K wobsahej skočić

pohóršować

z Wikisłownika

pohóršować

wosoba singular dual plural
1. pohóršuju pohóršujemoj pohóršujemy
2. pohóršuješ pohóršujetej (-taj) pohóršujeće
3. pohóršuje pohóršujetej pohóršuja (pohóršuju)
aspekt ip
transgresiw pohóršujo, pohóršujcy, pohóršowawši
prezensowy particip pohóršowacy
preteritowy particip pohóršowany
ł-forma pohóršował, pohóršowała, pohóršowało,
dual: pohóršowałoj, plural: pohóršowali (pohóršowałe)
werbalny substantiw pohóršowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. pohóršowach pohóršowachmoj pohóršowachmy
2. pohóršowaše pohóršowaštej pohóršowašće
3. pohóršowaše pohóršowaštej pohóršowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. pohóršujmoj pohóršujmy
2. pohóršuj pohóršujtej (-taj) pohóršujće
3. pohóršuj, njech pohóršuje pohóršujtej (-taj) njech pohóršuja (pohóršuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: po-hór-šo-wać

Wurjekowanje

IPA: pohóʀʃou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne pohóršowaše je 3x dokładźene, pohóršowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] pohóršić; pohóršeć; pohubjeńšić; pohubjeńšeć; pohubjeńšować; zhóršić; zhóršeć

Přikłady:

[1] Ćisnych za zawjednikom poklećo, z kotrymž je Bóh, přećel a zakitar dźěćatstwa, kóždoho Jandźela pěstona wobrónił: "Běda tomu, přez kotrohož pohóršowanjo přińdźe! (Katolski Posoł 1915)
Mandźelstwo so runje załoži, mjenujcy mandźelstwo pohóršowacoho přećela, kotryž běše młodźenca za časy dźěćatstwa skoro zawjedł. (Katolski Posoł 1915)
W katolskich cyrkwjach Němskeje kaž tež Awstriskeje spěwa so tuta modlitwa zwólniwje při njeličenych wójnskich pobožnosćach a nichtó njeje so na njej - samo nic cuzowěriwi - pohóršował. (Katolski Posoł 1915)
Nadźijomnje so nichtó na tym njepohóršuje, hdyž so při zastupje do cyrkwje wo mały pjenježny dar prosy. (Katolski Posoł 1915)
A tehdy budźa mnozy so pohóršować a mjez sobu so přeradźeć a mjez sobu so hidźić. (Katolski Posoł 1914)
K tomu móža so potom hišće pohóršować, zo Němscy wumjełski twar nješonuja. (Katolski Posoł 1914)
Dokładnje wón dopokaza, zo mnich z rěču přećiwo alkoholej abo miłosćiwa sotra, kotraž z křesćanskeje lubosće chorych wothladuje abo za chude dźěći so stara, konfesionalny měr njekazytaj, zo pak jón ći kaža, kotřiž so dobrych skutkow dla na druhich pohóršuja. (Katolski Posoł 1914)
PIisty za gmejnski swjaty křiž běchu přestali, po tym zo Jan Korjenk, wurjadnu składnosć wužijo, so pola generalneho sekretara CDU, Geralda Gö wosobinsce tohodla pohóršował. (Rozhlad 1993)
Prjedy hač někajki nawoda měšniskeho seminara na tajkele wašnje zakroči, dyrbješe so zawěsće něšto woprawdźe pohóršowace stać. (Rozhlad 1993)
Njepodaj na kwasach žanych złych pohóršowacych přikładow, ani ze słowami, ani ze skutkami -- a spomń na to, zo budźeš jónu dyrbjeć na tamnym dnju wot wšitkeho zamołwjenje wotpołožić -- chodź dźě přeco tak, jako před wšehowidźanym Bohom, kotryž přeco na naš chód kedźbuje. (Sykora)
Kontrolny officir so pohóršowaše, zo so wšelake postajenja mało abo z cyła njewobkedźbuja. (Katolski Posoł 1917)
A woni pohóršowachu so nad nim. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
Tehdy přistupichu jeho wučobnicy a dźachu: Wěš ty, zo Farizejscy tuto słowo zasłyšawši so pohóršowachu? (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
Zo pak bychmy jich njepohóršowali, dźi k morju, wućisń wudu a prěnju rybu, kiž připłunje, wzmi a wotewrěwši jej hubu namakaš stater wzmi a daj jón za mnje a za sebje. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
A tehdy budźe so jich wjele pohóršować a m jez sobu so přeradźować a mjez sobu so hidźić. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
Jelizo će twoje prawe woko pohóršuje, wutorhń jo a ćisń jo wot sebje; přetož lěpje je za tebje, zo jedyn twojich stawow zahinje a njeby twoje cyłe ćěło do hele ćisnjene było. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
A jelizo će twoja prawa ruka pohóršuje, wotetni ju a ćisń ju wot sebje; přetož lěpje je za tebje, zo jedyn twojich stawow zahinje a njeby twoje cyłe ćěło do hele ćisnjene było. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
A zbóžny je, kiž so na mnje njepohóršuje. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
Wón pak nima w sebi korjenja, ale je načasny; hdyž je so horjo a přesćěhanje zběhnyło słowa dla, so hnydom pohóršuje. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
Štóž pak pohóršuje jednoho z tutych małych, kiž do mnje wěrja, tomu było strowe, zo by so młynski kamjeń na jeho šiju powěsył a so do hłubiny morja potepił. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
Jelizo pak će twoja ruka abo twoja noha pohóršuje, wotrubń ju a ćisń ju wot sebje; lěpje ći je, zo do žiwjenja chromy abo bědny zastupiš, dyžli zo by dwě ruce abo dwě noze měł a był do wěčneho wohenja ćisnjeny. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)


Přełožki

[wobdźěłać]