K wobsahej skočić

winować

z Wikisłownika

winować

wosoba singular dual plural
1. winuju winujemoj winujemy
2. winuješ winujetej (-taj) winujeće
3. winuje winujetej winuja (winuju)
aspekt ip
transgresiw winujo, winujcy, winowawši
prezensowy particip winowacy
preteritowy particip winowany
ł-forma winował, winowała, winowało,
dual: winowałoj, plural: winowali (winowałe)
werbalny substantiw winowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. winowach winowachmoj winowachmy
2. winowaše winowaštej winowašće
3. winowaše winowaštej winowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. winujmoj winujmy
2. winuj winujtej (-taj) winujće
3. winuj, njech winuje winujtej (-taj) njech winuja (winuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: wi-no-wać

Wurjekowanje

IPA: u̯inou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne winowaše je 15x dokładźene, winowa (móže tež něšto druhe być) 1x.

Synonymy:

[1] winu dać; winu dawać; wobwinować; wobwinić

Přikłady:

[1] Dźěcźatko so smějkotasche z małymaj rucžkomaj po nje so nacźahujo, a tež macź posměwasche so jara radoscźiwje a wjeselesche so na njewinowatej wjesołoscźi dźěscźa. (Schmid)
Bóh wopokazuje tudy swoju móc a sprawnoscź, kotraž njewinowatoho wumóži, winowatoho pak chosta. (Schmid)
Rěčeše tež dale wo hospodarskich winowatosćach we wójnskim času, wo čimž potom hišće žiwa rozmołwa nasta. (Katolski Posoł 1915)
Je winowatosć nabožnistwa za kejžora hić do wohnja. (Katolski Posoł 1915)
Činimy to přeswědčeni, zo nam njemóže ničo našu prěnju a najwažnišu winowatosć w tejle swětawójnje bóle namołwjeć a wolóžić, chiba lubosćiwe mócne přizamknjenjo k najswjećišej Wutrobje Jězusowej. (Katolski Posoł 1915)
My smy njewinowaći na wudyrjenju wójny; nam su ju přinuzowali; to móžemy před Bohom a swětom wobswědčić. (Katolski Posoł 1915)
Z joho Wutroby čerpać budźemy móc k přenjesenju ćerpjenjow a bědow wójny, za žiwjenjo krutoho wotrjekowanja, kaž je we wójnskim času za kóždoho winowatosć, za wutraćo w sćerpnosći a modlitwje; móc, hdyž je trjeba tež škodu a poražki znjesć, móc, naše dobyća znjesć a skónčne dobyćo, kotrež chcył Bóh nam bórzy wobradźić, haj móc a hnadu, zo dobyćo nas samopašnych a přehordych njesčini, zo ze swojimi samsnymi dobyćemi njebychmy předobyći byli, ale w pokornym dźaku Bohu česć damy a, hdyž je so měr zas wróćił, zo na dobrych pućach wostanjemy a doprědka kročimy spominajcy na słowo profety: Tak praji Knjez, twój wumožnik, Swjaty Israela: Ja, twój Knjez, twój Bóh sym, kiž tebje wuču wužitne, a tebje wjedu na puću, kotryž maš hić; o zo by kedźbował na moje kaznje! (Katolski Posoł 1915)
Pater pak běše želnosćiwy muž a njechaše pachołej njewinowaty wotpočink kazyć. (Katolski Posoł 1915)
Załožna lisćina napołožuje knježnam tohole klóštra winowatosć stajneje modlitwy za wšitkich wosobinskich a politiskich njepřećelow naslědnika a joho mandźelskeje: zo by Bóh wšitkim, kotřiž su arcywójwodźe a joho mandźelskej zło činić chcyli abo činili, zło z dobrym wotrunał a jim k wěčnej zbóžnosći přińć dał - potajkim tež jeju mordarjam w Serajewje. (Katolski Posoł 1915)
Jednora mysl a njewinowatosć wotewrištej mi zasy swjatnicu a ja smědźach zasy swoje słódke prócowanja w njej wukonjeć. (Katolski Posoł 1915)
Helskomu hadej radźi so do paradiza njewinowatosće so skradnyć a wón hibaše so nadobo mjez dźěćimi Božimi. (Katolski Posoł 1915)
Ale kedźbliwosć a rada dobreju staršeju, kotrajž běštaj we swojej winowatosći swědomitaj, skićeše mi lěpšu nadźiju, a ja wopřisahach bójskoho lěkarja, zo by jeju přećo dopjelnił. (Katolski Posoł 1915)
Runje bohatši z nich njejsu so dotal wróćili, wotwlakuja so tak wot winowatosćow, kotrež buchu mjez tym jich krajanam napołožene, a škoduja tež swój wótcny kraj. (Katolski Posoł 1915)
Dźensa na narodnym dnju Joho Majestosće kejžora je přede wšitkim za nas swjata winowatosć, zo my z cyle wurjadnej lubosću a česćownosću na njoho spominamy. (Katolski Posoł 1915)
Wězo nochcemy pódla zanjechać swoje domjace winowatosće. (Katolski Posoł 1915)
Poslednje lěta Bóh luby Knjez jeje pócćiwosć a sćerpnosć kruće pruhowaše, hdyž njemóžeše chorosće dla často swoje winowatosće sama tak dokonjeć, kaž sebi přeješe. (Katolski Posoł 1915)
W mojej winowatosći běchu prawa wobjimane, kotrež sebi najnadobniše stworjenjo ženje žadać zwěriło njeby. (Katolski Posoł 1915)
Tasama njewinowatosć, tasama zwučniwosć, tasama poddatosć! (Katolski Posoł 1915)
Tohodla smě so wěsće wočakować, zo nětko mnozy, kotřiž mějachu dotal lědma što pod wójnu ćerpjeć, so jónu chutnje na winowatosć napřećo wótcnomu krajej dopominaja a zo sebi cyłe wobydlerstwo a lud w samsnej přezjenosći, w kotrejž je tu prěnje poł lěta k zdźerženju našich najwyššich kubłow hromadu stał, sebi tež dobrowólnje to zapowě, štož je na kóždy pad nuzne. (Katolski Posoł 1915)
Jeno tak, ale na tele wašnjo tež wěsće, wšo přetrajemy a změjemy potom jónu tež, hdyž móžemy so po wuspěchach našich wulkotnych a sławnych wójskow zasy na kruće zadnjenym měrom wjeselić, te začućo, zo je kóždy, njech w polu abo doma, sobuskutkował a dospołnje swoju winowatosć dopjelnił, kotruž wótcny kraj wot njoho žada. (Katolski Posoł 1915)
Chcych klečo swoju njedźelsku winowatosć wukonjeć, ale bórzy přińdźe zwóńk a poskići mi mjehki stoł, kotrychž jich tam cyła kopica stoješe. (Katolski Posoł 1915)


Přełožki

[wobdźěłać]