zalětować
zalětować
zalětować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zalětuju | zalětujemoj | zalětujemy |
| 2. | zalětuješ | zalětujetej (-taj) | zalětujeće |
| 3. | zalětuje | zalětujetej | zalětuja (zalětuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zalětujo, zalětujcy, zalětowawši |
| prezensowy particip | zalětowacy |
| preteritowy particip | zalětowany |
| ł-forma | zalětował, zalětowała, zalětowało, dual: zalětowałoj, plural: zalětowali (zalětowałe) |
| werbalny substantiw | zalětowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zalětowach | zalětowachmoj | zalětowachmy |
| 2. | zalětowaše | zalětowaštej | zalětowašće |
| 3. | zalětowaše | zalětowaštej | zalětowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zalětujmoj | zalětujmy |
| 2. | zalětuj | zalětujtej (-taj) | zalětujće |
| 3. | zalětuj, njech zalětuje | zalětujtej (-taj) | njech zalětuja (zalětuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-lě-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: zalʲɪtou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zalětowaše je 15x dokładźene, zalětowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zalětać; mjetać so; wić so
Přikłady:
- [1] Tež statok, kotremuž so bližeše, zalětowaše we wobrazowym 21 qurězku prědnjeje škleńcy. (Koch)
- Sedźeše na nim w cylindru a fraku, z běłymi a zelenymi seklemi, kiž běchu něhdźe na fraku a cylindrje přičinjene a we wětřiku zalětowachu kaž papjerjana wopuš zmija, Sieghart njebě tajkeho muža hišće ženje widźał, a drasta wuwabi dźěćacu wćipnosć. (Koch)
- Braška jědźeše nimo městna točerjow a pušći so do zeleneje krajiny, so pomjeńšujo, spadujo do terena, podnurjejo so w dolinje, a kolegaj Siegharta, kotrajž běštaj nětko přistupiłoj, njewidźeštaj ničo dale hač zalětowace sekle, ničo wot wobliča z tymi tysac slědami. (Koch)
- Sekle za nim zalětowachu kaž papjerjana wopuš zmija. (Koch)
- Wotjědźe, a jeho pisane sekle zalětowachu we wětřiku. (Koch)
- Wobrazy z cyłeho swěta zalětowachu na wobrazowce, jasne pisane wobrazy, wo starće kosmiskeho laboratorija, wo podzemskich kachlach, hišće raz wo njeznatym sportowym lětarju, kiž bě Arc de Triumphe přelećał. (Koch)
- Sch\ padakowa žida zalětowaše na metalowych štabach kaž kupanske cholowy na lajnje, a Jan poča so wokoło swojich samych křidłow wjerćeć. (Koch)
- Tykanc, całty, bracle, wosušk, Jěwa z kofejowej kanu, zalětowace banćiki. (Koch)
- Wšo so derje skónči, wón rjekny a spyta mje změrować, z tym zo za mojimaj zalětowacymaj rukomaj přimny. (Koch)
- Widźach, kak pod dyrkotom sylneho motora kłobuk na jeho hłowje zalětowaše. (Koch)
- Jako na kóncu dweju abo troch zawinjenjow zaso na spočatku tuteje krasneje mjerwjeńcy z blacha, židy, kože a tysac zalětowacych, machacych, pokazowacych a wotpokazowacych rukow stejachmoj, mi bě, kaž zo bych so z tysac orientaliskich nocow do europskeho wšědneho dnja wróćił. (Koch)
- Wón skakotaše, a jeho włosy zalětowachu. (Koch)
- Wo mutnu škleńcu wokna zalětowaše tołsta mucha. (Koch)
- Sedźach a wobkedźbowach tołstu muchu, kiž wo škleńcu zalětowaše. (Koch)
- Woni torhachu a ćahachu a plějachu, zo kopřiwy jenož tak wotlětowachu a zalětowachu. (Koch)
- Płomjo swěčki zalětowaše, dokelž přez někajku škałobu wětřik do teje kólnje duješe, hačrunjež njeběše nihdźe škałoba widźeć, hačrunjež by poprawom widźeć być dyrbjała, hdyž wonka hišće słónčko swěćeše. (Koch)
- Šulerjo so storkachu a wadźachu, smějachu so, někotři běhachu za někajkej blachowej tyzku, kopachu do njeje, zo zalětowaše wot jedneje skupinki do druheje. (Koch)
- A w tym času zalětowaše a sapaše swětło sylneje halogenoweje latarnje, z kotrejž bě wowka Babyduška přišła - kaž bě wučinjene było, z dypkom w dźesatej wječornej hodźinje, po podzemskej chódbje, łamaše a rozmnožeše so w kristalach kočeho slěbra w hrodźe, šuskaše po włóžnych sćěnach, skakaše kaž wot špihelow reflektowane wokoło róžkow a lećeše w tysac wariantach hač k schodam, po nich horje přez wočinjene wěko do bróžnje. (Koch)
- A ta rejwa, zo jeje suknja zalětuje, tajka ćeńka suknja, dospołnje přewidna, zo je wšo přewidne. (Koch)
- Před woknom zalětuja nitki, a widźimy zelen Moskowskich polow a łukow, cerwjene třěchi kaž kćenja dźiwjeho maku wosrjedź žitow, žołte puće a dróhi, šmjatace so po kraju kaž bjez rjadu a składu. (Koch)
- Pod nohami zalětuja škrě, drohotna milina, kotruž kraj trjeba po miliardach kilowatach. (Koch)