hawtować
hawtować
hawtować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | hawtuju | hawtujemoj | hawtujemy |
| 2. | hawtuješ | hawtujetej (-taj) | hawtujeće |
| 3. | hawtuje | hawtujetej | hawtuja (hawtuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | hawtujo, hawtujcy, hawtowawši |
| prezensowy particip | hawtowacy |
| preteritowy particip | hawtowany |
| ł-forma | hawtował, hawtowała, hawtowało, dual: hawtowałoj, plural: hawtowali (hawtowałe) |
| werbalny substantiw | hawtowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | hawtowach | hawtowachmoj | hawtowachmy |
| 2. | hawtowaše | hawtowaštej | hawtowašće |
| 3. | hawtowaše | hawtowaštej | hawtowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | hawtujmoj | hawtujmy |
| 2. | hawtuj | hawtujtej (-taj) | hawtujće |
| 3. | hawtuj, njech hawtuje | hawtujtej (-taj) | njech hawtuja (hawtuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
haw-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: hau̯tou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne hawtowaše je 7x dokładźene, hawtowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] harować; hołkotać; haru ćěrić; haru hnać; hewrjekać; pumpotać; dundrować; hrimotać; randalěrować
Přikłady:
- [1] Łysaki napřemo zwonjachu, w rohodźi rohačk 168 tridlowaše a rjehor z radosću hawtowaše, zo to klinčeše, jako byštaj so dwaj wódnej mužej dałoj do pukow (Njechorński)
- Dokłapachmy so do statoka, hdźež nimo helsce hawtowaceho psyčka hižo wšo kruće spaše. (Njechorński)
- Wón njebudźe so wadźić ani hawtować, a jeho hłós njebudźe na hasach słyšeć; 20. (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- Kóždu našu štučku podpěraja pokorne pohlady, potulene wobliča a w ekstremnych padach skřiwjene chribjety zadźerženje, kajkež drje so před běłopłašćacymi wutupić njehodźi, před wulce sebjewědomymi lěkarjemi, rezerwowanymi zymnymi 17 profesorami, rozsudźowarjemi nad pacientami-čisłami, ani před jich pomocnicami, nygacymi njesćerpnymi holcami a žonami, kotrež maja zbožo, wšědnje znowa dožiwić šefa: přećelneho, frinkolaceho za niklowymi nawočemi, ćeńke běłe włosy připlacane z wjele wodu a mydłom rańšeje toalety, abo hawtowaceho wulkeho běłowłosača, kotryž nastajnosći z hłowu wije a swoje hóčki a špihelki na škleńčanu tačel před pacientom ćiska, kotryž wótrje zachadźa: ">O Gottogottogott, žałostnje. (Młynkowa)
- Stara žona swarješe a hawtowaše z nim, zo jej telko mazaneho sčini, ale moler so z njej šćěkaše a směješe, a Madlena wobstara jemu piwo a napari jemu kofeja. (Młynkowa)
- A njemudrje hawtowaše, zo je tola wědźał, kak ">cona"< Siggija nawuči hinak myslić wo prawej ">eksistency"<. (Młynkowa)
- SS po wsy hawtowaše. (Młynkowa)
- Bě něšto tak eksploziwneho na jeho hawtowacych zwěrječich zwukach, šumješe to wokoło njeho, kaž wodopad překulowachu so a rozskakachu a syčachu jeho zwuki a při tym tón jeho hłós tajke něšto nječłowjeske, njepohibliwe, hrožace wulke a ćmowe, ta jeho artikulacija tak mazna, rozpłuwaca, njewěsta, njepopadnjomna, čwělowaca. (Młynkowa)
- Žona měrnje powěda a měrnje wotražuje mužowe hawtowanje. (Młynkowa)
- Pos hawtowaše na hěće. (Młynkowa)
- Jean Bernard wo Gutmannowych kuskach stawiznićku powěda, kotraž nam toho hawtowaceho, plistowaceho, filozofiskeho kriminalneho skoro sympatiskeho sćini. (Kubašec)
- K duchownym do bloka 26 přińdźe tež, jowialnje harujo a hawtujo, něhdyši jich blokowy starši z přichadneho bloka, Hugo Gutmann, tón, kiž rady a wjele plistowaše, ale poměrnje derje z nimi měnješe. (Kubašec)
- Boli mje nětko hižo, hdyž Jakub swarjo po dworje chodźi a na čeledź njesprawnje ripa, ale hórje by mi było, hdy by Jěwa na jeho hawtowanje słuchać dyrbjała a hdy by snadź so tež na nju wottorhnył. (Kubašec)
- Z dołheho ranja so suche lodowe wětry do wotewrjenych 163 runin přihnawachu, do Sprjewineje doliny zapadowachu, wujo a hwizdajo wokoło Židowskich domow a domčkow hawtowachu, ze wšěmi škałobami so do dworow a do jstwow dobywajo. (Kubašec)
- To jeho biće a hawtowanje nětk ničo njepomha. (Kubašec)
- W jabłučinach podłu dróhi wětr hawtuje. (Krawc)
- Waleše so na pěski a hawtowaše při tym kaž zły pos. (Wuhladko 2001)
- Nutřka hawtowaše dale, a traješe cyłu chwilu, zo so Mots změrowa. (Wornar)
- So na někoho torhać: Z njemdrym hawtowanjom swarić. (Radyserb)
- Drusy pak dźěchu hischcźe tak posdźe druhdźe na piwo, a w pósdnjej nozy hawtowachu na haß (Radyserb)
- Hewak tajki muž, kotryž je tójdźe po ß pobył, hawtujo wjele powěda. (Radyserb)
Přełožki
[wobdźěłać]
|