zhibować
zhibować
zhibować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zhibuju | zhibujemoj | zhibujemy |
| 2. | zhibuješ | zhibujetej (-taj) | zhibujeće |
| 3. | zhibuje | zhibujetej | zhibuja (zhibuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zhibujo, zhibujcy, zhibowawši |
| prezensowy particip | zhibowacy |
| preteritowy particip | zhibowany |
| ł-forma | zhibował, zhibowała, zhibowało, dual: zhibowałoj, plural: zhibowali (zhibowałe) |
| werbalny substantiw | zhibowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zhibowach | zhibowachmoj | zhibowachmy |
| 2. | zhibowaše | zhibowaštej | zhibowašće |
| 3. | zhibowaše | zhibowaštej | zhibowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zhibujmoj | zhibujmy |
| 2. | zhibuj | zhibujtej (-taj) | zhibujće |
| 3. | zhibuj, njech zhibuje | zhibujtej (-taj) | njech zhibuja (zhibuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zhi-bo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zhibou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zhibowaše je 18x dokładźene, zhibowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zhibnyć; zezhibować; přezhibnyć; přezhibować; zazhibnyć; zazhibować; zhorbić; horbić; křiwić; zekřiwić
Přikłady:
- [1] Tež djaboły, po zemi błudźacy abo we hłubinje za rjećazy zwjazane, zhibowachu kolena, ale z nuzowanjom a z njewolu. (Katolski Posoł 1915)
- Na kóncu tam rěka: "Smy dožiwili, kak samo tajcy, kotrychž mějachmy za wjednikow ducha a přistojnoho žiwjenja, za chorhowjenošerjow čłowjestwa a sprawnosće, zo ći před křičenjom na hasach a hrubosću njezdźěłanoho ludu kolena zhibowachu, z tym ławrjencowy wěnc čłowjestwa do procha mjetajcy, z kotrymž bě jim dźakny lětstotk hłowu wobwił. (Katolski Posoł 1915)
- Tohodla ja praju, štóž před Bohom swojej kolenje njezhibuje, tón je k łhanju nakłonjeny. (Katolski Posoł 1915)
- Runje kaž křesćijanstwo po wěstym přihotowanju, jako tón čas bě dopjelnjeny, mjez čłowjekow stupi, tak sta so tež tolej; runje kaž w času krala Ahaba Jehova swojeho horliweho słužobnika Eliasa z tym tróštowaše, zo hišće sydom tawzentow w Israelu ma, kiž swoje kolena před Baalom zhibowali njejsu, tak měješe tež Bóh wjeršny w času ćmoweho zastarstwa přeco, haj wjele mužow, kotřiž rozswěćeni wot wěrneho ewangelskeho swětła swětło a wěrnosć rozpřesćěrachu, wozbóžace póznaća a wěry čistosć zdźeržeć a zachować pytachu. (Zejler)
- Na nich chribjet wotpočuje, tón so nihdy njezhibuje, "dokelž njeje k zhib' (Zejler)
- Je duch błazny, zawjedźerski twoju nohu wjedł na hory a ći swětow krasnosć pokazał, zo by před njej ty so zhibował? (Zejler)
- Mój žiwjenja chód lóžki je, mje starosć njekrjuduje, mi hišće brěmjo žiwjenske mój chribjet njezhibuje. (Zejler)
- Wona so směješe, mjetaše hłowu při tym dozady, a kaž wjerba zhibowaše so jeje ćěło pod rubjanej košlu. (Krawža)
- Tohodla je joho tež Bóh powyšił a jomu mjeno dał, kotrež je přez wšitke mjeno, zo by w mjenje Jězusowym kóžde koleno so zhibowało tych, kotřiž su w njebjesach, na zemi a w podzemju. (Katolski Posoł 1917)
- Njewinowaći so do wosuda winowatych zapletuja, pócćiwosć so zda podležeć, prawo so zhibować namocy. (Katolski Posoł 1917)
- Tola tež hižo doprědka sebi njeda wolu zhibować a sebje słabić přez hołdowanjo a chwalenjo a lišćenjo a přisłodźenjo. (Katolski Posoł 1917)
- Najprjedy so drjewo wari, zo by tak so skerje zhibowało, a rězać dało, kaž je runje trjeba. (Katolski Posoł 1917)
- Z tym dyrbja napite być, zo bychu so hišće lěpje zhibowałe a předewšim wody njepiłe. (Katolski Posoł 1917)
- Hdyžkuli so mjenej nade wšitke mjena, w kotrymž maja so zhibować wšitke kolena, bližachu, wobroćachu woči a mysl, jeli běchu so jim njewjapcy wotchiliłe, horliwe k ćichomu chamorčkej na wołtarju, a hdyž je wuprajachu z přisłušnej potajnosću, kłonjachu jara přistojnje wšitke swoju hłowu. (Katolski Posoł 1917)
- Štomy zhibuja swoje hałzy hač k zemi, tak su ze sněhom wobćežene; a přecy hišće pada sněh. (Katolski Posoł 1917)
- Abo daš sebi swoju wolu na kajkežkuli wašnjo škrěć a wohrjewać, zo so potom zhibuje kaž mjehki wósk; daš so sušić, zo potom lětaš kaž lišćo we wětřiku? (Katolski Posoł 1917)
- Tu wšak kłonja so jara husto chudźi bohatym, zhibuja so před bohačkom, dokelž ma móc a wulki wliw a móže tym mytować, kotřiž so jomu kłonja, kotřiž jomu tež potom přihłosuja, hdyž dyrbjeli kruće a njebojaznje jomu njesprawnosć porokować a ju zasudźeć. (Katolski Posoł 1917)
- To so wě, zo ma so dźěsću wšitko druhe tež rozpokazować, kak do cyrkwje zastupujemy, ze swjećenej wodu so krjepimy a koleno před Najswjećišim zhibujemy, kak sebi křiž činimy, na wutrobu bijemy: "Božo budź mi hrěšnikej hnadny. (Katolski Posoł 1917)
- Zestarjena dwórska etiketa samo při tutym tak struchłym podawku so zhibować njechaše. (Katolski Posoł 1914)
- Při sćěnach deleka a stołpach a při wobłoženju na zwonkownej stronje stojachu granatowe a oranžowe štomiki, kotrychž hałzy so ze zrałymi płodami ćežke zhibowachu. (Katolski Posoł 1914)
- A rómski wojak zhibowaše swoje kolena pred tymle dźěćatkom. (Katolski Posoł 1914)
Přełožki
[wobdźěłać]
|