
- Štwore su móličke na zemi a su tola mjez najmudrišimi: Mrowje su słabuški ludźik, a tola přihotuja sej wožně swoju žiwnosć; skalne wujki su njesylny lud twarja sej swoje lěhwo do skały; skóčki uimaju krala, a tola wućahuja w porjadnych črjódaclu; ješćelcu móžeš z ruku popadnyć, a tola je wona samo w kralowskich hrodach. (Stary zakoń 1973)
- Wusměšowanje žónskicb A Knjez rjekny: ">Za to, zo su dźowki Cionske hordc a chodźa wućahujo šiju a požadliwje hladajo, a zo drypotajo tak stupaju, zo jim na nohomaj sponki klimpotaja, splěchaći Knjez wjeršk hłowy dźowkam Cionskim a wotkryje jich nahotu. (Stary zakoń 1973)
- Wšitke ptački z nalěćom z dalokeho kraja přićahnu ze spěwanjom a swój lóšt tu maja, dójž so haje nježołća, dójž jim hoja časy, hač ze spěwom dźělenja wućahuja zasy. (Zejler)
- To žnjency ze serpom a kosu won do pola wućahuja. (Zejler)
- Kocor wo slědowacej epizodźe rozprawja: >>Pola Zejlerja přebywaše dołhi čas, doniž so jako wuzwoleny duchowny wućahowarjow do Awstraliskeje njepoda, hdźež pak po puću hižo w Barlinje wumrě, něhduši Bošečanski wučer, kandidat Pjenčk (Pentzig). (Zejler)
- W nalětnim času, hdyž horce słónčne pruhi hablowe šupizny zběhaja a te so šepjerić póčnu, sym hustodosć cyłe črjódy ptačkow, wosebje zybow, widźał a přihladował, kak wone symješka z wotewrjenych hablow wućahuja a jědźa. (Šěca)
- Plomby, wumjełske zuby, bjezbolostne wućahowanjo zubow. (Katolski Posoł 1913)
- Bjez dźiwa tohodla, zo je so bołharske wobydlerstwo same a to jenož w třoch provincach (Skopie, Bitoliji a Sołunje) w poslednim lětdźesatku přez mordowanjo, wuhonjowanjo a wućahowanjo wo 300000 muži pomjeńšiło. (Katolski Posoł 1913)
- Podobnje, kaž w Portugalskej, wućahuje přecy wjacy ludźi do wukraja, runjež Španiska woprawdźe přewjele wobydleri nima. (Katolski Posoł 1913)
- Plomby, wumjełske zuby, bjezbolostne wućahowanjo zubow. (Katolski Posoł 1912)
- Plomby, wumjełske zuby, bjezbolostne wućahowanjo zubow. (Katolski Posoł 1912)
- Tohodla tež hidźimy dźěći a kozy, dokelž nam wućahuja a změšeja zaštapjene mjenowki; potom so nam stanje, zo pokazujemy ze zadźiwanjom: "Hlejće, jowle ta woka kćěje runje kaž kosmjawka - to je snadź tajka lokalna poddružina. (Wuhladko 2001)
- Tón wujasnješe přičiny swětawójny, Němska běše prjedy ratarski stat, pozdźišo wuwi so tež přemysło, spominaše tež na wućahowanjo do Ameriki, kotrež we lěće 1879 najwyšši schodźeńk docpě. (Katolski Posoł 1916)
- Plomby, wumjełske zuby, bjezbolostne wućahowanjo zubow. (Katolski Posoł 1914)
- Kónc tamnoho tydźenja stoješe na nawječornych bitwišćach takle: Sydom němske wójska pornjo sebi wot južnych Vogesow hač do Cambrae - skoro hač k mórskomu kanalej so wućahujo - zakročachu, kóžde same za so a tola přezjedne, do Francózskeje. (Katolski Posoł 1914)
- Tehdy wućahowaše wón hewak často samo do schadźenja słónca do lěsow, honješe na dźiwinu, chodźeše k napowlečenym prudłam, w kotrychž nałóji sej dosć, zo njetrjebaše z hłodom tradać a tež na dołhu zymu běše so hižo ze sušenymi pječenjemi zastarał. (Zalěski)
- Tuž je wón tež jenički, kotryž najdokładnišo wobkedźbowaše, kak Zagorscy našim wućahowarjam božemje z rubiškami kiwachu. (Zalěski)
Přełožki
[wobdźěłać]
|