pohóršować
pohóršować
pohóršować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pohóršuju | pohóršujemoj | pohóršujemy |
| 2. | pohóršuješ | pohóršujetej (-taj) | pohóršujeće |
| 3. | pohóršuje | pohóršujetej | pohóršuja (pohóršuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | pohóršujo, pohóršujcy, pohóršowawši |
| prezensowy particip | pohóršowacy |
| preteritowy particip | pohóršowany |
| ł-forma | pohóršował, pohóršowała, pohóršowało, dual: pohóršowałoj, plural: pohóršowali (pohóršowałe) |
| werbalny substantiw | pohóršowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pohóršowach | pohóršowachmoj | pohóršowachmy |
| 2. | pohóršowaše | pohóršowaštej | pohóršowašće |
| 3. | pohóršowaše | pohóršowaštej | pohóršowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | pohóršujmoj | pohóršujmy |
| 2. | pohóršuj | pohóršujtej (-taj) | pohóršujće |
| 3. | pohóršuj, njech pohóršuje | pohóršujtej (-taj) | njech pohóršuja (pohóršuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
po-hór-šo-wać
Wurjekowanje
- IPA: pohóʀʃou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne pohóršowaše je 3x dokładźene, pohóršowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] pohóršić; pohóršeć; pohubjeńšić; pohubjeńšeć; pohubjeńšować; zhóršić; zhóršeć
Přikłady:
- [1] Ćisnych za zawjednikom poklećo, z kotrymž je Bóh, přećel a zakitar dźěćatstwa, kóždoho Jandźela pěstona wobrónił: "Běda tomu, přez kotrohož pohóršowanjo přińdźe! (Katolski Posoł 1915)
- Mandźelstwo so runje załoži, mjenujcy mandźelstwo pohóršowacoho přećela, kotryž běše młodźenca za časy dźěćatstwa skoro zawjedł. (Katolski Posoł 1915)
- W katolskich cyrkwjach Němskeje kaž tež Awstriskeje spěwa so tuta modlitwa zwólniwje při njeličenych wójnskich pobožnosćach a nichtó njeje so na njej - samo nic cuzowěriwi - pohóršował. (Katolski Posoł 1915)
- Nadźijomnje so nichtó na tym njepohóršuje, hdyž so při zastupje do cyrkwje wo mały pjenježny dar prosy. (Katolski Posoł 1915)
- A tehdy budźa mnozy so pohóršować a mjez sobu so přeradźeć a mjez sobu so hidźić. (Katolski Posoł 1914)
- K tomu móža so potom hišće pohóršować, zo Němscy wumjełski twar nješonuja. (Katolski Posoł 1914)
- Dokładnje wón dopokaza, zo mnich z rěču přećiwo alkoholej abo miłosćiwa sotra, kotraž z křesćanskeje lubosće chorych wothladuje abo za chude dźěći so stara, konfesionalny měr njekazytaj, zo pak jón ći kaža, kotřiž so dobrych skutkow dla na druhich pohóršuja. (Katolski Posoł 1914)
- PIisty za gmejnski swjaty křiž běchu přestali, po tym zo bě Jan Korjenk, wurjadnu składnosć wužijo, so pola generalneho sekretara CDU, Geralda Gö wosobinsce tohodla pohóršował. (Rozhlad 1993)
- Prjedy hač někajki nawoda měšniskeho seminara na tajkele wašnje zakroči, dyrbješe so zawěsće něšto woprawdźe pohóršowace stać. (Rozhlad 1993)
- Njepodaj na kwasach žanych złych pohóršowacych přikładow, ani ze słowami, ani ze skutkami -- a spomń na to, zo budźeš jónu dyrbjeć na tamnym dnju wot wšitkeho zamołwjenje wotpołožić -- chodź dźě přeco tak, jako před wšehowidźanym Bohom, kotryž přeco na naš chód kedźbuje. (Sykora)
- Kontrolny officir so pohóršowaše, zo so wšelake postajenja mało abo z cyła njewobkedźbuja. (Katolski Posoł 1917)
- A woni pohóršowachu so nad nim. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- Tehdy přistupichu jeho wučobnicy a dźachu: Wěš ty, zo Farizejscy tuto słowo zasłyšawši so pohóršowachu? (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- Zo pak bychmy jich njepohóršowali, dźi k morju, wućisń wudu a prěnju rybu, kiž připłunje, wzmi a wotewrěwši jej hubu namakaš stater wzmi a daj jón za mnje a za sebje. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- A tehdy budźe so jich wjele pohóršować a m jez sobu so přeradźować a mjez sobu so hidźić. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- Jelizo će twoje prawe woko pohóršuje, wutorhń jo a ćisń jo wot sebje; přetož lěpje je za tebje, zo jedyn twojich stawow zahinje a njeby twoje cyłe ćěło do hele ćisnjene było. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- A jelizo će twoja prawa ruka pohóršuje, wotetni ju a ćisń ju wot sebje; přetož lěpje je za tebje, zo jedyn twojich stawow zahinje a njeby twoje cyłe ćěło do hele ćisnjene było. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- A zbóžny je, kiž so na mnje njepohóršuje. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- Wón pak nima w sebi korjenja, ale je načasny; hdyž je so horjo a přesćěhanje zběhnyło słowa dla, so hnydom pohóršuje. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- Štóž pak pohóršuje jednoho z tutych małych, kiž do mnje wěrja, tomu było strowe, zo by so młynski kamjeń na jeho šiju powěsył a so do hłubiny morja potepił. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- Jelizo pak će twoja ruka abo twoja noha pohóršuje, wotrubń ju a ćisń ju wot sebje; lěpje ći je, zo do žiwjenja chromy abo bědny zastupiš, dyžli zo by dwě ruce abo dwě noze měł a był do wěčneho wohenja ćisnjeny. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)