zejmować
zejmować
zejmować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zejmuju | zejmujemoj | zejmujemy |
| 2. | zejmuješ | zejmujetej (-taj) | zejmujeće |
| 3. | zejmuje | zejmujetej | zejmuja (zejmuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | zejmujo, zejmujcy, zejmowawši |
| prezensowy particip | zejmowacy |
| preteritowy particip | zejmowany |
| ł-forma | zejmował, zejmowała, zejmowało, dual: zejmowałoj, plural: zejmowali (zejmowałe) |
| werbalny substantiw | zejmowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zejmowach | zejmowachmoj | zejmowachmy |
| 2. | zejmowaše | zejmowaštej | zejmowašće |
| 3. | zejmowaše | zejmowaštej | zejmowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | zejmujmoj | zejmujmy |
| 2. | zejmuj | zejmujtej (-taj) | zejmujće |
| 3. | zejmuj, njech zejmuje | zejmujtej (-taj) | njech zejmuja (zejmuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zej-mo-wać
Wurjekowanje
- IPA: zei̯mou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zejmowaše je 5x dokładźene, zejmowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] sćahnyć sej; sćahować sej; zejeć; zejmnyć; zejmać
Přikłady:
- [1] A zamysluješ so, po kajkim potajnym zakonju ćěslojo jědźo swoju kołbasku z całtu šěroki čorny kłobuk zejmuja, mjez tym zo murjerjo při samsnej zaběrje čapku jenoz do tyła suwaju! (Njechorński)
- Hdyž jědźeše pola Siegharta nimo, zběhny braška seklaty cylinder a zejmowaše jón, kaž źo by k 37 nałožkej słušało, wšěm ludźom po puću tajku přećelnosć wopokazać. (Koch)
- Ralbicy, nawjes před něhdźe sto lětami Jutry doma zwonja k rańšim křižerjow na jedyn dźeń po štyrceći nocach wotućeja a stawaja kóžde lěto znowa posoljo z namrěwstwom wěry wobnowja škropawe hłosy a šrofane konje wjedźe mać z krjepjenčku ze wšitkich domow čornu suknju ze zelenym wěnčkom k prěnjemu razej syn pojěcha z nanom nimo MORTWEJE HOLČKI z wosady do susodneje bě běhał za křižerjemi dycha přiroda znowa dowěru zwonja připołdnju Kulowskicn do \xc0albic z dwěmaj rěčomaj wobjěchaja tři króć swěčkběły kěrchow kćěje po matrownym tydźenju tež po nyšporje sunu křižerjo škórn do třemjenja a cylinder zejmuja před z ROWA STANJENYM při chowacym so słóncu domoj zwonja jutrowničku a křižerjow Marja Krawcec Z lóšta a lubosće Jan Wornar Nošerjo serbskeje kultury: Žónska spěwna skupina KonjecyŠunow Z luteho lóšta spěwamy, praji mi Erika. (Rozhlad 1992)
- Chribjet so dlěje njezhibuje, čapka so hižo njezejmuje. (Brězan)
- Ja swoju čapku njezejmuju před nikim, kotryz mje njestrowi. (Brězan)
- Ludźo jemu powědachu, zo maja Błótowske hady swojeho krónowaneho krala a zo so z nim na zelenej łuce schadźuja, hdźež kral swoju krónu zejmuje a na słónčnu łuku połoža. (Ludowe bajki 1955)
- Njewědźeše pak dotal ničo wěsteho wo zakładach, na kotrež móžeše twarić, Młody knjez bě jemu w hrubym plany swojeje dotalneje domjaceje wučby pokazał a tež cyły rjad zešiwkow z dźěłami ze wšelakich předmjetow předpołožił, ale Pětr dyrbješe sej tola nowe a cyle zaměrne plany wudźěłać, Za to bě jemu Sykora runje witany, a tón zaso so wjeseleše, zo móžeše so Pětrej za wjele dobrotow wotrunać, kotrež pola wuja wužiwaše, 2i9 Pětrej samomu gymnazij njeznaty njebě, Bě dźě před zastupom do seminara na njón pochodźił, hdyž tež do niskich rjadownjow, Na hasy je měł před šulerjemi wyšich rjadownjow čapku zejmować, Spóznawaše jich hižo wot daloka na Ziegenhajnskim kiju<<, kiž bě so z města Jeny do Budyšina zabłudźił a na kotryž běchu wyši šulerjo jara hordźi, Tež Pětr je hižo swój >>Ziegenhainer<< měł, kóždy prawy sekstan jón hižo měješe, njesmědźeše pak hišće z nim po měsće chodźić, Jenož na wulět z města won smědźeše sej jón sobu wzać, Z města won pak njebě daloko, Gymnazij steješe při Lawskich hrjebjach a hladaše k juhu, hdźež so měsćanska srjedźizna bórze do předměsta a z njeho do južneje pahorčiny wotewri, Tohodla sej mali >>wyši šulerjo<<, kaž gymnaziastam po cyłym měsće rěkachu, tež najradšo >>do hór<< wulećachu, dokelž smědźachu na tajkich wulětach hordźe ze swojim Ziegenhajnskim štapać. (Kubašec)
- A byrnjež wón tych wjac hač tysac duchownych we wjetkich cebrowych woblekach widźał, kotřiž so do barakow 26, 28 a 30 w Dachauskim lěhwje tłóčachu, a byrnjež by so jemu před nahimi hłowami zecnyło, hdyž mužojo cebrowe čapki při zastupje zejmowachu, a by-li so tež roztorhanych abo z lumpami hrubje zapłatanych nohajcow stróžił, hdyž so njelepe drjewjancy wuzuchu a do regalow stajichu - wón, kiž bě tak jara na čerstwe saty a přijomne wobuće wumysleny -, wón so njeby hinak rozsudźić móhł. (Kubašec)
- Stupiwši doprědka a čapku zejmujo, powědaše, zo staj wićežnaj buraj, nan a syn ze Zahorja, zo staj drjewo za klóšter wozyłoj. (Kubašec)
- A ći, kotřiž mje zaso spóznachu, zejmowachu kłobuk, a ja so runje tak podźakowach. (Kubaš)
- Ale hdyž do přećelnoho wobliča knjeza fararjowoho pohlada, schrobli so zasy a postrowi: "Budź chwaleny Jězus Khrystus", a zejmowaše čapku. (Katolski Posoł 1913)
- Štož čłowjek sam wot so dobroho dokonja a ma, před tym so liberalismus kłoni a čapku zejmuje. (Katolski Posoł 1912)
- Tu nadobo wojacy salutuja, ludźo woćichnu, zejmuja kłobuki, so kłonja, klakaja a bija na wutrobu, a tu knježi swjata ćišina, Najswjećiše so pokazuje a naš Zbóžnik žohnuje z monstrancy ludźi a ludy - urbi et orbi. (Katolski Posoł 1912)
- A kaž do dwora z ćikotanjom so najwjeselšim žołte kurjatka přiběhuja wšě, pospěchujo sebi nóžce 29 młodej najbóle, hdyž klukotajo sej je pokluka k sebi pata z najluboznišim, a kaž potom wokoł njej je radostny ród, rozwjeseleny so wšón zběhajo na mać -- tak tež, wuhladawši rady widźaneho jimaj muža, kiž zašoł bě do dwora Kóslerjecom, sebi kłobuk 30 zejmujo, přiběžeštej jemu do stwy Kóslerjec družce, i93 we wutrobach žno so radujo, zo jej wuprosy na kwas. (Ćišinski)
- Na kóncu zejmuje zawodny kocor koču hłowu, z čimž je wón zaso hósć na kwasu, hlada z dźěsćomaj k łastojčkam horje, >>ungeheuer oben (Brecht) - nalěćo signalizuja. (Rozhlad 1997)
- Mužik zejmowaše swoju čapku, kłonješe so hłuboko před Jolitom a wustorkowaše spodźiwne słowa ,,Haw -- haw -- haw -- hawko (Zalěski)
- Wón zejmowaše z jednej ruku swoju z wulkimi pjerjemi wudebjenu čapku a z druhej zepěraše so wón na ćežki mječ, kotryž wón z njetrjebawšim šćerkotom před sobu na zemju zaštapi. (Zalěski)
- Je-li tak, zejmuj čapku před tajkej powahu! (Katolski Posoł 1911)
- Při tym stajnje swój kłobuk zejmowaše. (Rozhlad 1999)