wobdźiwować
wobdźiwować
wobdźiwować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wobdźiwuju | wobdźiwujemoj | wobdźiwujemy |
| 2. | wobdźiwuješ | wobdźiwujetej (-taj) | wobdźiwujeće |
| 3. | wobdźiwuje | wobdźiwujetej | wobdźiwuja (wobdźiwuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wobdźiwujo, wobdźiwujcy, wobdźiwowawši |
| prezensowy particip | wobdźiwowacy |
| preteritowy particip | wobdźiwowany |
| ł-forma | wobdźiwował, wobdźiwowała, wobdźiwowało, dual: wobdźiwowałoj, plural: wobdźiwowali (wobdźiwowałe) |
| werbalny substantiw | wobdźiwowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wobdźiwowach | wobdźiwowachmoj | wobdźiwowachmy |
| 2. | wobdźiwowaše | wobdźiwowaštej | wobdźiwowašće |
| 3. | wobdźiwowaše | wobdźiwowaštej | wobdźiwowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wobdźiwujmoj | wobdźiwujmy |
| 2. | wobdźiwuj | wobdźiwujtej (-taj) | wobdźiwujće |
| 3. | wobdźiwuj, njech wobdźiwuje | wobdźiwujtej (-taj) | njech wobdźiwuja (wobdźiwuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wob-dźi-wo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯obdʑiu̯ou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wobdźiwowaše je 3x dokładźene, wobdźiwowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Ale ja móžu tež kćějatu kopřiwu wobdźiwować a purpurne wósty. (Njechorński)
- Hdys a hdys sym sej powulećał do sakskeje stolicy, do tehdy hišće překrasnych Drježdźan, zo bych we wobrazowni wobdźiwował wulke dźěła hobrow-wuměłcow a so rozmołwjał z lubowanymi ,,małymi mištrami``. (Njechorński)
- Soniš wo tym, směć wobdźiwować wšě te krasne dźěła w Moskowskej wobrazowni Trjetjakowskeho, w Leningradskim Ruskim muzeju a w druhich pokładnišćach sowjetskeho tworjaceho wuměłstwa, na wšozwjazkowych wustajeńcach sowjetskich tworjacych wuměłcow. (Njechorński)
- A wobdźiwujo pokazanki dźěłow sowjetskich wuměłcow, a z prócu wučitujo wobsah knihi, sym zdobom prěni króć so zeznał z kulturnym prócowanjom sowjetskich ludźi, ze swětom Sowjetskeho zwjazka scyła a poča mi switać, zo sowjetski porjad a socializm ma być wulka a wulkotna wěc, hdyž móže płodźić a rodźić tajke krasne wuměłstwo. (Njechorński)
- Molerjo njeběchu přišli na twarnišćo, zo bychu so wuchodźowali po jeho bydlenskim městačku, wobdźiwujo a wužiwajo jeho wulkotne lěpšiny. (Njechorński)
- Naši wjesnjenjo njejsu na dźěła wuměłcow woči wudźěrali, je wobdźiwujo jako někajke spodźiwne čwóda, a tež njejsu před nimi nutrnje a spłóšiwje ruce styknyli jako před swjećećom. (Njechorński)
- Tak smy ju wobdźiwowali, tak wótře ju wuchwalowali, zo chcychu nas stražnicy porjada najradši sobu wzać. (Katolski Posoł 1914)
- Kata Malinkowa Sym wustajeńcu wobdźiwował Susodne wobwody, tež hdyž słušeja do wšelakoreju mócnarstwow, wukonjeja jedyn na druhi wliw. (Rozhlad 1993)
- Běch Bukečanow wobdźiwował dla jich zmužiteho wustupowanja za naše serbstwo a dla jich wuběrneho serbskeho lajskeho dźiwadźelenja. (Rozhlad 1992)
- Sym stajnje wobdźiwowal Wašu zwólniwosć, hdyž Was prosychmy, tu a tam, blisko a daloko ludźom demonstrować debjenje serbskich jutrownych jejkow abo wšelake techniki při wušiwanju a tak šěrić wědu wo serbskich ludowych nałožkach a scyla serbskeje ludoweje kultury. (Rozhlad 1992)
- Chce so je jenož dótknyć, cunjo, wobdźiwujo je kaž dźěćo mać. (Krawža)
- To bě to, štož bur Worjech, najskerje najbóle w Filipje wobdźiwowaše: jeho nutrny poćah ke konjom. (A. Nawka)
- A francózski lud wobdźiwuje swojich duchownych a z wulkej česću na nich zhladuje. (Katolski Posoł 1917)
- Ale tež za tak mnoheho Serba běše wobdźiwowanje jeho drasty a jeho cyłkowneho wustupowanja něšto nowe a njewšědne. (Rozhlad 1996)
- W předsydstwje ZSST wobdźiwuju přeco zaso, z kajkej krutej a njepowalnej wolu spyta wón wšě tute swoje ideje druhim rozjasnić a je přesadźić. (Rozhlad 1996)
- I~ pókaže so; zo mam wóEry rozsud, a mócni budźeja mje wobdźiwować. (Stary zakoń 1973)
- Wučenosć lěkarja zběha jemu hłowu, a wjerchojo jeho wobdźiwuja. (Stary zakoń 1973)
- Jeje syn a naslědnik, zahorjeny wobdźiwowar wutrajneho a w poslednich storkach so hišće wobaraceho krala Bjedricha, da wójnje njewočakowany wobrot a nowy zazběh, po tym zo běchu wšitcy hižo wučerpani započeli brónje z rukow pušćeć. (Kubašec)
- Njeboh nan je husto wobdźiwujo powědał, kak so tón jednory wjesny muž ze wšěmi cłownikami a cłowniskimi stražemi znaje a je wšěm z přećelom. (Kubašec)
- Čehodla bu jej ćopło, hdyž Tomašowej wóčce wobdźiwujo na njej wisaštej abo hdyž wona začu, zo wón kóźdy pohib jeje powabneje postawy sćěhowaše? (Kubašec)
- Wšo wón hižo před sobu widźeše, z čimž chcyše tutym wot kubłow žiwjenja tak zanjechanym dźěćom dušu napjelnić: krasu božeje stwórby, wulki swět, kiž je wón sam za čas rjemjeslniskich pućowanjow zbožowny wobdźiwował, ach, a - štož stajnje najradšo słyšachu - bajki a powěsće swojeho luda, na kotrež běchu hewak chude Židowske skały a kuty tak bohate, a jeho spěwy, jeho jimace spěwy, wysk a stysk jeho duše - wšo to darować tutym dźěćom w połnej měrje a ze šćedriwymaj rukomaj, wjele darniwišo dyžli dotal - mój božo, to budźe radosć, to budźe žiwjenje! (Kubašec)
Přełožki
[wobdźěłać]
|