polěkować

z Wikisłownika

polěkować

polěkować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. polěkuju polěkujemoj polěkujemy
2. polěkuješ polěkujetej (-taj) polěkujeće
3. polěkuje polěkujetej polěkuja (polěkuju)
aspekt ip
transgresiw polěkujo, polěkujcy, polěkowawši
prezensowy particip polěkowacy
preteritowy particip polěkowany
ł-forma polěkował, polěkowała, polěkowało,
dual: polěkowałoj, plural: polěkowali (polěkowałe)
werbalny substantiw polěkowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. polěkowach polěkowachmoj polěkowachmy
2. polěkowaše polěkowaštej polěkowašće
3. polěkowaše polěkowaštej polěkowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. polěkujmoj polěkujmy
2. polěkuj polěkujtej (-taj) polěkujće
3. polěkuj, njech polěkuje polěkujtej (-taj) njech polěkuja (polěkuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: po-lě-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: pɔlʲɪkou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne polěkowaše je 20x dokładźene, polěkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] tyć; howić

Přikłady:

[1] Za woblubowanosću łójo je kral hač dotal stajnje lěwej stronje polěkował. (Katolski Posoł 1915)
Domjaca wójna pak to je: přećiwo postajenjam swětneje wyšnosće swojej čeledźi na hrěšne wašnjo polěkować, ze slědźenjom jej hubu zatykać a z tym wójnu donjesć do druhich domow. (Katolski Posoł 1915)
Ale Amerika Jendźelskej polěkuje, dokelž k njej dźerži a dokelž swojim wulkim překupcam a fabrikantam dobytk brać njecha. (Katolski Posoł 1915)
Při tym pak so na to njemysli, zo so ze słanjom tajkich srědkow do pola runje nawopačnje skutkuje, město zo by so pomhało; to načini škodu, haj tomu polěkuje, zo hakle so chorowatosć na chorosć wuwije. (Katolski Posoł 1915)
Tak wójna starym nałožkam při warjenju polěkuje, kaž tež druhe zacpěte stare prawa k wobkedźbowanju pohonjuje. (Katolski Posoł 1915)
Njech spěwa ta rady wjesoła młodosć - a to tajke spěwy, kiž tórnosćam njepolěkuja, wjele skerje česće začuće powyša a zdźerža, tajke spěwy, kiž zwjeseleja a njeskaža. (Zejler)
Połoženje srjedź serbskeho kraja a wosebita struktura klóšterskeho knjejstwa woznamjenještej objektiwnje, zo běchu Serbja tu zasadnje pod přijomnišimi wuměnjenjemi žiwi, štož tež kulturnu runinu jich byća wobwliwowaše a jich narodnemu wuwiću polěkowaše. (Rozhlad 1998)
Přewjele myto w Serbach njeje, štož polěkuje wuběrkej a wuwaženosći při spožčenju. (Rozhlad 1998)
Z druhimi słowami: Materielne spěchowanje bjez pozitiwneho ideelneho přewoda móže wuskutkować negatiwny efekt a ryzy duchowna podpěra njepolěkuje na kóždy pad konkretnym skutkam. (Rozhlad 1998)
Hewak - znajemy dźě naše narodne połoženje - polěkujemy šěrjenju njedowěry do přichoda serbskeje rěče, rezignaciji, fatalizmej a pasiwnosći. (Rozhlad 1998)
Tute wočakowanja polěkuja amaterskim jewišćam. (Rozhlad 1998)
Tomu pak ma so na kóžde wašnjo zadźěwać, zo njeby Awstriska-Wuherska wuwozej mukow do Němskeje polěkowała. (Katolski Posoł 1917)
To zawěsće jeju słódnosći polěkowało njeby. (Katolski Posoł 1917)
Nihdźe so njecofa, njechowa, w ničim so jomu njepolěkuje, žanoho stracha so njezminje ani tež njestróži. (Katolski Posoł 1917)
Tak čěrchaja naši jeći bjeze wšoho dohlada na dźěławych wječorach, na njedźelach a swjatych dnjach po kraju, wopytuja so mjez sobu we druhich wsach a polěkuja tak špionaži, kotraž je pola nas jara rozšěrjena. (Katolski Posoł 1917)
A byrnjež ty wědźał, zo djabołej polěkuješ, hdyž k złomu so přiwobroćeš, dha so tola podawaš nječistoće, njesprawnosći, zawisći a jebanju a wšelakim druhim zakazanym žadosćam a skutkam. (Katolski Posoł 1917)
Profos Marshal hrozy nětko žónskim, kotrež so na tajkich wudawaja, z chostanjom, dokelž polěkuja, zo móža so mužscy słužby zminyć. (Katolski Posoł 1917)
Z dobom přihotuja socialdemokraći powšitkowne stawkowanjo; jim by Lukacs rady někak polěkował, ale njewě, kak. (Katolski Posoł 1913)
Njesměrna horcota wšak lačnosći polěkowaše. (Katolski Posoł 1913)
My pak nochcemy z najmjeńša sami tomu polěkować ze swojej narodnej liwkosću; w a ž m y sebi swoju narodnu drastu a wobchowajmy ju w cyłej jeje přistojnosći a rjanosći. (Katolski Posoł 1913)
Pančicy maja tak často někajku serbsku zabawu, a we Wotrowje njeje trěbna rumnosć, hdźež by so zaměrej wulětnoho dnja dosć polěkować mohło. (Katolski Posoł 1913)


Přełožki[wobdźěłać]