spohladować

z Wikisłownika

spohladować

spohladować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. spohladuju spohladujemoj spohladujemy
2. spohladuješ spohladujetej (-taj) spohladujeće
3. spohladuje spohladujetej spohladuja (spohladuju)
aspekt ip
transgresiw spohladujo, spohladujcy, spohladowawši
prezensowy particip spohladowacy
preteritowy particip spohladowany
ł-forma spohladował, spohladowała, spohladowało,
dual: spohladowałoj, plural: spohladowali (spohladowałe)
werbalny substantiw spohladowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. spohladowach spohladowachmoj spohladowachmy
2. spohladowaše spohladowaštej spohladowašće
3. spohladowaše spohladowaštej spohladowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. spohladujmoj spohladujmy
2. spohladuj spohladujtej (-taj) spohladujće
3. spohladuj, njech spohladuje spohladujtej (-taj) njech spohladuja (spohladuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: spo-hla-do-wać

Wurjekowanje

IPA: spohladou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne spohladowaše je 4x dokładźene, spohladowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Wćipnje spohladowachmy za generalami a officirami, kotřiž w błyšćatych uniformach cyrkej wopušćachu a w samochódach wotjědźechu, zo bychu zasy swoje wójnske dźěła nastupili. (Katolski Posoł 1915)
A nětko ze swojimaj rjanymaj brunymaj wočomaj dowěriwje a swěrnje k njomu spohladowaše a wutrobnje joho postrowješe: "Postrowjej Was Bóh, knjez Majestosć! (Katolski Posoł 1915)
Wšitcy, kotřiž z dowěru na Boha k njomu spohladowachu, buchu wuhojeni. (Katolski Posoł 1915)
Hdyž Wy w tutym zmysłu, njebojaznje a zmužiće, ćežku wójnu hač k skónčnomu dobyću přewjedźeće, potom budźe hišće we wjetšej měrje wótčina a Ja, Waš kral, ze sprawnej hordosću na Was spohladować. (Katolski Posoł 1915)
A tele zabłudźene čłowjestwo, w nuzy a smjerći pyta nětko zasy za wopušćenym Bohom, spohladuje zasy na jeničkoho wumožnika, Khrystusa, dopomnja so nětko zasy, wot koho móže so pomocy, wumoženja nadźijeć; koho ma česćować a chwalić a komu so jeničcy modlić. (Katolski Posoł 1915)
Z wosebitej lubosću zawěsće spohladuje mać Boža na nas serbske družki, - jenož pak, hdyž we nas widźi čiste duše. (Katolski Posoł 1915)
A ći, kotrychž zbožownych mjenujemy, maja tež často dosć hodźinki, hdźež spohladuja k styskniwomu wobliču a słowo zapřijeja: "O, wy wšitcy, kotřiž nimo dźeće, pójće a hladajće, hač je bolosće runja mojej bolosći. (Katolski Posoł 1915)
Naš wobraz pak njeby dospołny był, bychmy-li wuwostajili wudowy a syroty: Z česćownosću a z luboznej bojosću spohladuja dźěći na nana, kotryž jich kruće dźerži, kotryž pak jich z lubosću ze wšěm zastara. (Katolski Posoł 1915)
Česćownje, kaž so młodosći přistoji, spohladowach k starym čornym, rozpukanym murjam horje. (Katolski Posoł 1914)
Hišće njeje dobyćo naše - wostańmy měrniwi - ale wótčina njezadwěluj; hdźež tajke dźěći tebi na stronje stoja, tu směš dowěrnje do přichoda spohladować. (Katolski Posoł 1914)
Na njoho chcemy ćim dowěrnišo, ćim bóle dźěsćowscy, ćim krućišo spohladować, čim zrudniše su wobstojnosće, kotrež na swěće wohladamy. (Katolski Posoł 1914)
Jězusk wšak dari ju zasy Józefej, spohladujo tak nutrnje a dobroćiwje ze swojoho spodźiwnoho wóčka. (Katolski Posoł 1914)
Wjele z was maja synow a bratrow a přiwuznych w polu a spohladuja ze starosću na nich. (Katolski Posoł 1914)
Woči jej zastupištej, mutne bu jeje spohladowanje, njerozeznawaše hižo Filipowe rysy, njewidźeše hižo ničo před sobu hač jeho woči. (A. Nawka)
Sćerpnosć nam dawa spohladować na Jězusa, kotryž bity zasy njebiješe, kotryž je naše chorosće njesł, kotryž je wšitko, samo swoje žiwjenjo za nas podał; wona nam ze sćerpnym Jobom prajić dawa: "Knjez je dał, Knjez je wzał; kaž je so Knjezej spodobało, tak je so stało, mjeno Knjeza budź chwalene. (Katolski Posoł 1917)
Hdyž tak měsačk na te mortwe wěcy spohladowaše, tu pozběhny so mjez nimi nadobo potajne šukotanjo. (Katolski Posoł 1917)
Rjeńši je wězo tomu, kiž na njón spohladuje z wóčkom wěry a so wjeseli jako krasnosće maćerje Božeje. (Katolski Posoł 1917)
Ze spodźiwanjom spohladuje lud na tutón dźiw a hlej: hišće raz dźěla so kamjenje a jako z njebjes sćehnjena přez pobožne modlitwy ludu a zastupnu próstwu jeje swjateju, zjewja so na mróčelach přichadźejo mać Boža, na rukomaj dźeržo miłosć a smilnosć samu, mjenujcy swojoho syna. (Katolski Posoł 1917)
Na njeho ty spohladuješ, jeho před sudnistwo wołaš. (Stary zakoń 1973)
Na knježnu njespohladuj, ~o njeby byl z njej pochłostany. (Stary zakoń 1973)
Daj nam miłosć namakać před tymi, kotřiž su nas z domizny wotwjedli, zo by spóznała wša zemja, zo sy ty Knjez, naš Bóh; po twojim mjenje je Israel mjenowany a jeho ryły splah; Knježe, spohladuj ze swojeho přebytka a spominaj na nas! (Stary zakoń 1973)


Přełožki[wobdźěłać]

look (down) [at sthsb]

]] [[:en:look (down) [at sthsb]

(en)]]