K wobsahej skočić

Ludwik

z Wikisłownika
kazus singular dual plural
nominatiw LudwikLudwikajLudwikojo
genitiw LudwikaLudwikowLudwikow
datiw LudwikejLudwikomajLudwikam
akuzatiw LudwikaLudwikowLudwikow
instrumental z(e) Ludwikomz(e) Ludwikomajz(e) Ludwikami
lokatiw po Ludwicepo Ludwikomajpo Ludwikach


Ortografija

[wobdźěłać]

Dźělenje słowow:

Lud·wik

Wurjekowanje

[wobdźěłać]
MFA: ['ludu̯ʲik], lokatiw ['ludu̯ʲicɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

[wobdźěłać]

Woznamy:

[1] mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] L.

Pochad:

[1] wot němskeho muskeho mjena Ludwig, dwuzdónkateho starowysokoněmskeho mjena, zestajane z *klôd / *hlūt (= hłósny, sławny) a *wîg / *wîch (= bój)

Warijanty:

[1] Ludwig

Žónske formy:

[1] Ludwika

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Na druhi dźeń rano čakaše na mnje při kofejowym blidźe hotela sedźo knjez w najlěpšich lětach a mje přewšo zdwórliwje postrowić, to adwokat dr. Ludwik Hanf sobustaw měšćanskeje rady a dohladowarskich radow wšelakich towarstwow. (Bjarnat Krawc, Achim Brankačk) [1]
[1] Wuzběhujemy tu jeno, zo je zahorjeny naš přećel, akademiski moler Ludwik Kuba z Poděbradow, do muzeja poswjećił wolijowej wobrazaj prof. Muki a Jakuba Ćišinskeho a mjeńšej wobrazkaj serbskokatolskeje kmótry a serbskeje chěžki. (Jakub Bart-Ćišinski) [2]
[1] Molerstwo je na akademiji tworjaceho wuměłstwa we Waršawje studował, je był šuler profesorow, wosebje Ludwika Maciaga, kaž tež Michała Bylina a Jaceka Siennickeho. (Rozhlad, 1996) [3]
[1] To běše w tych lětach, hdźež njemdry francoski lud swojemu kralej, Ludwikej šěsnatemu, hłowu ze sekeru wotća. (Jan Radyserb-Wjela) [4]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znaći nošerjo mjena:

[1]

Přełožki

[wobdźěłać]
Zapadosłowjanske předmjena
[wobdźěłać]
Wšitke
[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[wobdźěłać]
[1] Čěska wikipedija: Ludvík
[1] Němska wikipedija: Ludwig
[1] Pólska wikipedija: Ludwik
[1] Słowjenska wikipedija: Ludvik

Hlej tež

[wobdźěłać]

Nóžki

[wobdźěłać]
  1. Bjarnat Krawc, Achim Brankačk: Žiwjenje je dźěło - wotpočink je mrěće : stawizna Bjarnata Krawca ; z jeho žiwjenjopisa, listow, rozprawow a swědstwow rowjenkow. Zestajena a wudospołnjena wot Achima Brankačka. Budyśin: Domowina, 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. Jakub Bart-Ćišinski: Zhromadźene spisy. Zwjazk 9. 1905. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. Jan Radyserb-Wjela: Bitwa pola Budyšina. 1891. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de