zatorhować
zatorhować
zatorhować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zatorhuju | zatorhujemoj | zatorhujemy |
| 2. | zatorhuješ | zatorhujetej (-taj) | zatorhujeće |
| 3. | zatorhuje | zatorhujetej | zatorhuja (zatorhuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zatorhujo, zatorhujcy, zatorhowawši |
| prezensowy particip | zatorhowacy |
| preteritowy particip | zatorhowany |
| ł-forma | zatorhował, zatorhowała, zatorhowało, dual: zatorhowałoj, plural: zatorhowali (zatorhowałe) |
| werbalny substantiw | zatorhowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zatorhowach | zatorhowachmoj | zatorhowachmy |
| 2. | zatorhowaše | zatorhowaštej | zatorhowašće |
| 3. | zatorhowaše | zatorhowaštej | zatorhowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zatorhujmoj | zatorhujmy |
| 2. | zatorhuj | zatorhujtej (-taj) | zatorhujće |
| 3. | zatorhuj, njech zatorhuje | zatorhujtej (-taj) | njech zatorhuja (zatorhuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-tor-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: zatɔʀhou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zatorhowaše je 6x dokładźene, zatorhowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zatorhnyć; zatorhać; natorhnyć
Přikłady:
- [1] A kak so zatorhowaše, hdyž jomu porokowaše, a kak wšo lěpje wědźeše, hdyž joho napominaše a prošeše. (Katolski Posoł 1915)
- Štó, hdyž widźi, kak jomu stawy hraja a třepotaja a ćěło so wije a zatorhuje? (Katolski Posoł 1915)
- Třećeho dnja toho noweho dźěła čampaše Fridolin, mějo zady sebje někajku nisku, zemju rozdrapowacu wěc, po polu; stara Hankowa z >>hijo<< a >>hot<< za nim běhaše, a njewědźo sama, hdźe je >>histe<< a hdźe >>hote<<, wotežku jónu tak a jónu znak zatorhowaše. (Brězan)
- Benjamin so zatorhuje. (Młynkowa)
- Widźeše tež, kak běchu muža w šěrym wobleku něhdźe k wrotam přiwjazali, z wobličom wotwobroćenym, a kak na njeho zymnu wodu kidachu, kóždu štwórćhodźinu, a ćěło w šěrym wobleku so přeco znowa zatorhowaše, kóždu štwórćhodźinu, doniž dospołnje njesprostny, přetož nocy běchu lodźane. (Młynkowa)
- Wobja ju kruće, majkaše jej włosy a chribjet, kiž so z płačkami zatorhowaše. (A. Nawka)
- Někotre tupiwowcki mi napadnychu ze swojim spodźiwnym zadźerženjom; běchu so z črjódy wotdźěliłe a płuwachu njeměrnje pak tam pak jow, zhubichu so pod wodu a spytachu so zatorhujo zaso na zwjerch přińć, ale njemócne, kaž po zdaću běchu, spadachu zaso do hłubiny. (Šěca)
- Dyrbješe Gaglej napřećo běžeć, a dyrbješe to něšto jara wažne być, přetož zatorhowaše so Gagel kaž ryba na wudźe. (Wornar)
- Dołho hlada w runej měrje na papjeru, kotraž jemu w prawicy třepota, potom ze zatorhowacym hłosom čita: >>Twoja mać je chětro chorowata. (Ćišinski)
- Kaž tola z rukomaj machaše a so zatorhowaše, a ty mój božičko -- tele słowa -- kaž jandźel! (Ćišinski)
- Spěch dźěše do křidłow, hdyž šćowkač čorny by zatorhował so na wjewjerčki a za zajacom smudźił přez kerčki a přihnał zlochka tupotate sorny (Ćišinski)
- Z podsobnikom ćěri pak, zo so zatorhuja sanje (Ćišinski)
- Sydźe so zasy, hdźež so runje hodźeše a čakaše druhdy drje jemu w nohach žiły zatorhowachu, kaž by dyrbjał stanyć, tola ćežke ćěło wosta tola hišće sedźo. (Radlubin)
Přełožki
[wobdźěłać]
|