zažohnować
zažohnować
zažohnować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zažohnuju | zažohnujemoj | zažohnujemy |
| 2. | zažohnuješ | zažohnujetej (-taj) | zažohnujeće |
| 3. | zažohnuje | zažohnujetej (-taj) | zažohnuja (zažohnuju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | zažohnujo, zažohnujcy, zažohnowawši | ||
| prezensowy particip | zažohnowacy | ||
| preteritowy particip | zažohnowany | ||
| ł-forma | zažohnował, zažohnowała, zažohnowało, dual: zažohnowałoj, plural: zažohnowali (zažohnowałe) | ||
| werbalny substantiw | zažohnowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zažohnowach | zažohnowachmoj | zažohnowachmy |
| 2. | zažohnowa | zažohnowaštej | zažohnowašće |
| 3. | zažohnowa | zažohnowaštej | zažohnowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zažohnujmoj | zažohnujmy |
| 2. | zažohnuj | zažohnujtej (-taj) | zažohnujće |
| 3. | zažohnuj, njech zažohnuje | zažohnujtej (-taj) | njech zažohnuja (zažohnuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
za-žo-hno-wać
Wurjekowanje
- IPA: zaʒohnou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zažohnowaše je 0x dokładźene, zažohnowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zaprajić; zaprajeć; zaprajować; zaroćić; zaroćeć; zaroćować; zarjec
Přikłady:
- [1] Woni na mnje wudźěrachu, ći třo moji najlubši přećeljo, a Kuningas rěčeše -- swjatočnje kaž zažohnowacu formulu -- přeju tebi, Jano Serbino, zo nihdy namakał njeby, štož pytaš. (Brězan)
- Njesetaj nětk ducha chować do Budestec na kěrchow, tam chcetaj joh zažohnować, kaž je wašnje kuzłarjow. (Zejler)
- Tuž ničo druheho njewuby, hač jeho njeměrny duch do horow horje zažohnować, hdźež měješe a ma hišće dźensniši dźeń Worcynski dwór při Rachlowskim rjany kruch lěsa. (Šěca)
- Tute knježny su jow wot jeneho złeho ducha zažohnowane a jate dźeržane. (Nedo)
- Te knježny powědachu nětko, zo běchu rubjene a jow w tym hrodźe zažohnowane. (Nedo)
- A R\ a tam mjenowana literatura15 wobswědča wužiwanje wěchi (Wisch, Strohwisch) jako zakazowe a zažohnowanske znamjo (Bann- und Verbotszeichen) za pola, puće a w zwisku z wikowym prawom, a to předewšěm za wuchodnu Němsku, potajkim w něhdy słowjanskim terenje. (Rozhlad 2000)
- Wo wopačnym a prawym wěšćenju Hdyž dóńdźeš do kraja, kotryž ći Jahwe, twój Bóh, dari, njenawuč so napodobnjeć wohidnosće tamnych lu Njech njeje pola tebje nichtó, kiž by dał swojemu ej abo swojej dźowce přez woheń přeńć; nichtó; kiž j~ znamjenja wułožował, zaprajał abo kuzłał, htó, kiž by zažohnował, mortwych abo duchow woähał, abo kiž by so zemrětych wo radu prašał. (Stary zakoń 1976)
- Tehdy so wjele wo tych pozadnich přičinach tohole ćeknjenja powědaše, něšto dokładniše ženje njezhonich, sym wšak sej wěsty, zo dyrbješe Margarita, moja mać, chcyše-li žiwa być, wony zažohnowany kruh mojeje wowki, tuteje wot zwonkastejacych přewšu měru česćeneje a waženeje žónskeje, wopušćić. (Stachowa)
- Toho běchu sej najeli, zo by te kuzłanske wěcy zažohnował. (Ludowi powědarjo 1960)