zwěrować
zwěrować
zwěrować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zwěruju | zwěrujemoj | zwěrujemy |
| 2. | zwěruješ | zwěrujetej (-taj) | zwěrujeće |
| 3. | zwěruje | zwěrujetej (-taj) | zwěruja (zwěruju) |
| aspekt | p | ||
| transgresiw | zwěrujo, zwěrujcy, zwěrowawši | ||
| prezensowy particip | zwěrowacy | ||
| preteritowy particip | zwěrowany | ||
| ł-forma | zwěrował, zwěrowała, zwěrowało, dual: zwěrowałoj, plural: zwěrowali (zwěrowałe) | ||
| werbalny substantiw | zwěrowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | zwěrowach | zwěrowachmoj | zwěrowachmy |
| 2. | zwěrowa | zwěrowaštej | zwěrowašće |
| 3. | zwěrowa | zwěrowaštej | zwěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | zwěrujmoj | zwěrujmy |
| 2. | zwěruj | zwěrujtej (-taj) | zwěrujće |
| 3. | zwěruj, njech zwěruje | zwěrujtej (-taj) | njech zwěruja (zwěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zwě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: zu̯'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zwěrowaše je 0x dokładźene, zwěrowa (móže tež něšto druhe być) 3x.
Synonymy:
- [1] přiwěrować
Přikłady:
- [1] To je tón drohotny pjeršćeń, z kotrymž so Bóh z čłowječej dušu zwěruje. (Katolski Posoł 1915)
- čas z wěčnosću zwěrowany Ha něhdy, něhdy, něhdy čas tež nawoženja běše, wón z Hanku Wěčnic měł je kwas, "bóh zwěrować jej' dźěše. (Zejler)
- Tu duša nadźiju rad nosy, ta njesmjertnosće njewjesta: Tam zwěrowana zbóžne hłosy na swojim kwasu zaspěwa. (Zejler)
- Nětko, hdyž mi w čěpcu chodźi moja zwěrowana, lědom wjace wo mnje rodźi, z Hančički bu Hana, z Hany hórke Hanisko, wjerjebinow podomstwo. (Zejler)
- Zwjazk lubosćow je swjećeny, tej čestnej rjanej, nětk zwěrowanej staj k mandźelstwu. (Zejler)
- Knjez Wjesela je so w Draždźanach z Lidulinu dał zwěrować a je na swoje kubło w Błažewicach přijěł. (Zejler)
- Wón zwěruj nas dźensa a hnadu nam daj, a něhdy wotamkń wšitkim swój zbóžny boži raj. (Zejler)
- Bě zjewił a so słyšeć dał, zo by so z holčom zwěrował, kiž přińdźe w wěncu zelenym, srjedź zymy w polu rosćenym. (Zejler)
- To běše dźowka jejna ta jenička a frejna, tu wona pěskej da, dešć jeju zwěrowa. (Zejler)
- Běštaj lědma ze sobu rěčałoj, ani před swojim zwěrowanjom nic, hdyž w kuči jědźeštaj: wona w swojej běłej pyše, wón blědy a daloki. (Młynkowa)
- A hłuboka ból a hłuboke wjeselo ćehnještej jemu po duši, někak jeju hromadźe přahaštej, muža a žonu, bjezdwěla ju wón lubowaše, při wšěm a tohodla, bě jeho zwěrowana žona, takrjec wot boha data, byrnjež bě inspektor chětro sobu poměšał, ale lubowaše ju, doskónčnje bu sej toho wědomy. (Młynkowa)
- Tři lěta po tutej wójnje bu Měrćin Symank na duchowneho wuswjećeny, zwěrowa potom swoju sotru Rejzu z Drježdźanskim apotekarjom a měnješe na tutym kwasu, k wosomnaćelětnej Hanje so přiwobroćiwši: "Nětko sy ty na rjedźe. (A. Nawka)
- Młodeju zwěrowa Haniny bratr Měrćin; jeje najstarša sotra Marta bě wšak hižo w klóštrje, pósła pak krasnje zwušiwane rubiško na hłowu a damastowy rub na blido do kwasneho domu, jeje bratraj Jurij \x96 lěkar w Kamjencu \x96 a Pawoł \x96 wučer w Radlicach \x96 běštaj ze swojimaj žonomaj přijěłoj, sotra Rejza ze swojim mužom \x96 apotekarjom z Drježdźan, a najmłódši Pětr ze swojej njewjestu. (A. Nawka)
- Jeho žona Hana měła tu tež łahodnje popomhać, snano tež Bjarnat a Józef, kiž by potom młody por tež zwěrował. (A. Nawka)
- Dokelž znaješe wobeju jara derje a lubowaše wobeju a bě při wšěm w duši wo tym přeswědčena, zo by za njeju a za wšón Worjechec dom najlěpše było to, zo byštaj so zwěrowałoj. (A. Nawka)
- Kapłan Józef by tež zawěsće ke wšemu haj prajił a rady wobeju zwěrował, a Bjarnat w Lipsku by tohorunja wjesele swoje "Fiat! (A. Nawka)
- Ty pak maš znajmjeńša wědźeć, zo budu ja na to tłóčić, zo so wój zwěrujetaj, a to bórze, snano lětsa hišće. (A. Nawka)
- Za wšěch druhich tukrajnych dosahaja k wupokazej wopisma narodźenja, zwěrowanja a podobne. (Katolski Posoł 1917)
- Za krótki čas pak měješe Sněhowka tu česć, zo smědźeše jasne čoło lubozneje młodeje njewjesty debić a wokoło jeje hłowy a šije so zmahować, haj Sněhowka woblětowaše radšo skoro jeje šwižnu postawu, kaž by ju chcyła přede wšěm njeluboznym dychom wobarać na jeje čestnym a radostnym dnju, hdyž po kwětkojtym puću kročeše do doma swjateje Gudule, hdźež by ju wobstarny arcyměšnik sam zwěrował z čestnym młodźencom. (Katolski Posoł 1917)
- Thomas Darragh je potomnik Serba Handrija Alberta z Rachlowa a jeho žony Hańže Hajnec z Brězec, kotrajž wobaj 1848 na "Alfredźe" z Hamburga wupućowaštaj a so w Awstralskej zwěrowaštaj. (Rozhlad 2000)
- Potom budźeš zwěrowana ze mnu na přeco, zwěrowana w sprawnosći a po prawje, w lubosći a smilnosći. (Stary zakoń 1973)
Přełožki
[wobdźěłać]
|