K wobsahej skočić

rozwučować

z Wikisłownika

rozwučować

wosoba singular dual plural
1. rozwučuju rozwučujemoj rozwučujemy
2. rozwučuješ rozwučujetej (-taj) rozwučujeće
3. rozwučuje rozwučujetej rozwučuja (rozwučuju)
aspekt ip
transgresiw rozwučujo, rozwučujcy, rozwučowawši
prezensowy particip rozwučowacy
preteritowy particip rozwučowany
ł-forma rozwučował, rozwučowała, rozwučowało,
dual: rozwučowałoj, plural: rozwučowali (rozwučowałe)
werbalny substantiw rozwučowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. rozwučowach rozwučowachmoj rozwučowachmy
2. rozwučowaše rozwučowaštej rozwučowašće
3. rozwučowaše rozwučowaštej rozwučowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. rozwučujmoj rozwučujmy
2. rozwučuj rozwučujtej (-taj) rozwučujće
3. rozwučuj, njech rozwučuje rozwučujtej (-taj) njech rozwučuja (rozwučuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: roz-wu-čo-wać

Wurjekowanje

IPA: ʀɔzu̯uʧou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne rozwučowaše je 8x dokładźene, rozwučowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] rozwučić; rozpokazać; rozpokazować; wuwučować; wučbu podawać

Přikłady:

[1] Nětkle we wójnskim času bychu so wosebje wužić mohłe, zo bychu so ludźom, wosebje tež žónskim, wšelake powučowace a rozwučowace wěcy a nadawki předstajałe. (Katolski Posoł 1915)
Sakske ministerium sćele wučerki po kraju z nadawkom, žony a holcy rozwučować wo warjenju w kašćikach (Kochkiste). (Katolski Posoł 1915)
Wosebje pak su jomu dźakne wopomnjećo dołžni naši Češa, za kotrychž je so wjele starał, jich rozwučował a jim pomhał. (Katolski Posoł 1915)
Hdyž Polakow w Haliču z awstriskoho "wotročstwa" wuswobodźiła, prěnje, zo jich tež wot cyrkwinskoho a šulskoho rozwučowanja "wuswobodźi". (Katolski Posoł 1915)
Do cyrkwjow jandźel zastupuje, Kak słowo tam so prěduje, Hač lud so prawje rozwučuje, Zo by měł wěčne žiwjenje; Hač wosady so zastaraja We rěči lubej, maćernej, Hač stadła pastyrjow hłós znaja, Kaž zbóžnosć jich to žada sej. (Katolski Posoł 1915)
Wón serbske šule wopytuje, Što dźěćom tam so podawa, Hač wučer serbscy rozwučuje, Kaž serbska žada wučernja; \\344 zepjerajo, piskajo na faru. (Katolski Posoł 1915)
Wón so nadźija, zo budźe jemu wjele Serbow připadnyć, dokelž chce jich ze wšej pilnosću, a to přez serbsku rěč rozwučować; přetož wón je nazhonił, z o w š u d ź e h d ź e ž s o z a S e r b o w w š u l a c h a c y r k w j a c h š p a t n j e s t a r a n a j s k e r š o l u d ź i n a m a k a k o t ř i ž n a j e h o r ě č e p o s ł u c h a j a (Zejler)
Tam praji wón mjez druhimi wěcami: "Te mjena Šolastikus, Dekanus, Kantor, Sukcentor (pomocnik při spěwanju) přińdu wěsće wot dźěćacych šulow sem, kotrež su ći prěni kanonikojo, naši prjedomni při sebi měli, a je to jich dźěło zwoprědka było, zo su młodosć we wšěch wědźiwosćach a wosebje w rěčach rozwučowali, to je wěsće wěrno, tehodla bjerje so Šolastikus pola nas a w druhich tajkich duchomnych sydlišćach hišćen dźensniši dźeń po šulach horje, hačrunje cyle hinak hdyžli zwoprědka było je a po wšěm prawi nětk hišćen być dyrbjało. (Zejler)
To sta so tehdom w tajkich wustajenych zhromadźenjach a klóšterach, kiž běchu tehdom te wučernje, hdźež so młodosć k bohabojosći napominaše a w nuznych wědomosćach rozwučowaše. (Zejler)
A runje na to je wón, z wutrobneje lubosće k Serbam, swoje zamóženje nałožił, zo bychu Serbjo serbskich měšnikow dóstali, kiž móhli z nimi rěčeć a jich w křesćijanskich wučbach rozwučować. (Zejler)
Najmjenje mjez nimi rozumjachu što wot serbskeje rěče a dyrbjachu tola swoje poručene cyrkwine dźěći, kiž žanu druhu rěč njerozumjachu, rozwučować. (Zejler)
Kotřiž mjez nimi němski a serbski rozumjachu, lazowachu Nowy testament, Katechismus a druhe němske knihi, do serbskeje rěče přełožene, swojim Serbam, rozrěčowachu so wot teho, rozwučowachu, napominachu a tróštowachu so mjez sobu, při tym spěwachu duchomne kěrluše a psalmy. (Zejler)
Tuž da dyrbjachu cyrkwine knjejstwa a wosady sebi z wulkej prócu tajkich pytać, kiž so na pismo wustejachu a kmani běchu, młodych a starych w najwosebnišich wěrnosćach křesćijanstwa rozwučować a jich k cyrkwinskim zastojnikam sčinić. (Zejler)
Waša darniwosć mnohosći moju biblioteku, tak zo ja wulce wobžaruju, zo wjace časa nimam, z tymi wěcami po mojim chcyću so znajomniši sčinić, přetož ja rozwučuju mojich serbskich sobubratrow w našej narodnej rěči sydom časow (hodin) za tydźeń, potom dawa mi tež to Prědarske towarstwo, kotrehož sobustaw sym, njemóžnje wjele dźěła, dale je tuto lěto to poslednje mojeho [[[w]]] Lipsku přebywanja, štož tež krej do žiłow ćěri. (Zejler)
Zo abt Dobrovsky mojich sobukrajnikow w serskim rozwučuje, je mi wulce lubo słyšeć, njemóhło so w Praze runje towarstwo kaž w Lipsku załožić, zo bychu tež z Prahi sem Łužicy šwarnych Serbow dóstałe. (Zejler)
W Budyšskej serbskej Michałskej cyrkwi křćena, je wona swoje prěnje šulske rozwučowanje w serbskej šuli sw. (Wałtar)
Pozdźišo je do seminarskeje šule chodźiła a na swoje dališe duchowne wudokonjenje wubjerne privatne rozwučowanje wužiwała. (Wałtar)
Mi pak je so w jeho wučbje tak zešło, kaž drje kóždemu, kohož jeho samsny nan w humanistiskich rěčach a gymnasijalnych študijach rozwučuje. (Dobrucky)
Tohodla je superintendenta Sprejičanam tu radu dał, zo bychu so na fararja Imiša wobroćili, tón móže jim zawěsće - jeli zo što - pomhać dokelž je wodźer serbskeho prědarskeho seminara, a kotrymž so serbscy theologojo w serbskej rěči rozwučuja. (Dobrucky)
Rady by so hišće wjele prašała, ale towaršcy běštej dołho dosć ju rozwučowałoj a chcyštej nětko so zabawjeć. (Katolski Posoł 1913)
Potom budźe tebje knjez farar rozwučować a křćić. (Katolski Posoł 1913)


Přełožki

[wobdźěłać]