wotwlakować so
wotwlakować so
wotwlakować so(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotwlakuju | wotwlakujemoj | wotwlakujemy |
| 2. | wotwlakuješ | wotwlakujetej (-taj) | wotwlakujeće |
| 3. | wotwlakuje | wotwlakujetej | wotwlakuja (wotwlakuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | wotwlakujo, wotwlakujcy, wotwlakowawši |
| prezensowy particip | wotwlakowacy |
| preteritowy particip | wotwlakowany |
| ł-forma | wotwlakował, wotwlakowała, wotwlakowało, dual: wotwlakowałoj, plural: wotwlakowali (wotwlakowałe) |
| werbalny substantiw | wotwlakowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | wotwlakowach | wotwlakowachmoj | wotwlakowachmy |
| 2. | wotwlakowaše | wotwlakowaštej | wotwlakowašće |
| 3. | wotwlakowaše | wotwlakowaštej | wotwlakowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | wotwlakujmoj | wotwlakujmy |
| 2. | wotwlakuj | wotwlakujtej (-taj) | wotwlakujće |
| 3. | wotwlakuj, njech wotwlakuje | wotwlakujtej (-taj) | njech wotwlakuja (wotwlakuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
wot-wla-ko-wać so
Wurjekowanje
- IPA: u̯ɔtu̯lakou̯aʧ sɔ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne wotwlakowaše je 6x dokładźene, wotwlakowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] zdalować so; zanjechać; zanjechować; tłóčić so wokoło; wuhibnyć so; wuhibać so; tłóčić so; wostajić so; wostajeć so; pasć so; hladać so; zminyć so
Přikłady:
- [1] Woni lěnjeho pasechu, so wotwlakowachu wot dźěła, dokelž ženje ,,chwile njemějachu`` a tohodla tež posedźenja skomdźachu. (Njechorński)
- Přirunać móže so tele hospodarske bědźenjo z wojowanjom w třělnych hrjebjach, hdźež so tež žadyn wotwlakować njesmě, zo by k skónčnomu dobyću dóšło. (Katolski Posoł 1915)
- Duch, kotryž w němskim wójsku knježi, je tak wubjerny a z wótčinskim zmyslenjom napjelnjeny, zo su pady, hdźež jedyn abo druhi spyta so wojerskeje słužby wotwlakować bo so zminyć, jara rědke. (Katolski Posoł 1915)
- Dźensa pak nětko, po zasy a zasy wospjetowanym dokładnym pruhowanju wojerskich wobstojnosćow wšitkich w cyłej Němskej, kotřiž su w tajkej starobje, w kotrejž maja słužić, móže so prajić, zo w Němskej z cyła žanych wotwlakowarjow abo tłóčakow wjacy nimamy. (Katolski Posoł 1915)
- Přecy pak hišće dóstawaja wyšnosće anonymne listy (bjez podpisma) z přisłodźenjemi bjeze wšeje winy, po kotrychž je so tón abo tamny wojerskeje słužby wotwlakował abo so před njej tłóčił. (Katolski Posoł 1915)
- Tohodla wostajmy tola tajku nětko cyle njetrjebawšu hońtwu za wotwlakowarjemi na bok. (Katolski Posoł 1915)
- Runje bohatši z nich njejsu so dotal wróćili, wotwlakuja so tak wot winowatosćow, kotrež buchu mjez tym jich krajanam napołožene, a škoduja tež swój wótcny kraj. (Katolski Posoł 1915)
- So žanoho stracha njewotwlakujo, dawaše wón wojakam stajnje dobry přikład. (Katolski Posoł 1915)
- Tu so kóždy wotwlakuje, "prjed hač wěc njej' skonjana. (Zejler)
- Někotři měnja, tajke rachnowanje wjesć njeje trjeba, wšak wšitko dosaha, někotři nječinja tajke rachnowanje tehodla, dokelž so strachuja, swoje dołžine hubjenstwo sebi před woči stajić, wotwlakuja so tak dołho, swoje woči wočinić, hač jim naposledk to woči wočinjenje ničo wjace njepomha - njeje to sleposć ze zamysłom, njeje to njemudre ćěrjenje do swojeho skaženja? (Zejler)
- Runjež je zańdźene lěto wšelke pjenježne wudawki žadało, da je tola kóždy dohladny Serb tež někotre slěborne za Maćicu měł; a nadźijamy so, zo bórze tak daloko dóńdźemy, zo so nichtó wjace wot Maćicy njewotwlakuje, ale zo kóždy posłucha na hłós swojeje serbskeje wutroby, kotraž za serbstwo rěči, móhła-li tež ruka snadź jeno šerpatku sobu dźělić! (Zejler)
- Wone mějachu na mnohostronske wašnje liwku a towaršnostneho dźěła so wotwlakowacu ludnosć bližić k politiskim zaměram stata. (Rozhlad 1993)
- Z tamnych 12 so mnozy hižo lěta dołho porjadnje płaćić wotwlakuja, haj, so samo zapowěduja. (Rozhlad 1999)
- Zo Serbja so wot swjatoho woprawjenja njebudźa wotwlakować, móžeše kóždy wědźeć. (Katolski Posoł 1914)
- A zo njeje žadyn biskop, duchowny a dobry zamožity katolik tu so wotwlakował a hišće to nječini, to je tež kóždomu znate, kotryž ma woči k widźenju. (Katolski Posoł 1914)
- Při tym so přecy bóle tebje wotwlakuja. (Katolski Posoł 1914)
- Štóž so poskićenoho dźěła wotwlakuje, wězo tež žaneje podpjery njedóstanje. (Katolski Posoł 1914)
- Ale samo tute ministerium so wotwlakuje. (Katolski Posoł 1914)
- Njech so nichtó njewotwlakuje! (Katolski Posoł 1917)
- Seminarscy wučerjo próstwu podpěrachu, lubjo sej, zo třoch dobrych wabjerjow za seminar do tamnych, hišće so wotwlakowacych a njedowěrliwych stron pósćelu, To wšo bě direktor Dreß we wotchadnej rěči trochu rozjasnił a wotchadnikow na to pokazał, zo su wšitcy naležnje přeprošeni do měsačnych wučerskich konferencow w Budyšinje, po kotrychž so tym ze zdalenych wsow wuwzaćnje přenocowanje w seminaru abo w priwatnych kwartěrach spřihotuje, Tak móhli so sobotu wječor tež hišće do syteje wole rozpowědać, To wotchadnikow spokoji, Počachu cyle měrnje na swoje nowe skutkowanišća myslić a z nimi so wujednać: Jan Wjela z Kanecami, hdźež změje Michała Rostoka w Hodźiju za susoda, Kocor, po Heringowym wotewrjenym woknješku na čistu jedničku, ze Stróžu, Bjar z Łupoju, chětro zdalenej wot jeho domicila pola fararja Zejlerja, Ptak z Njeswačidłom, wo kotrymž bě jemu Hicka lubił, zo sej tam často z Hórkow doběhnje abo tež z Ralbic, hdźež so trochu přistajenja nadźiješe -- wón dźě bě jenički, kiž hišće w powětře wisaše, Z nim pak so tež Ruffany a Sauppe pokojachu, zo so časćišo w Kamjencu zetkaja, do kotrehož 3i wokrjesneho městačka bě z Lü cyle blisko, z Ohorna nic daloko a do kotrehož serbske wsy swoje ratarske nadbytki kóždy štwórtk na wiki sćelu, Dopołdnjo so miny, Wučerjo a šulerjo so rozžohnowachu, Wučer přirodowědy, Dr, von Gersheim, k Janej Wjeli stupi: >>Njezabudź, zo je w Hodźiju lońši maturant Michał Rostok. (Kubašec)
- Ženje njeby za móžno měł, zo ju jeje nimowólny njeskutk do tak ćežkeje dušineje krizy dowjedźe, Zo je šwabličku hrabnyła a ju zapaliła, hdyž je so Michał nabojał a Gusta wotwlakował, to bě na nju podobne, tola schorjenje z dopóznaća winy jej Pětr přicpěł njeby, Na Gustu Wornača wšak je hižo dlěje z njewolu hladał, Tón so jemu njelubješe, Njewidźeše mjenše dźěći rady pod jeho wliwom, njeje pak sej myslił, zo je tak do njeskutka zwabi, wot kotrehož so sam zdaluje a sej lestnje alibi wukupi. (Kubašec)