K wobsahej skočić

Lubina

z Wikisłownika

Lubina

Commons
Commons
kazus singular dual plural
nominatiw LubinaLubinjeLubiny
genitiw LubinyLubinowLubinow
datiw LubinjeLubinomajLubinam
akuzatiw LubinuLubinjeLubiny
instrumental z(e) Lubinuz(e) Lubinomajz(e) Lubinami
lokatiw po Lubinjepo Lubinomajpo Lubinach


Ortografija

[wobdźěłać]

Dźělenje słowow:

Lu·bi·na, datiw Lu·bi·nje

Wurjekowanje

[wobdźěłać]
[1] MFA: ['lubʲina], datiw ['lubʲinʲɛ]
Słuchowe přikłady:
[2] MFA: [lu'bina], datiw ['lu'binʲɛ], abo kaž [1]
Słuchowe přikłady:

Semantika

[wobdźěłać]

Woznamy:

[1] serbske žonjace předmjeno
[2] wuchodnofriziske-nižozemske žonjace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1,2] L.

Pochad:

[1] wotwodźenka wot praindoeuropskeho zdónka *leubh-/*lubh- (lubić so, žadać; lubosć) přez prasłowjanski *ljub-; rěka lubozna
[2] wotwodźenka wot žonjacych abo mužacych dwuzdónkatych germanskich mjenow formy Liut-b… abo Lud-b… (prěni dźěl mjena Liut- (ludźo, lud) abo Lud- (wot germankeho klôd: hłósny, sławny), druhi so započinaše z ‚b‘, kaž ~bert (błyšćaty, swětły, sławny) abo ~berg/~borg/~burg/~berich (chowarka, škitarka)). Z mjenow kaž Liutberg (žonjace), Liutbert (mužace) abo Ludborg (žonjace) so wutworichu krótkoformy kaž Lube (žonjace a mužace), Luba (žonjace) abo Lubo (mužace); z tutych nastanje z kóncowku ~ina mjeno Lubina

Warijanty:

[1]
[2] Lübbina, Lübina, Lubbina, Lübbine, Lübine, Lübmina, Lübtina, Lümmina, Lümine, Lübbe, Lübba, Luba

Muske formy:

[1]
[2] Lübbinus, Lübbe, Lübbo, Lubo

Hyperonymy:

[1,2] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Z holcow běchu najwuspěšniše Aline Alhelmec z Pančic, Lubina Ryćerjec z Ralbic a Sofija Nagelec z Radworja. (Serbske Nowiny, 5. pražnika 1999) [1]
[1] Měrana Lešawic a Lubina Mičkec njech stej tu jenož naspomnjenej , kotrejž stej w Hromadniku swoju maćernu rěč ertnje a pisomnje wuběrnje nawuknyłoj. (Bjarnat Krawc, Achim Brankačk) [2]
[1] Pjatk, dnja 10. nowembra, čitachu w Budyskej Smolerjec kniharni předewšěm hornjoserbscy lyrikarjo: Róža Domašcyna, Marja Henčlowa, Marja Brězanowa, Lubina Šěnec, Hana Wićazowa, Kito Lorenc, Beno Budar, Křesćan Krawc. (Rozhlad, 1996) [3]
[1] Na to je so Handroš ze swojim hospodarjom poradźował a je do Lubina šoł, kaž bu jemu nawdate. (Jurij Krawža)
[1] Zjewichu so tež dalši debitanća kaž Aleksandra Kasparijec a najmłódša awtorka Lubina Ryćerjec. (Magdalena Ruszczyk) [4]
[1] Poslednja sada wuběrnje koresponduje z třećim powědančkom pod titulom Tradicija. Awtorka je hižo naspomnjena Lubina Ryćerjec šulerka serbskeho gymnazija w Budyšinje. (Magdalena Ruszczyk) [4]
[1] Z podpěru Měšćanskeje knihownje we Warnoćicach a předewšěm na iniciatiwu tamnišeho basnika a přełožowarja Milana Hrabala wudata dwurěčna zběrka najmłódšeje serbskeje poezije Na druhé straně slunce / Na druhej stronje słónca wupokazuje nimo postupneho wuměłskeho wuzrawjenja tam prezentowanych awtorow (Lubiny Šěnec, Marka Dyrlicha, Fabiana Kaulfürsta, Beaty Nastickec, Andreje Wałdźic, Měrany Cušcyneje a Hany Wićazoweje) tež sylnu potrjebu poeziju emancipować: ju sčinić tajku, kiž so njeboji potorhanja płotow wokoło dotal tabuizěrowanych temow, kiž znowa přepruwuje přez lěta wobstajne a po zdaću njedwělomnynjedwělomne hódnoty. (Rozhlad, 1999) [5]
[1] Serbšćinarjo ze šesteho lětnika su so zwažili na konserwowanje černikow dar kupnicy Globus z pomocu wóska a z pomocu swojeje wučerki Lubiny Kühnoweje. (Serbske Nowiny, 1. požnjenca 1999) [6]
[1] Hižo prěnja zběrka basnjow Lubiny Šěnec, pyšnje w swójskim nakładźe wudata pod titlom Prěnje jejko, na to pokaza, zo dorostuje serbskej poeziji nowy talent. (Rozhlad, 1999) [5]
[1] Poezija Lubiny Šěnec je poezija metafyziki konkretneho; a tohodla jej njetyje filozofowanje nad wulkimi a přewšo wšědnymi prašenjemi přetož z toho dycha stuchłosć pozy. (Rozhlad, 1999) [5]
[1] Runje, dokelž wuknu šulerjo tutu rěč rady, je Lubinje Kühnowej žel, zo po 6. lětniku hižo wučba serbšćiny njeje. (Serbske Nowiny, 15. pražnika 1999) [7]
[1] Lubinje zapukota wutroba, wona zběhny ruku a so posměwkny. (Lubina Hajduk-Veljkovićowa) [8]
[1] Nakoncowa sedźi na słóncu a wótři sej jazyk, na Marju Žofcynu snano, kotraž na swoje stare dny hišće studować póńdźe, abo na Lubinu z młyna, kotraž porodźi pjeć měsacow po wěnčkowym kwasu. (Jurij Brězan) [9]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znate nošerki mjena:

[1] Lubina Hajduk-Veljkovićowa, Lubina Holanec-Rawpowa
[2] Etta Lubina Johanna Palm-Aelders

Přełožki

[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[wobdźěłać]
[1] Hornjoserbska wikipedija: Lubina
[1] Němska wikipedija: Lubina (Name)
[1] Słowjenska wikipedija: Ljubinka

Hlej tež

[wobdźěłać]

Nóžki

[wobdźěłać]
  1. Serbske Nowiny, 5. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. Bjarnat Krawc, Achim Brankačk: Žiwjenje je dźěło - wotpočink je mrěće : stawizna Bjarnata Krawca ; z jeho žiwjenjopisa, listow, rozprawow a swědstwow rowjenkow. Zestajena a wudospołnjena wot Achima Brankačka. Budyśin: Domowina, 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. 1 2 Magdalena Ruszczyk: „Cuza domizna” – młodźi Serbja swoju identitu pytaja.” W: Předłoha:žórło/dźěl-sorapis 2007
  5. 1 2 3 Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1999.
  6. Serbske Nowiny, 1. septembra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  7. Serbske Nowiny, 15. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  8. Lubina Hajduk-Veljkovićowa: „Paternoster.” W: (bjez awtora): Paternoster (1). Teksty młodych awtorow. Budyšin: Domowina, 2003. Strony 9–17.
  9. Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de