wurunować
Napohlad
wurunować
wurunować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wurunuju | wurunujemoj | wurunujemy |
2. | wurunuješ | wurunujetej (-taj) | wurunujeće |
3. | wurunuje | wurunujetej | wurunuja (wurunuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | wurunujo, wurunujcy, wurunowawši |
prezensowy particip | wurunowacy |
preteritowy particip | wurunowany |
ł-forma | wurunował, wurunowała, wurunowało, dual: wurunowałoj, plural: wurunowali (wurunowałe) |
werbalny substantiw | wurunowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | wurunowach | wurunowachmoj | wurunowachmy |
2. | wurunowaše | wurunowaštej | wurunowašće |
3. | wurunowaše | wurunowaštej | wurunowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | wurunujmoj | wurunujmy |
2. | wurunuj | wurunujtej (-taj) | wurunujće |
3. | wurunuj, njech wurunuje | wurunujtej (-taj) | njech wurunuja (wurunuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wu-ru-no-wać
Wurjekowanje
- IPA: u̯uʀunou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wurunowaše je 0x dokładźene, wurunowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] wurunać; zrjadować; rozrisać; rozrisować; wujednać; wujasnić; wujasnjeć; wujasnjować; runać; zrunać; wujednawać
Přikłady:
- [1] Załoženjo a towarstwa "Heimatdank" maja tele zastaranjo we wšitkich swojich wotnožkach njesć a wukonjeć, towarstwa (jene za kóžde revidirowane město a jene za kóždy hamtskohejtmanski wokrjes), hdyž zastaranjo wukonjeja a po swojich mocach srědki k tomu poskićeja a zwjedu, załoženjo (Stiftung), hdyž wone towarstwowe srědki přez wurunowace podpjeranjo ze swojich dochodow wudospołnja. (Katolski Posoł 1915)
- Małe wuspěchi na tym abo tamnym městnje wurunuja so na druhich. (Katolski Posoł 1915)
- Załožeńske zamoženjo je k tomu postajene, zastaranjo w cyłym kraju spěchować a wosebje tam wurunujo skutkować, hdźež wulkim potrěbnosćam małe naměstne srědki napřećo stoja. (Katolski Posoł 1915)
- Jeje elegantne pohiby wurunowachu njedostatk na přechodach. (Koch)
- Abo wón wostanje sudnik, wurunowar, kiž napřećiwki wuruna z třećim wóčkom, z měru třećeje wutroby. (Koch)
- Jeli znaja stawizny akt wurunowaceje sprawnosće, dyrbimy tu złoto dóstać, mojedla z někajkej skupinu z Leningrada hromadźe, na kóždy pad pak złoto. (Koch)
- W lěttysacach su so wšě njerunosće mjez žiwej a nježiwej materiju wurunować spytali. (Rozhlad 1993)
- A - narodny organizm funguje jenož, hdyž je w nim porjadna měšeńca mjez z połnym prawom rewolucionarnymi młodymi a přirodnje wurunowacymi starymi. (Rozhlad 1993)
- W času wojerskeje słužby bě sebi Stendi wurunowansku taktiku přiswojił. (Rozhlad 1992)
- Wuspěchi a njewuspěchi w praktiskopolitiskej dźěławosći so wurunowachu. (Rozhlad 1998)
- Při dźensnišim wojowanju artillerije, kotrež stojnišća wurunuje a šěroke hona z hłubokimi likami twori, njeje wjacy móžno, so na městnje zakitać. (Katolski Posoł 1917)
- Druhdy je tež tajke něšto kaž wurunowaca sprawnosć. (Pomhaj Bóh 1996)
- Druhdy je tež tajke něšto kaž wurunowaca sprawnosć. (Pomhaj Bóh 1996)
- Wšo złahodnjenje by podarmo było, tohodla Bosćijej tež žane wurunowace abo wujasnjowace słowčko z jazyka njeńdźeše. (Kubašec)
- Byrnjež tež jemu čas, wjedro a tysac móžnych panow na pjatach wisali, je měrny, rozmyslowacy, dobroćiwy, wurunowacy. (Rozhlad 1991)
- Napadnje pak, zo čuještaj wobaj lyrikarjej znowa potrěbnosć, rjadować zběrku do wotrězkow, připadnje ze samsnej ličbu šěsć kotrež pokazuje na wěstu pozadosć wurunowanja a zjednoćenja napřećiwkow. (Rozhlad 1995)
- Změjeće tola tež dale dochody a wudawki, kaž prjedy, a nalutowarnje je wurunowachu, čohodla to tež njedyrbjało dale tak być. (Katolski Posoł 1914)