wurěčować
wurěčować
wurěčować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wurěčuju | wurěčujemoj | wurěčujemy |
| 2. | wurěčuješ | wurěčujetej (-taj) | wurěčujeće |
| 3. | wurěčuje | wurěčujetej | wurěčuja (wurěčuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wurěčujo, wurěčujcy, wurěčowawši |
| prezensowy particip | wurěčowacy |
| preteritowy particip | wurěčowany |
| ł-forma | wurěčował, wurěčowała, wurěčowało, dual: wurěčowałoj, plural: wurěčowali (wurěčowałe) |
| werbalny substantiw | wurěčowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wurěčowach | wurěčowachmoj | wurěčowachmy |
| 2. | wurěčowaše | wurěčowaštej | wurěčowašće |
| 3. | wurěčowaše | wurěčowaštej | wurěčowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wurěčujmoj | wurěčujmy |
| 2. | wurěčuj | wurěčujtej (-taj) | wurěčujće |
| 3. | wurěčuj, njech wurěčuje | wurěčujtej (-taj) | njech wurěčuja (wurěčuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-rě-čo-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uʀɪʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wurěčowaše je 6x dokładźene, wurěčowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wurěčeć; wotradźić; wotradźeć; wotradźować
Přikłady:
- [1] Nan njeboji so pruta, dokelž wě, zo tón husto chmańšo skutkuje hač wulke wurěčowanjo: "Strowišo je pod nohi prut hač do wušow papot"; wón wě tež derje, zo "je lěpje, hdyž dźěći na nana płakaja, hač zo wón pozdźišo na dźěći płaka". (Katolski Posoł 1915)
- Třeći dźeń a te druhe dny njebě šwjerć dźěławiši, ale wurěčowaše so pak na to, zo je ducy schorił abo so zabłudźił, pak na to, zo je tam hubjeny kraj abo zo je jara słónčko paliło; zo je tam wulki dešćik šoł; zo njeje wědźał, hdźe so wo- broćić; zo je sprócny a sparny był; zo je nowe, lěpše město za njeju pytał; pak powoła so na 134 to, zo je wšak hišće časa dosć a lěćo hišće dołhe, a štož podobnych zamołwjenjow wjace běše. (Zejler)
- Mjeztym přibliži so jimaj čłowjek kaž po składnosći a připosłu- chowaše jeju wurěčowanjam. (Zejler)
- Mjeztym přibliži so jimaj čłowjek kaž po składnosći a připosłuchowaše jeju wurěčowanjam. (Zejler)
- Třeći dźeń a te druhe dny njebě šwjerč dźělawiši, ale wurěčowaše so pak na to, zo je ducy schorił abo so zabludźił, pak na to, zo je tam hubjeny kraj a njeje ničo k namakanju abo zo je jara słónčko paliło; zo je tam wulki dešćik šoł zo njeje wědźał, hdźe so wobroćić zo je sprócny a sparny był; zo je nowe, lěpše město za njeju pytał pak powoła so na to, zo je wšak hišće časa dosć a lěćo hišće dołhe, a štož podobnych zamołwjenjow wjace běchu. (Zejler)
- Třeći dźeń a te druhe dny njebě šwjerč dźělawiši, ale wurěčowaše so pak na to, zo je ducy schorił abo so zabludźił, pak na to, zo je tam hubjeny kraj a njeje ničo k namakanju abo zo je jara słónčko paliło zo je tam wulki dešćik šoł zo njeje wědźał, hdźe so wobroćić zo je sprócny a sparny był zo je nowe, lěpše město za njeju pytał pak powoła so na to, zo je wšak hišće časa dosć a lěćo hišće dołhe, a štož podobnych zamołwjenjow wjace běchu. (Zejler)
- Kažkuli wótrje so wo swoju přewahu wurěčowaštej, žadyn njepřepokaza druheho a tuž so zjednoćištaj, zo chcetaj so prěnjeju dweju prócowarjow wo jeju měnjenje prašeć, a třeći dyrbi potom wusudźenje dać. (Zejler)
- Kažkuli wótrje so wo swoju přewahu wurěčowaštej, žadyn njepřepokaza druheho a tuž so zjednoćištaj, zo chcetaj so prěnjeju dweju prócowarjow wo jeju měnjenje prašeć, a třeći dyrbi potom wusudźenje dać. (Zejler)
- Njetrjebam so nikoho prašeć, so dorěčować a wurěčować. (Krawža)
- Dźěchu pomału, wahachu njedowěrliwje mysle a wurěčowachu so. (Krawža)
- Čehodla nož njeje na njeho poskała, wón bě jej tute rózynki přeco wurěčował, jězdźa sem, dołhož móžeja so jenož tu najěsć, bě rjekł, a pozdźišo so do nas zaso wohladaja. (Krawža)
- Naši pólnošěri njerozemja, kak móžemy so tu jesuitow dla wurěčować, mjez tym, zo woni přećiwo njepřećelej wojuja. (Katolski Posoł 1917)
- Budźemy so nětk dołho wurěčować, kotry kandidat nam měr přinjese a kotry je přećiwo njomu? (Katolski Posoł 1917)
- Tón pak so přecy z nim wurěčowaše - wjedra dla. (Katolski Posoł 1914)
- Po šuli pak běchu w dworje wulke puki, wurěčowanjo a wołanjo mjez dwěmaj šulerjomaj. (Katolski Posoł 1914)
- Po mnohim wurěčowanju zwoli skónčnje do wróćenja pjenjez, jeli krupy a droždźe zasy dóstanje. (Katolski Posoł 1914)
- Wón z nimi so wurěčuje a na nich so mjerza a skónčnje woła: "Korčmarjo, hišće jene! (Katolski Posoł 1914)
- W jendźelskim sejmje wurěčuja so dale wo homeruli. (Katolski Posoł 1914)
- A hlej, kak woporniwy sym ja hižo był, sym dołho swoje nahlady zaprěwał a skoro do kóždeho čisła po Wašim programje něšto pisał; tola dale to wjace znjesć njemóžu, a z teho 9 widźiš, zo principielny pesimista njejsym, zo so njecham jeno wurěčować a wadźić, ně, mje na to lubosć k Serbowstwu pohonja. (Ćišinski)
- Tola štó by so z wučerkom-hłupakom wurěčował? (Ćišinski)
- łochćowski so smějo Česćenaj knjezaj, budźtaj prošenaj, njewurěčujtaj so podarmo (Ćišinski)