harować

z Wikisłownika

harować

harować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. haruju harujemoj harujemy
2. haruješ harujetej (-taj) harujeće
3. haruje harujetej haruja (haruju)
aspekt ip
transgresiw harujo, harujcy, harowawši
prezensowy particip harowacy
preteritowy particip harowany
ł-forma harował, harowała, harowało,
dual: harowałoj, plural: harowali (harowałe)
werbalny substantiw harowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. harowach harowachmoj harowachmy
2. harowaše harowaštej harowašće
3. harowaše harowaštej harowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. harujmoj harujmy
2. haruj harujtej (-taj) harujće
3. haruj, njech haruje harujtej (-taj) njech haruja (haruju)

Ortografija

Dźělenje słowow: ha-ro-wać

Wurjekowanje

IPA: haʀou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne harowaše je 16x dokładźene, harowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] garbować; wuharować; hewrjekać; halekać; hawtować; hołkotać; haru činić; randalěrować; haru ćěrić; jórdować

Přikłady:

[1] Něhdy wóčko swětłe mějach za wšě rjane holički, z nimi harowach, so smějach, hač mje lubosć přestwori; nětko ćichi z radosću na tu jednu zhladuju. (Zejler)
Rěka krejčerwjena přez chěžku dźe chěžku mi harujo zatřasuje. (Zejler)
Zo mój jandźelk ćiše spi, njeharujće próška, słódki drěmk njech njezhubi - lubčička, spi zlóžka! (Zejler)
Wón přerjeji tutón mócny, harowacy element. (Krawža)
Šumjenje rěki, daloki praskot so palaceho drjewa a cyrčenje cikadow na nócnej łuce w nahle nastatej ćišinje harowachu. (Krawža)
Woni započachu wjesele harować, a Handroš měješe wšu prócu, zo by jich změrował. (Krawža)
Jězdźa, haruja a trubja nimo njeho abo chabłaja, hač zastać abo jeho na bok stłóčić. (Krawža)
Wona z nimi harowaše a spěwaše; wučeše je dźěłać a kak dyrbja pilne być, paćerje spěwać a posłuchać. (Katolski Posoł 1917)
Hdyž pak woprawdźity wuchód bitwy zhonja, přeměni drje so harowata wjesołosć do zrudoby. (Katolski Posoł 1917)
Bjez přestaća harowachu syły kanonow z najwjetšej mocu na krajinu, hdźež zasakłe wojowanja pěškow so tu a tam walachu. (Katolski Posoł 1917)
Konrad zawoła, bóle wjesoły, hač móžeš sej myslić, wšu swoju čeledź do jstwy, a stražnik z wěže dyrbješe dele; a tak dyrbjachu při hudźbje harować hač do wustaća. (Katolski Posoł 1913)
A dźěći juskachu a harowachu, hrabachu błazna za rucy a za drastu a ćahachu joho k rěcy, zo by cyłu tu hordosć wobhladował a wobdźiwał. (Katolski Posoł 1913)
Přećelcy chcyštej so hišće z njej modlić, ale tu hižo wotewrichu so šulske durje a harujo wuwalichu so dźěći na dwór. (Katolski Posoł 1913)
W nowinach tući nětko žałostnje haruja, a jich přećeljo, swobodomyslni, jim pomhaja swarjeć, zo knježerstwo sejmej prawa přikrótšuje. (Katolski Posoł 1913)
Wón džje je wšitkón hłuchi a slepy a šćowka, dyž treba neje a je z mjerom, dyž by harować dyrbjał. (Nedo)
Potom pak wonaj tak jara harowaštaj a Jank swoju piščałku zhubi a Hanka swój peršćeńk. (Nedo)
Wjelk dale bóle harowaše a słyšeć, zo něšto wulke wučušlił. (Kašćanski)
Runjež ženje jara do harowacych wjeselow był njebě, dha tola tež hłowu wěšeć jeho wěc njebě. (Kašćanski)
Za nimi trubjachu z harowatymi trompetami. (Stary zakoń 1976)
Jako swojej woči pozběhnychu a dodala hladachu, hlej no, wulki harowacy ćah! (Stary zakoń 1976)
Tu pozběhny so wołanje a harowanje. (Stary zakoń 1976)


Přełožki[wobdźěłać]