kóncować

kóncować

kóncować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	kóncuju	kóncujemoj	kóncujemy
2.	kóncuješ	kóncujetej (-taj)	kóncujeće
3.	kóncuje	kóncujetej	kóncuja (kóncuju)

aspekt	ip
transgresiw	kóncujo, kóncujcy, kóncowawši
prezensowy particip	kóncowacy
preteritowy particip	kóncowany
ł-forma	kóncował, kóncowała, kóncowało, dual: kóncowałoj, plural: kóncowali (kóncowałe)
werbalny substantiw	kóncowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	kóncowach	kóncowachmoj	kóncowachmy
2.	kóncowaše	kóncowaštej	kóncowašće
3.	kóncowaše	kóncowaštej	kóncowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	kóncujmoj	kóncujmy
2.	kóncuj	kóncujtej (-taj)	kóncujće
3.	kóncuj, njech kóncuje	kóncujtej (-taj)	njech kóncuja (kóncuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: kón-co-wać

Wurjekowanje

IPA: kónʦou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne kóncowaše je 1x dokładźene, kóncowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] skóncować; zamordować; mordować; zmotać; zruinować; ruinować; ruiněrować; morić; zabić; zabiwać; zezabiwać; zabijeć; zezabijeć; likwidować; zlikwidować; kazyć; zaničić; zaničeć; zaničować; wottrjebać; wottrjebować; přetrjebać; přetrjebować; ničić; zničić; zlemić; podlemić; zderdać; rozbić; rozbiwać; rozbijeć; zahubić; znjemóžnić; znjemóžnjeć; skazyć; k ničemu činić

Přikłady:

[1] Podpisane pčołarske towarstwo je přeswědčene, zo budźa wučerjo a starši zwólniwi, wopisanomu njedostatkej po móžnosći zadźěwać z tym, zo dźěći kedźbnych sčinja na sćěhwki tajkoho njetrjebawšoho kóncowanja kćenjow. (Katolski Posoł 1915)

Małoho skřiwdźeńčka dla so něhdy hnydom mječa přimachu a zabiwachu; cyłe krajiny wjećenja dla wobkradźowachu a kóncowachu. (Katolski Posoł 1915)

Kak Rusojo Pólsku kóncowachu. (Katolski Posoł 1915)

Přez poł lěta bije so tychle sydom milijónow wojakow na pólskej zemi, kóncuja ju, niča ju, teptaju a zapusćeja ju, wuhłódnjeja lud, rozpjeršeju jón a zabijeju. (Katolski Posoł 1915)

Zo to k njespokojnosći wjedźe mjez wjesnym ludom, kotryž bě w dobrych lětach na to so nałožił, zo Boži dar kóncuje - to so nichtó njedźiwa. (Katolski Posoł 1915)

A kak so tam přecy zasy kóncuja, a přecy hišće žadyn kónc: A to najebać wšoho modlenja a wšeje jałmožny a wšěch Božich mšow a swj. (Katolski Posoł 1915)

Sančka ko- kula wěrješe swojemu mužej a pomhaše jemu, so na tych našćuwarjach wjećić, a kóncowaše tež te drobne ptački jako zełharny, přisłódny narod. (Zejler)

Tak so sta - a ze zawisće a złoboćiwosće kóncuje tež nětk kokulinka drobne ptački, njetwari sebi žane hnězdo wjace a njewotćehnje tež žane swoje młode, ale, kaž je znajomne, znjese swo- je jejo do hnězda druhich ptačkow, kotrež je wulahnyć a wotćahnyć dyrbja. (Zejler)

Po 'kapkach pjelni so sud: Hdyž so stara młodeje wopraša, hač je wona hižo swój testament napisała, sej młoda mysli: ,,Jednoho dnja "ju zabiju (67), a hdyž je wona wuspěšnje wućěriła nic mjenje ß přiwuzneju ,,róže ze jstwy (ze skóržbu: ",,Čorne čerty mje kóncuja, 68), wona docpěje, zasadźujo poslednju "móc, sypnyć tyzku tabletow do škleńcy ,,róže. (Rozhlad 1998)

Missionar dyrbi wopušćić swoje stadleško, kotrež je z tajkej prócu, z tajkej bolosću porodźił a wukubłował, a dyrbi hić křesćanow kóncować - a swoje wowcki wjelkam přewostajić. (Katolski Posoł 1917)

čohodla tute surowe mordowanja a kóncowanja? (Katolski Posoł 1917)

Tuž móže so tež lěkarnjam jenož mało gumija na wuzoły přewostajić; ludźo pak maja předewšim prawje na to hladać, zo bychu dźěći wuzoły njetrjebawši njekóncowałe a tež hewak so wo to starać, zo bychu wone prawje dołho dźeržałe. (Katolski Posoł 1917)

Hrózbne wojowanja a kóncowanja čłowjekow zabawjachu a zwjeselichu města. (Katolski Posoł 1917)

Nětko započa so strašne kóncowanjo Žehliwe železo, křudy, kotrež mějachu na kóncach wołojowe kulki, a druhe nastroje so trjebachu, zo bychu tych pohonjeli, kotřiž so wótroho mječa bojachu. (Katolski Posoł 1917)

A hdyž buchu powěsće wo "nječłowjeskich surowosćach" Serbow w Prizrenje z připadom konsula Prochazki přepytowane, so jako njeprawe wopokazachu, a prjedy bě so wo serbskich wojakach powědało, zo su woni zachadźeli kaž "dźiwje zwěrjata", zo su žony a dźěći kóncowali po tysacach atd. (Katolski Posoł 1913)

My njetrjebamy sebi hłowu łamać a mozhy kóncować z prašenjom, kak daloko tajcy ludźička přińdu. (Katolski Posoł 1913)

Dokelž skót so poći, z poćenjom so ćělna móc kóncuje a koža so wochłódźa atd. (Katolski Posoł 1913)

Liberalismus a socialdemokratija dźeń a bóle wěru a wótčinske zmyslenjo kóncujetej. (Katolski Posoł 1913)

Mjenowane zwěrjata, njeby-li so jim ze wšej raznosću napřećo stupało, a bychu-li wone dale chowanki w našich lěsach wobchowałe, bychu nam wjele škody načiniłe; přetož jelenje a dźiwje swinje pola zapusćeja, a wjelki a mjedwědźe samo skót a ludźi kóncuja, tuž je nuzne, zo so wone tam zhubja, hdźež so ludźo zasydla. (Šěca)

Ja njewěrju, zo mrowje husańcy kóncuja mějach w zahrodźe mrowičkow dosć a nadosć, žana pak njeje sej ženje do kału po husańu přišła. (Šěca)

Tohodla, lube dźěći, rozhladujće so pěknje we jstwach a komorach, mać ma druhe a nuzniše za dźěło, hač so na pawki hněwać; wućěrće je, hewak snano wam hubu zapřadu, ale njekóncujće je njetrjebawši, wone wšak wam njejsu klubu činić ale jenož pomhać chcyłe. (Šěca)

Přełožki

jendźelski: [1] ruin, destroy (en) němski: [1] bringen (de)