harować
harować
harować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | haruju | harujemoj | harujemy |
| 2. | haruješ | harujetej (-taj) | harujeće |
| 3. | haruje | harujetej | haruja (haruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | harujo, harujcy, harowawši |
| prezensowy particip | harowacy |
| preteritowy particip | harowany |
| ł-forma | harował, harowała, harowało, dual: harowałoj, plural: harowali (harowałe) |
| werbalny substantiw | harowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | harowach | harowachmoj | harowachmy |
| 2. | harowaše | harowaštej | harowašće |
| 3. | harowaše | harowaštej | harowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | harujmoj | harujmy |
| 2. | haruj | harujtej (-taj) | harujće |
| 3. | haruj, njech haruje | harujtej (-taj) | njech haruja (haruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ha-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: haʀou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne harowaše je 16x dokładźene, harowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] garbować; wuharować; hewrjekać; halekać; hawtować; hołkotać; haru činić; randalěrować; haru ćěrić; jórdować
Přikłady:
- [1] Něhdy wóčko swětłe mějach za wšě rjane holički, z nimi harowach, so smějach, hač mje lubosć přestwori; nětko ćichi z radosću na tu jednu zhladuju. (Zejler)
- Rěka krejčerwjena přez chěžku dźe chěžku mi harujo zatřasuje. (Zejler)
- Zo mój jandźelk ćiše spi, njeharujće próška, słódki drěmk njech njezhubi - lubčička, spi zlóžka! (Zejler)
- Wón přerjeji tutón mócny, harowacy element. (Krawža)
- Šumjenje rěki, daloki praskot so palaceho drjewa a cyrčenje cikadow na nócnej łuce w nahle nastatej ćišinje harowachu. (Krawža)
- Woni započachu wjesele harować, a Handroš měješe wšu prócu, zo by jich změrował. (Krawža)
- Jězdźa, haruja a trubja nimo njeho abo chabłaja, hač zastać abo jeho na bok stłóčić. (Krawža)
- Wona z nimi harowaše a spěwaše; wučeše je dźěłać a kak dyrbja pilne być, paćerje spěwać a posłuchać. (Katolski Posoł 1917)
- Hdyž pak woprawdźity wuchód bitwy zhonja, přeměni drje so harowata wjesołosć do zrudoby. (Katolski Posoł 1917)
- Bjez přestaća harowachu syły kanonow z najwjetšej mocu na krajinu, hdźež zasakłe wojowanja pěškow so tu a tam walachu. (Katolski Posoł 1917)
- Konrad zawoła, bóle wjesoły, hač móžeš sej myslić, wšu swoju čeledź do jstwy, a stražnik z wěže dyrbješe dele; a tak dyrbjachu při hudźbje harować hač do wustaća. (Katolski Posoł 1913)
- A dźěći juskachu a harowachu, hrabachu błazna za rucy a za drastu a ćahachu joho k rěcy, zo by cyłu tu hordosć wobhladował a wobdźiwał. (Katolski Posoł 1913)
- Přećelcy chcyštej so hišće z njej modlić, ale tu hižo wotewrichu so šulske durje a harujo wuwalichu so dźěći na dwór. (Katolski Posoł 1913)
- W nowinach tući nětko žałostnje haruja, a jich přećeljo, swobodomyslni, jim pomhaja swarjeć, zo knježerstwo sejmej prawa přikrótšuje. (Katolski Posoł 1913)
- Wón džje je wšitkón hłuchi a slepy a šćowka, dyž treba neje a je z mjerom, dyž by harować dyrbjał. (Nedo)
- Potom pak wonaj tak jara harowaštaj a Jank swoju piščałku zhubi a Hanka swój peršćeńk. (Nedo)
- Wjelk dale bóle harowaše a bě słyšeć, zo bě něšto wulke wučušlił. (Kašćanski)
- Runjež ženje jara do harowacych wjeselow był njebě, dha tola tež hłowu wěšeć jeho wěc njebě. (Kašćanski)
- Za nimi trubjachu z harowatymi trompetami. (Stary zakoń 1976)
- Jako swojej woči pozběhnychu a dodala hladachu, hlej no, wulki harowacy ćah! (Stary zakoń 1976)
- Tu pozběhny so wołanje a harowanje. (Stary zakoń 1976)
Přełožki
[wobdźěłać]
|