zhladować
Napohlad
zhladować
zhladować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zhladuju | zhladujemoj | zhladujemy |
2. | zhladuješ | zhladujetej (-taj) | zhladujeće |
3. | zhladuje | zhladujetej | zhladuja (zhladuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | zhladujo, zhladujcy, zhladowawši |
prezensowy particip | zhladowacy |
preteritowy particip | zhladowany |
ł-forma | zhladował, zhladowała, zhladowało, dual: zhladowałoj, plural: zhladowali (zhladowałe) |
werbalny substantiw | zhladowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | zhladowach | zhladowachmoj | zhladowachmy |
2. | zhladowaše | zhladowaštej | zhladowašće |
3. | zhladowaše | zhladowaštej | zhladowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | zhladujmoj | zhladujmy |
2. | zhladuj | zhladujtej (-taj) | zhladujće |
3. | zhladuj, njech zhladuje | zhladujtej (-taj) | njech zhladuja (zhladuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
zhla-do-wać
Wurjekowanje
- IPA: zhladou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne zhladowaše je 49x dokładźene, zhladowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] hladać; pohladać; pohladnyć; wobhladać; wobhladować; spohladnyć
Přikłady:
- [1] Knjeni wokoschowasche dźěcźo, žohnowasche je, a zhladowasche ze sylzowymaj wocžomaj nutrnje so modlicy dołho k njebju, pschepoda potom dźěcźatko Maracźe do rukow, a sydny so pschi płakanju a rudźenju swojich słužownikow a poddanow do woza, a wotjědźe pschi cźmicžcy a w sylnym deschcźu z dwora. (Schmid)
- Přede mnu, w prěnich rynkach wojakow stoješe cyle młoduški dragunar, kotryž ze swětłym wóčkom na mnje zhladowaše a widźomnje kedźbujo na mnje posłuchaše. (Katolski Posoł 1915)
- Njewjesołe wjedro popušći na wječor a tučel zhladowaše měrnje z njebjeskich wyšin na dokonjane dźěło. (Katolski Posoł 1915)
- Hdyž sy takle zhladowała na Mariju a ju wobkedźbowała w jeje bolosćach a ćerpjenju: tak wobhladaj sebi ju na dźensnišim dnju: Nětko je wěčnje zbóžna. (Katolski Posoł 1915)
- Na tute krasne, nad Dardanellami ležace swětowe město zhladowaše Ruska dźeń a požadliwišo - ma wone tola nimo hospodarskoho wuspěcha - wone by Rusku ze srjedźnym morjom zwjazało - za nju njesměrny kulturny wuznam. (Katolski Posoł 1915)
- Wokoło błyšćatoho hodownoho štoma stojo wjeselachu so wobdarjeni na rjanych wužitnych wěcach a z dźaknej wutrobu zhladowaše na darićelow črjóda dźěći, z kotrymiž so tam mjerwješe. (Katolski Posoł 1915)
- Ale njepřihladuje bjez pospytow joho wumóc; dowěriwje zhladuje na dobroho pastyrja Jězusa a pyta z nim zhubjenu wowcku. (Katolski Posoł 1915)
- Na nju dha zhladujće a ju tež prošće wo zastupnu próstwu, prošće wo pokojenjo. (Katolski Posoł 1915)
- A we wóčku, hdyž do njoho zhladuješ, widźiš wotbłyšć dnja, ale tež, štož wutroba začuwa, a widźiš jeje wjeselo a jeje zrudobu. (Katolski Posoł 1915)
- A hdyž nětko te Hoffmannowe swjećo, wo kotrymž prjedy rěčach, so ći lubi, a hdyž z njoho za Jězusa so zahoriš a z lubosću zapališ, a hdyž najradšo by joho wobjał a při nim był a z nim rěčał a wot njoho so dał powučeć: tak dyrbi tež na tebje skutkować a ći do wutroby a do wole přimać, hdyž husto na mać Božu zhladuješ. (Katolski Posoł 1915)
- Kaž winowa kić zrawi a přecy słódša bywa, hdyž słónčko na nju swoju ćopłu pruhu sćele, tak bywa tež čłowjek přecy słódši, to je měrniši, přećelniši, hdyž na tajki krasny přikład zhladuje, kajkiž mać Boža je dawała, a dušu před sobu widźi, kajkuž je Bóh w Mariji sebi přihotował. (Katolski Posoł 1915)
- Ale wón njepřesta wojować, a lěta dołho wojowaše a hdyž bě strach, zo podleži, tak so zasy namołwješe k wutrajnosći zhladujo na druhich, kotřiž su so tež přewinyli a nakazali. (Katolski Posoł 1915)
- A tež tón wbohi wojak zhladuje za słóncom a nadźija so, zo ze rańšimi zerjemi je jomu zeschadźało wěčne słónco w njebjesach. (Katolski Posoł 1915)
- Hižo starc po ćěle, tola młodźenc po duchu je hač do poslednjoho časa wšě swoje wurjadne duchowne mocy wěnował swojomu horcolubowanomu ludej, z počesćowanjom a nutrnej dźakownosću zhladuje młódša generacija na narodny charakter, na njechabłacy stołp, kiž je swój hižo před wjacy hač šěsć lětdźesatkow rozrisany puć šoł, puć dźěła, boja a samo njedźaka. (Katolski Posoł 1915)
- Štož spušći dom a měri cuze kraje, Hdźež maćeršćinu dołho paruje, Tón hakle jejnu rjanosć połnje znaje, Klink serbski jomu je kaž spěwanje; Wón mile zhladuje wšěm do wobleča, Hdyž wot jich hubow serbske zynki ćeča! (Katolski Posoł 1915)
- Friederici, je na zakładźe swo- jeje wuběrneje kmanosće ke kubłanskim zaměram wot swojeho antikskeho spočatka sem wjazana z wojowanjom a postupowanjom podćisnjenych ni- šich worštow luda, kotrychž ideale wona wupraji, na kotrychž stronu so wona přewažnje stupi, >>a pře- co woznamjenješe přiwobroćenje awtorow k tutomu žanru přiwobroćenje k ludej, wolu, jednorym lu- dźom posrědkować wěste zhladowanje na swět, pak bóle bjezposrědnje politiskeho, pak bóle filozofisko- teologiskeho wobsaha. (Zejler)
- Tole wšo, wuměłski a tematiski, formowy a myslo- wy profil Zejlerja jako basnika fabulow dyrbješe předležacy wuběrk wobkedźbować a z našeho dźens- nišeho zhladowanja předstajić. (Zejler)
- Wón z hórki dele zhladuje. (Zejler)
- štučka: A bohačk -- muž był ja rady, -- abo: A muž bohaty bych zbuwał rady, z hrodu dele zhladował, -- abo: z hrodu kukał wysoko, -- abo: dyrbjał pak ja błazny, hordy zbuwać, da so za tym tež ja njetorham. (Zejler)
- Swěćiła so hwězdźička z njebjes dele błyšćata, do hajka so swěćeše, přez hałozy zhladuje. (Zejler)
- Ha što na naj zhladuje? (Zejler)