kóncować

z Wikisłownika

kóncować

kóncować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. kóncuju kóncujemoj kóncujemy
2. kóncuješ kóncujetej (-taj) kóncujeće
3. kóncuje kóncujetej kóncuja (kóncuju)
aspekt ip
transgresiw kóncujo, kóncujcy, kóncowawši
prezensowy particip kóncowacy
preteritowy particip kóncowany
ł-forma kóncował, kóncowała, kóncowało,
dual: kóncowałoj, plural: kóncowali (kóncowałe)
werbalny substantiw kóncowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. kóncowach kóncowachmoj kóncowachmy
2. kóncowaše kóncowaštej kóncowašće
3. kóncowaše kóncowaštej kóncowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. kóncujmoj kóncujmy
2. kóncuj kóncujtej (-taj) kóncujće
3. kóncuj, njech kóncuje kóncujtej (-taj) njech kóncuja (kóncuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: kón-co-wać

Wurjekowanje

IPA: kónʦou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne kóncowaše je 1x dokładźene, kóncowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] skóncować; zamordować; mordować; zmotać; zruinować; ruinować; ruiněrować; morić; zabić; zabiwać; zezabiwać; zabijeć; zezabijeć; likwidować; zlikwidować; kazyć; zaničić; zaničeć; zaničować; wottrjebać; wottrjebować; přetrjebać; přetrjebować; ničić; zničić; zlemić; podlemić; zderdać; rozbić; rozbiwać; rozbijeć; zahubić; znjemóžnić; znjemóžnjeć; skazyć; k ničemu činić

Přikłady:

[1] Podpisane pčołarske towarstwo je přeswědčene, zo budźa wučerjo a starši zwólniwi, wopisanomu njedostatkej po móžnosći zadźěwać z tym, zo dźěći kedźbnych sčinja na sćěhwki tajkoho njetrjebawšoho kóncowanja kćenjow. (Katolski Posoł 1915)
Małoho skřiwdźeńčka dla so něhdy hnydom mječa přimachu a zabiwachu; cyłe krajiny wjećenja dla wobkradźowachu a kóncowachu. (Katolski Posoł 1915)
Kak Rusojo Pólsku kóncowachu. (Katolski Posoł 1915)
Přez poł lěta bije so tychle sydom milijónow wojakow na pólskej zemi, kóncuja ju, niča ju, teptaju a zapusćeja ju, wuhłódnjeja lud, rozpjeršeju jón a zabijeju. (Katolski Posoł 1915)
Zo to k njespokojnosći wjedźe mjez wjesnym ludom, kotryž w dobrych lětach na to so nałožił, zo Boži dar kóncuje - to so nichtó njedźiwa. (Katolski Posoł 1915)
A kak so tam přecy zasy kóncuja, a přecy hišće žadyn kónc: A to najebać wšoho modlenja a wšeje jałmožny a wšěch Božich mšow a swj. (Katolski Posoł 1915)
Sančka ko- kula wěrješe swojemu mužej a pomhaše jemu, so na tych našćuwarjach wjećić, a kóncowaše tež te drobne ptački jako zełharny, přisłódny narod. (Zejler)
Tak so sta - a ze zawisće a złoboćiwosće kóncuje tež nětk kokulinka drobne ptački, njetwari sebi žane hnězdo wjace a njewotćehnje tež žane swoje młode, ale, kaž je znajomne, znjese swo- je jejo do hnězda druhich ptačkow, kotrež je wulahnyć a wotćahnyć dyrbja. (Zejler)
Po 'kapkach pjelni so sud: Hdyž so stara młodeje wopraša, hač je wona hižo swój testament napisała, sej młoda mysli: ,,Jednoho dnja "ju zabiju (67), a hdyž je wona wuspěšnje wućěriła nic mjenje ß přiwuzneju ,,róže ze jstwy (ze skóržbu: ",,Čorne čerty mje kóncuja, 68), wona docpěje, zasadźujo poslednju "móc, sypnyć tyzku tabletow do škleńcy ,,róže. (Rozhlad 1998)
Missionar dyrbi wopušćić swoje stadleško, kotrež je z tajkej prócu, z tajkej bolosću porodźił a wukubłował, a dyrbi hić křesćanow kóncować - a swoje wowcki wjelkam přewostajić. (Katolski Posoł 1917)
čohodla tute surowe mordowanja a kóncowanja? (Katolski Posoł 1917)
Tuž móže so tež lěkarnjam jenož mało gumija na wuzoły přewostajić; ludźo pak maja předewšim prawje na to hladać, zo bychu dźěći wuzoły njetrjebawši njekóncowałe a tež hewak so wo to starać, zo bychu wone prawje dołho dźeržałe. (Katolski Posoł 1917)
Hrózbne wojowanja a kóncowanja čłowjekow zabawjachu a zwjeselichu města. (Katolski Posoł 1917)
Nětko započa so strašne kóncowanjo Žehliwe železo, křudy, kotrež mějachu na kóncach wołojowe kulki, a druhe nastroje so trjebachu, zo bychu tych pohonjeli, kotřiž so wótroho mječa bojachu. (Katolski Posoł 1917)
A hdyž buchu powěsće wo "nječłowjeskich surowosćach" Serbow w Prizrenje z připadom konsula Prochazki přepytowane, so jako njeprawe wopokazachu, a prjedy so wo serbskich wojakach powědało, zo su woni zachadźeli kaž "dźiwje zwěrjata", zo su žony a dźěći kóncowali po tysacach atd. (Katolski Posoł 1913)
My njetrjebamy sebi hłowu łamać a mozhy kóncować z prašenjom, kak daloko tajcy ludźička přińdu. (Katolski Posoł 1913)
Dokelž skót so poći, z poćenjom so ćělna móc kóncuje a koža so wochłódźa atd. (Katolski Posoł 1913)
Liberalismus a socialdemokratija dźeń a bóle wěru a wótčinske zmyslenjo kóncujetej. (Katolski Posoł 1913)
Mjenowane zwěrjata, njeby-li so jim ze wšej raznosću napřećo stupało, a bychu-li wone dale chowanki w našich lěsach wobchowałe, bychu nam wjele škody načiniłe; přetož jelenje a dźiwje swinje pola zapusćeja, a wjelki a mjedwědźe samo skót a ludźi kóncuja, tuž je nuzne, zo so wone tam zhubja, hdźež so ludźo zasydla. (Šěca)
Ja njewěrju, zo mrowje husańcy kóncuja mějach w zahrodźe mrowičkow dosć a nadosć, žana pak njeje sej ženje do kału po husańu přišła. (Šěca)
Tohodla, lube dźěći, rozhladujće so pěknje we jstwach a komorach, mać ma druhe a nuzniše za dźěło, hač so na pawki hněwać; wućěrće je, hewak snano wam hubu zapřadu, ale njekóncujće je njetrjebawši, wone wšak wam njejsu klubu činić ale jenož pomhać chcyłe. (Šěca)


Přełožki[wobdźěłać]